Արխիւ
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայկական բարեգործական ընդհանուր միութեան (ՀԲԸՄ) «Զրոյցներ» շարքի հերթական թողարկումը սփռուեցաւ: Նիւթը երաժշտական էր, բայց նաեւ՝ պատմական: Խորագիրը՝ «Արա Տինքճեանը՝ հայ-ամերիկեան նուագախմբային երաժշտութեան ոսկեդարի մասին»:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Զարգացած երկիրներու մէջ նոյնիսկ, հասարակական ու ժողովրդային ընդհանրացող միտում կայ քաղաքականութեան դաշտ չմտնելու ու քաղաքացիներուն համար ալ այն շատ ցանկալի ասպարէզներէն չի համարուիր: Քաղաքական կեանքը շատ բարդ է եւ ան ունի տեսանելի եւ անտեսանելի շատ մը երեսակներ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ի՞նչ կ՚ըլլայ արդարութեան եւ ողորմածութեան հետեւողին:
Պատասխան. Իմաստունը կը գրէ. «Արդարութեան ու ողորմածութեան հետեւողը կեանք, արդարութիւն եւ փառք պիտի գտնէ» (Առ 21.21):
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ամէն ինչ որ դուրսէն մարդուն ներսիդին կը մտնէ, չի կրնար զանիկա պղծել, որովհետեւ ոչ թէ անոր սրտին մէջ կը մտնէ, հապա փորը եւ արտաքնոցը կ՚ելլէ (ուստի բոլոր ուտելիքները մաքուր են)։ Եւ շարունակեց.- Ի՛նչ որ կ՚ելլէ մարդուն ներսէն, անիկա կը պղծէ մարդը…». (ՄԱՐԿ. Է 18-20)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդկային բնութեան մէջ գերիշխանութիւնը կը պատկանի հզօրներուն, իսկ տկարները ենթակայ են ստրկութեան. գերակայութեան օրէնք՝ որ անփոփոխ է: Անհասկնալի պայքար մը ուժի եւ հնազանդութեան միջեւ:
Ֆէրիգիւղի Մէրամէթճեան վարժարանին մէջ 2023-2024 կրթական տարեշրջանը եզրափակուեցաւ խանդավառ մթնոլորտով։ Ուսումնական տարեշրջանի աւարտին դպրոցին մէջ տեղի ունեցաւ հանդէս մը, որու յայտագիրը գործադրուեցաւ բարձր տրամադրութեան պայմաններու ներքեւ։
Գնալը կղզիի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ մէջ արդէն 2024 թուականի ամրան խանդավառութիւնը սկսած է։ Անցեալ կիրակի, Գիւտ Տփոյ Ս. Աստուածածնի տօնին առթիւ, Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ մէջ պատարագեց եւ քարոզեց Տ. Յարութիւն Վրդ. Տամատեան։
Գատըգիւղի Արամեան-Ունճեան վարժարանին մէջ կրթական շրջանի վերջին օրերը բնորոշուեցան աւանդական փառատօնով։
Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան օրհնութեան գիր մը ուղարկեց նախկին պոլսահայ Արտաշէս Սրկ. Նշանեանին, որ երկար տարիներէ ի վեր բնակութիւն հաստատած է Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու մէջ։
Եւրոպահայութեան տեսակէտէ յատկանշական ձեռնարկ մը տեղի ունեցաւ շաբաթավերջին, Հոլանտայի Տելտեն գիւղաքաղաքին մէջ, ուր առաջին անգամ տեղի ունեցաւ «Հայ ճամբար» նախաձեռնութիւնը։
Իսրայէլի մօտ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու դեսպանատան՝ Պաղեստինի գործերու գծով բաժանմունքի ղեկավար Ճորճ Նոլ երէկ այցելեց Երկուսաղէմի Հայոց Պատրիարքարան։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Պատասխանի ու պատասխանատուի հարցերը, Արեւելք-Արեւմուտք մեծ խզումի ու թշնամութեան փուլը:
Անոնք, որոնք սփիւռքի լուսաւոր բեմերուն վրայ կ՚երգեն հայրենասիրութիւն, անկեղծ չեն իրենց պայքարին մէջ:
Ընդհանրացած բանաձեւում մըն է, որ մարդ հակուած է յիշել լաւը։ Իր յիշողութիւնը այնպէս մըն է, որ կը ճնշէ վատը։
Յամենայնդէպս, ըստ էութեան, յիշողութիւնը ամբողջ մը չէ՞։ Յիշողութիւնը որքան որ ալ ճնշէ, մարդուս ենթագիտակցութեան մէջ կարծես վատ դրուագները շատ աւելի գերակշիռ են՝ քան լաւերը։
Պէզճեան Մայր վարժարանէն խումբ մը աշակերտներ վերջերս մասնակցեցան «Oxford University Press»ի կողմէ կազմակերպուած՝ ծրագիրներու միջազգային մրցակցութեան մը, որու արդիւնքով արձանագրեցին փայլուն յաջողութիւն։
Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան, որ հովուապետական այցելութիւն մը տուաւ դէպի Կրետէ կղզի, այս ծիրէն ներս ան երէկ պատարագեց տեղւոյ Ս. Յովհաննու Կարապետ եկեղեցւոյ մէջ։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Յաճախ կ՚ըսենք «Եթէ քարերը լեզու ունենային» կամ «Ուշադրութիւն՝ պատերը ականջ ունին»։
Այնպէս կ՚երեւի, որ մեր դասարանին պատերը ո՛չ լեզու ունէին՝ ո՛չ ալ ականջ… Լաւ որ չունէին եւ բան չփսփսացին ինծի, որովհետեւ եթէ ունենային՝ այս բանաստեղծութիւնը պիտի չգրուէր։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ցաւերով, տագնապներով ու պայքարներով հանդերձ, անցեալը միշտ սիրելի է բոլոր առումներով:
Պատերազմի ծայրերէն սահած մանկութիւն. ժամանակները որքան ալ անցնին՝ կարօտը յամենայնդէպս կը պաշարէ հոգիները:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Անցեալ դարու սկիզբը բազմաթիւ հայեր, Օսմանեան կայսրութենէն տեղափոխուեցան Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ եւ իրենց հարազատներուն հետ կապը, նաեւ՝ իրարու հետ կապը, կը պահէին նամակներով:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
«Ի՞նչ է կեանքին իմաստը». այս հարցումը մարդոց կողմէ կրնայ այլազան կերպերով ընկալուիլ, բայց այս կէտին կը ծագին նաեւ այլ հարցումներ. «ի՞նչ է կեանքին ծագումը», «ի՞նչ է տիեզերքի եւ կեանքին բնոյթը», «կեանքը ինչպէ՞ս աւելի արժէքաւոր կը դառնայ», «ո՞րն է մարդու կեանքին նպատակը»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ամէն արդիւնք անպայման պատճա՛ռ մը ունի, եւ ո՛չ մէկ կասկած այս մասին։ Ապա ուրեմն, կա՛յ ծածուկ «զօրութիւն» մը՝ անտեսանելի պատճառ մը, որ կը ստեղծէ եւ գոյութեան կը կոչէ ամէն ինչ։