Ընկերա-մշակութային

Երեւանի մէջ աւանդական փառատօնի երէկուան հանդիսաւոր բացումը ստեղծեց մեծ խանդավառութիւն:
Շարլ Ազնաւուրի հրապարակին վրայ զետեղուեցան Ֆրունզէ Տովլաթեանի, Եուրի Երզնկեանի եւ Սէրկէյ Իսրայէլեանի աստղերը:

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Օտարին ջրաղացին մէջ ջուր լեցնելու եւ այդ օտար ջրաղացէն յագենալու երեւոյթը հայուն «հաւատարմագրուած» սովորոյթն է դարձած։ Սակայն այդ ջուրէն օգտուող-զոհը երբեք գիտա՞կցած է եւ ինքնիրեն հարց տուա՞ծ է, թէ այդ «քաղցրահամ» ջուրը զուլա՞լ է, ո՞ւր է անոր ակնաղբիւրը եւ որո՞ւ կը ծառայէ։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Քուէյթահայ յայտնի ազգային գործիչը Երեւանի մէջ շահեկան հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին՝ մեկնաբանելով Ծոցի նոր իրավիճակը:
Կիրակոս Գույումճեան. «Մենք անմիջական վնաս կամ դժուարութիւններու չենթարկուեցանք գոնէ մինչեւ հիմա, սակայն հետեւանքներէն կրնայ մեզի եւս բաժին հասնիլ»:

Պատ­րաս­տեց՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Իւրաքանչիւր բանաստեղծ աշխարհը դարձեալ կ՚արարէ իր բանաստեղծութեամբ՝ կրկին ու նորովի: Բանաստեղծութեան խորհրդաւոր ծնունդը ինքնարարման, ինքնաբաւարարման ծէս է, որով բանաստեղծը կը կարողանայ իր խոհերն ու մտորումները կիսել իր ընթերցողին հետ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

2017 թուաանի Յունիս ամսուն, աւելի քան կէս միլիոն հաշուող ֆրանսահայ համայնքի պատմութեան մէջ նոր եւ ընդարձակ էջ մը բացուեցաւ…

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

«Խոստումը» ժապաւէնը կրցայ դիտել 8 Մայիսին, Պէյրութ: Մէկ կողմէ ապրեցայ յուզում, բայց նաեւ՝ հպարտութիւն: Յուզումը՝ Եղեռնի ահաւորութեան, որ անգամ մը եւս գծուեցաւ մտքիս ու հոգիիս մէջ՝ իբրեւ ապրող իրականութիւն:

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Թերարժէքութեան բարդոյթը հոգեկան «բարդութաւորուած» ախտ մըն է, որուն ծալքերը սկիզբ կ՚առնեն մանուկ հասակէդ եւ կը հասնին մինչեւ խո՜ր ծերութիւն։ Սակայն այդ բարդոյթը ինքնեկ ախտ մը չէ, այլ ունի իրեն դրդապատճառներն ու շարժառիթները։

Ամենայն Հայոց Տ.Տ. Գարեգին Բ. Կաթողիկոսի օրհնութեամբ, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Հրատարակչական բաժինը լոյս ընծայեց Երուսաղէմի Սրբոց Յակոբեանց միաբանութեան անդամներէն Տ. Ղեւոնդ Վրդ. Յովհաննիսեանի «Ս. Գրիգոր Տաթեւացին եւ իր բարոյախօսութիւնը» ռուսալեզու աշխատութիւնը եւ Սիլվա Պետրոսեանի «Դաւիթ Անյաղթի հոգիի խնամքի իմաստութիւնը եւ արդիականութիւնը» մենագրութիւնը։

Պատրիարքական Աթոռի կողմէ երանաշնորհ Շնորհք Գալուստեան Պատրիարքի ծննդեան հարիւրամեակին առթիւ հաստատուած «Շնորհք Պատրիարք - 100» մատենաշարէն լոյս տեսաւ գեղատիպ հատոր մը եւս. «Եօթը պատգամներ եօթը եկեղեցիներու»։ Այս գործը պատրաստուած է Պատրիարքարանի հրատարակչութեան բաժանմունքին կողմէ։

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
Սուրբ Գիրքը կ՚ըսէ, որ նոյն ակէն անուշ եւ լեղի ջուր չի՛ բխիր (Հմմտ. Յկ 3.21), սակայն մարմնիդ փոքրիկ մասնիկէն՝ ճկուն մկանէն՝ լեզուէն կ՚արտաբերուին թէ՛ մեղրածոր խօսքեր եւ թէ չարախինդ ասոյթներ, որոնք հատու սուսեր նման կը խոցոտեն սիրտդ, կեղծանոյշ խօսքերով քեզ կը խաբեն, համոզկեր լեզուով կը փորձեն «ամոքել»  դժուարութիւններդ, ակնթարթի մը մէջ քեզ գեհենի հրաբորբ կրակին մէջ կը նետեն, մելանոյշ խօսքերով քեզ ժահաբոյր գերեզմանի կը վերածեն, միաժամանակ լպրծուն օձերու նման կը սողոսկին քու ներաշխարհդ՝ տրամադրութիւնդ մահաբեր թոյներով քանդելու համար։