Արխիւ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ներկայ ժամանակաշրջանին զաւակ դաստիարակելը ամենէն դժուար մասնագիտութիւնը դարձած է, նկատի ունենալով արժէքներու փոփոխութեան, սրբութիւններու ոտնակոխումին, նորարարութեան լայնամաշտաբ տիրակալութեան եւ նիւթի ու նիւթականին գերիշխանութեան հանգամանքները:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր հրապարակախօսութիւններուն մէջ վստահաբար բազմիցս խօսած ենք կորսուող սփիւռքին մասին. մերօրեայ սփիւռքը այսպէս կամ այնպէս, կէս մը կիսամահ, կէս մը մահամերձ կը փորձէ իր գոյութիւնը պահել, սակայն կան որոշ գաղութներ, որոնք շատ աւելի շուտ մահանալու դատապարտուած են՝ քան ուրիշներ. անոնցմէ մէկն է, օրինակ, Եգիպտոսի հայ գաղութը. այս գաղութը հայ ժողովուրդի պատմութեան մէջ ունի եւ պէտք է ունենայ իր ուրոյն դերն ու տեղը, որովհետեւ այսօր թէեւ լճացած, անցեալին եղած է սփիւռքի ամենէն աշխոյժ գաղութը՝ իր ազգային գործունէութեամբ:

Հայաստանի Հանրապետութեան նախագահ Վահագն Խաչատուրեան, որ Համպուրկի կայունութեան համաժողովին մասնակցեցաւ, երէկ, Պերլինի մէջ ընդունուեցաւ Գերմանիոյ նախագահ Ֆրանք-Վալթեր Շթայնմայէրի կողմէ։ Պաշտօնական աղբիւրներու հաղորդումներով, երկու նախագահները զրոյցի ընթացքին անդրադարձան նաեւ Թուրքիա-Հայաստան յարաբերութիւններու բնականոնացման գործընթացին։

Երէկ, հաճոյքն ունեցանք խմբագրատանս մէջ ընդունելու Թրքահայ ուսուցչաց հիմնարկին կողմէ՝ Մարի Նալճըն եւ Մարիամ Տրամէրեանը։ Հաճելի զրոյցի ընթացքին անոնք մեզի յանձնեցին հիմնարկին կողմէ վերջերս տպագրուած հայերէնի եւ թուաբանութեան նոր դասագիրքերը։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Պաղեստինի խնդիրին շուրջ Իրան այսօր երեւելի հովանաւոր մըն է, բայց 40 տարի առաջ այդպէս չէր:
Կազզէի արիւնալի պատերազմ. Իսրայէլի ծայրայեղութենէն անդին կը հարցաքննուի նաեւ միւս կողմին ընթացքը:

ԺԱՄԱՆԱԿ-ի գլխաւոր խմբագիր Արա Գօչունեան, որ այս օրերուն կը գտնուի Նիւ Եորքի մէջ, երէկ երեկոյեան հիւրընկալուեցաւ նախկին պոլսահայ շրջանակներու կողմէ։ Իր մասնակցութեամբ երեկոյթ մը տեղի ունեցաւ՝ Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Հիւսիսային Ամերիկայի Արեւելեան թեմէն ներս։ Նիւ Եորքի առաջնորդարանի համալիրի այս ձեռնարկը կազմակերպուած էր Պոլսահայ օգնութեան միութեան (C.A.R.S.) կողմէ, շրջանի հայկական այլ կազմակերպութիւններով հանդերձ։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հայերէն լեզուի մասին շատ գրուած է, շատ կը գրուի ներկայիս, բայց նոյն վստահութեամբ չեմ կրնար արձանագրել, որ ապագային ալ պիտի գրուի, որովհետեւ անվիճելի փաստ է, որ մեր լեզուն՝ իր երկու ճիւղերով, արեւմտահայերէն թէ արեւելահայերէն, վտանգի առջեւ կանգնած է եւ օր օրի դէպի անդունդ կը քաշուի:

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդկային, բարոյական եւ հանածոյ ամբողջ կարողութիւններով, որով առատ է արաբական երկիրը, նաեւ բոլոր այն հսկայական գումարները, որոնք կ՚անցնին պատասխանատուներուն ձեռքը, ինչպէս նաեւ աշխատաւորներու, վարպետներու, մասնագէտներու եւ խորհրդականներու, ինչպէս նաեւ ուսումնասիրութիւններ, հաշուարկներ, համալսարաններ, քոլէճներ եւ փորձագիտական դպրոցներ, տակաւին մարդիկ, ծրագրաւորումներ, գիտական յանձնախումբեր, փորձառական դասընթացքներ, ամերիկացի, ռուս, եւրոպացի, չինացի, քորէացի մասնագէտներ, եւ ճառերու եւ համաձայնութիւններու հանդէսներ, փորձերու փոխանակում, այս բոլորով հանդերձ ոչ ոք մինչեւ հիմա յաջողեցաւ ներկայացնել՝

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ի՜նչ տարօրինակ է հայը, որ նոյնիսկ դժոխքի կրակներուն մէջ կը գերազանցէ իր տառապանքը եւ մոռնալով իր վէրքերը կը շարունակէ իր ինքնութեան փնտռտուքը: Անշուշտ, այս մէկը առաւելաբար կը վերաբերի Միջին Արեւելքի մէջ ապրող մեր հայորդիներուն, որոնք հակառակ դժուարին եւ նոյնիսկ դժոխային պայմաններու մէջ կեանքի գնով կը փորձեն պահել դպրոց, մամուլ, ակումբ ու միութիւններ: