ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Կարեւոր իր մըն է կշիռքը մեր կեանքին մէջ. կշիռքը՝ իր ֆիզիքական տեսքով, նաեւ՝ մտովի պատկերով…
Տարին կը սկսինք՝ ծանր ու թեթեւ ընելով անցած տարուայ կամ տարիներու իրադարձութիւնները, լաւ ու վատ դէպքերը, մտովի կը կշռենք անցածը, նաեւ՝ գալիք օրերն ու սպասուելիք դէպքերու յաջորդականութիւնը եւ միշտ մեր միտքերուն մէջ կ՚ունենանք անտեսանելի կշիռք մը…
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Դարեր առաջ Երուսաղէմի մէկ խուլ անկիւնը, պարզ ու պաղ քարայր մը յանկարծ ջերմացաւ: Այդ ջերմութիւնը տարբեր էր ուրիշ ջերմութիւններէ, որովհետեւ տակաւին մինչեւ այսօր այդ ջերմութիւնը կը զգան բոլոր անոնք, որոնք հաւատացին այդ ջերմութիւնը բերող Փրկիչին՝ Յիսուս Մանուկին:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնները ընկերային ցանցերու մէջ ձեւաւորուած անձնաւորութիւններու եւ կերպարներու մասին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այս տրամասութիւնը պոլսահայ փիլիսոփայ, երաժիշտ, մանկավարժ, հոգեբան, գեղագէտ եւ գրող Շահան Պէրպէրեան գրած է 1937 թուականին՝ մանկավարժական, կրթական, իմաստասիրական կարգ մը խոհեր ներդնելով ստեղծագործութեան մէջ: Ժամանակին զայն տպագրուած է մամուլի մէջ, սակայն յստակ չէ, թէ աշակերտներուն համար գրուած այս բեմագրութիւնը բեմադրուա՞ծ է, թէ՞ ոչ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Վարը նշուած բոլոր անունները, իրենց յոբելենական թուարկումներով, մեր ժողովուրդի կեանքէն ներս մտած են եւ հո՛ն, իրենց մտքով եւ հոգիով, պատմական որոշ ու հարազատ կնիք ձգած: Այս բոլոր անունները կ՚ապրին այսօր ու պէտք է, որ ապրին՝ իբրեւ մէկական ընտրեալներ մեր ազգին, որոնց խօսքն ու գործը կը փայլին ժամանակին հետ։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Դարերէ ի վեր չինական աստղագիտութիւնը մարդոց տարիները բաժնած է 12 կենդանիներու անուններով: Այսպէս առաջին տարուան անունը սկսած է մուկով, անոր յաջորդած է ցուլը, վագրը, ճագարը կամ նապաստակը, վիշապը, օձը, ձին, ոչխարը, կապիկը, աքլորը, շունը եւ խոզը:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Կաղանդը անհնար է պատկերացնել առանց օրացոյցի, որ պատմութեան ընթացքին միշտ ուղեկցած է մարդուն։ Եւ Կաղանդը կարգ մը պարտադիր իրողութիւններու հետ կը բերէ նաեւ օրացոյցը՝ որպէս տարուայ գլխաւոր պատկեր:
ԶԱՐՄԻՆԷ ՊՕՂՈՍԵԱՆ
Հասած ենք արդէն դեկտեմբերի օրացոյցի վերջին օրուան։ Մեր սրտերը ահ ու դողով լեցնող բոլոր վերիվայրումներով լի 2024 տարին՝ նահանջ տարի մը, մեր ետին թողնելու վրայ ենք։
ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
Ինչպէս անցած ըլլալը կարեւոր չէ այս պարագային. տարի մը հինցաւ մեր կեանքէն եւ որքան ալ դժբախտութիւն ու չարիք պատահած ըլլայ անոր ընթացքին, մարդ, բարեբախտաբար, յոյս մը կը տածէ գալիք լաւ օրերուն, «թերեւս» կ՚ըսէ ու կը յուսայ։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Ձիւնագեղը փոքրիկ գիւղ մըն էր, որ իր առատ ձիւնին եւ անկէ ստեղծուած գեղեցիկ տեսարաններուն համար կոչուած էր Ձիւնագեղ։ Տարին վեց-եօթ ամիս ձիւնով ծածկուած էր, հեքիաթ ըլլար կարծես…
