ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ ժողովուրդի պատմութեան մէջ յաւելեալ նշանակութիւն ունին այն տօներն ու պահերը, որոնք միայն չնչին առօրեայ ծէս չեն, այլ կը ծառայեն ազգի հոգեւոր եւ մտաւոր կենսագրութեան ամրացման։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Անուանի հոգեւորական Հենրի Ճ.Մ. Նուընի «Ճանապարհորդութեան հացը․ Ճառագայթումներ տարուան իւրաքանչիւր օրուան համար» հատորը հայերէնի թարգմանած է Բերիոյ հայոց թեմի առաջնորդ Տ. Մակար Արքեպիսկոպոս Աշգարեան եւ գրեթէ հայացուցած անուանի հոգեւորականի նոյնքան նշանաւոր գիրքը, որ լոյս տեսած է 1996 թուականին եւ տարածուած աշխարհով մէկ։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ցաւ մը կայ, որ բառերով բացատրելը դժուար է։ Այդ ցաւը անուն մը ունի. կարօտ։
Կարօտը միայն բացակայութեան զգացում չէ։ Ան մոռցուած ժպիտ մըն է, որ տակաւին սրտիդ մէջ կ՚ապրի։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Գրականութեան մէջ կան ժանրեր, որոնք անցողիկ են՝ համակուած պահի թրթիռով, տրամադրութեամբ, իսկ կան ուրիշներ, որոնք կը վերածուին աւանդի, կ՚անցնին սերունդէ սերունդ ու կը դառնան պատմական ու մարդաբանական վկայութիւններ։ Յուշագրութիւնը այս երկրորդին կը պատկանի։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Կը շարունակենք այսօր ներկայացնել Գուրգէն Մխիթարեանի գրական վաստակէն նշխարներ:
Այսպէս, «Հայրենիք» ազգային, քաղաքական եւ գրական օրաթերթին մէջ յօդուած մը ունի՝ «Մեր բանաստեղծութեան յատկանիշները», ուր կը կարդանք.
* Ի՞նչ կը գրեն մեր բանաստեղծները եւ ի՞նչպէս կը գրեն:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդու հոգին ունի երկու մեծ կարիք՝ սէր եւ ազատութիւն։ Այս երկուքն են, որ կ՚ընծայեն կեանքը իմաստով, գոյնով եւ ճշմարտութեամբ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Լրացաւ մեծն Կոմիտաս Վարդապետի ծննդեան 156-ամեակը։
Հին տոմարով՝ սեպտեմբերի 26-ին, իսկ նոր տոմարով՝ հոկտեմբերի 8-ին ծնած է այն մեծ գործիչը, որուն անունը անջնջելի կերպով կապուած է մեր ազգային ինքնութեան երաժշտական խորքին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հաղորդակցական գործառոյթը, ինչպէս արդէն ծանօթ է, կարեւորագոյն տեղ կը գրաւէ մարդու կեանքին մէջ։ Մարդը իր բնոյթով ընկերային էակ մըն է եւ առանց հաղորդակցութեան կարելի չէ երեւակայել անոր լիիրաւ մասնակցութիւնը հասարակութեան կեանքին։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդկային կեանքին մէջ վախերը անբաժան մաս կը կազմեն։ Ամէն մարդ իր ներսիդին որոշ վախեր կը կրէ՝ երբեմն անգիտակցաբար, երբեմն ալ բացայայտ կերպով։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Օսմանեան կայսրութեան մէջ եղած են հայ եւ ծագումով հայ գեղանկարիչներու բազում անուններ, որոնք իրենց մշակութային ժառանգութիւնը ձգած են համայնքի, կայսրութեան եւ նաեւ՝ համաշխարհային արուեստի պատմութեան մէջ, սակայն ժամանակի ընթացքին անոնց շատերուն անունները աստիճանաբար մոռացութեան ուղին բռնած են։
