Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Անցնող օրերուն, Հայաստանի Սփիւռքի նախարարութեան յարկին տակ տեղի ունեցած հանդիպման մը ընթացքին, Հայաստանի Սփիւռքի նախարար Հրանոյշ Յակոբեան նախարարութեան «Ուիլիըմ Սարոյեան» շքանշանը շնորհեց պէյրութահայ մշակութային, հասարակական գործիչ, ՍԴՀԿ Լիբանանի օրկան «Արարատ» օրաթերթի տնօրէն, ծանօթ ասմունքող Անի Սարաֆեան-Եփրեմեանին:
Երեւանի մէջ շաբաթավերջին տեղի ունեցաւ յատկանշական ձեռնարկ մը, որ կը կոչուէր «ՏԱՐԱԶֆեստ 2017»։
REAL ART նախագիծը կը շարունակէ հարթակ տրամադրել կիւմրեցի երիտասարդ արուեստագէտներուն՝ իրենց աշխատանքները հասարակութեան ներկայացնելու համար: Արդէն վեցերորդ անգամ է, որ նոյն նպատակի շուրջ համախմբուած էին երիտասարդ արուեստագէտները՝ այս անգամ «Ապրելու բանաձեւ»ի իրենց բանաձեւով:
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
«Ոսկէ կանոն»ը հնութիւն չունեցող, այժմէականահունչ ու խօսուն հենքն է մարդ արարածի կենսընթացին։ Հենք, որ բազմաթիւ առաքինութեանց ոսկեհուռ գրաւականն է։
Երեւանի Ժամանակակից արուեստի թանգարանին մէջ ուշագրաւ ձեռնարկ մը:
Գանատահայ քանդակագործ Մկրտիչ Թարաքճեանի ստեղծագործութիւնները գնահատանքի առարկայ:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
«Ռէօյթըրզ» կրկին անդրադարձած է Հալէպի «Պարոն» պանդոկին: Նշանաւոր գործակալութիւնը այս օրերուն պատրաստած է հրապարակում մը, ուր Հալէպի «Պարոն» պանդոկը կ՚անուանէ «Խաղաղութեան յիշողութիւն»:
Գիրքի նկատմամբ հետաքրքրութիւնը առաւել զարգացնելու նպատակով Երեւանի մէջ կը բացուին գրատնակներ։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի մէջ կայ սովորութիւն մը, ըստ որուն կրթական տարեշրջանի աւարտին դպրոցները դասարան առ դասարան արշաւներ կը կազմակերպեն դէպի բնութեան գիրկը՝ հիմնականօրէն ընտրելով Հայաստանի եւ Արցախի տեսարժան վայրերը: Սա առիթ կը դառնայ թէ՛ միասնաբար դպրոցական տարեշրջանի յաջող աւարտը նշելու եւ թէ՛ արշաւի ժամանակ ամէն անգամ բացայայտելու հայրենիքի մէկ գողտրիկ վայրը:
Գոհունակութեամբ վերահասու կ՚ըլլանք, որ Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Ատրպատականի Թեմէն ներս վերջերս կեանքի կոչուած է հրատարակչութեան կարեւոր ծրագիր մը։ Այսպէս, Թեմակալ Առաջնորդ Տ. Գրիգոր Եպսկ. Չիֆթճեանի հեղինակութեամբ հրատարակուած է՝ «Ուղեւորութիւն Ատրպատականի Հայոց Թեմէն ներս հայկական յուշարձաններու հետքերով» գիրքը։
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
Թանկարժէք ու իմաստալից խօսքերը պատմութեան փոշիին տակ երբեք չեն թաղուած եւ ոչ ալ հնութեան պատմուճանը հագուելով՝ արժեզրկուած ու ժամանակավրէպ դարձած են։ Շատե՜ր փորձած են լռեցնել ու լուսանցքայնացնել զանոնք, սակայն անլեզու ըլլալով հանդերձ՝ անոնք դարձած են մշտաբարբառ եւ շնչատու ոսկեղնիկ ասոյթներ։
