ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Աշխարհի մեծագոյն գիտամշակութային հաստատութիւններէն մէկը՝ Բրիտանական գրադարանը, «Britanahay Բրիտանահայ: Armenian and British» խորագրով բացառիկ ցուցահանդէսով վերստին լուսարձակի տակ կը բերէ Միացեալ Թագաւորութեան եւ հայկական քաղաքակրթութեան միջեւ գոյացած բազմադարեան շփումներն ու դարաւոր կապերը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Անքնութիւնը այսօր աշխարհասփիւռ եւ լուրջ խնդիրներէն մէկն է։ Շատեր կը կարծեն, թէ գիշեր մը լաւ չքնանալը պատահական անհանգստութիւն մըն է, բայց, երբ այդ վիճակը կ՚երկարաձգուի եւ կը վերածուի սովորութեան մը, ան կը դառնայ առողջական, հոգեբանական եւ ընկերային տագնապներու նախանշան։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայկական ծագումով պետական եւ ռազմական գործիչ Փոլ Իկնէյշըս մահացաւ նոյեմբերի 6-ին՝ իր 105-ամեակէն մէկ շաբաթ առաջ՝ հայ-ամերիկեան պատմութեան մէջ ձգելով համբաւ ու հեղինակութիւն։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Եդուարդ Պոյաճեան՝ արձակագիր, հրապարակախօս, բանաստեղծ, քննադատ, խմբագիր եւ ուսուցիչ: Ծնած է 9 ապրիլ 1915 թուականին, Մուսա լերան շրջանի Խըտըրպէկ գիւղը: Տակաւին մի քանի ամսական երեխայ, իր ծնողները բարձրացած են Մուսա լեռ:
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Նեղ շրջանականերու մէջ մա՛նաւանդ շատ դիւրին է մարդուս թերութիւնը դարձնել իր ածականը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդկային պատմութիւնը բիւրաւոր դարերու ընթացքին միշտ պայքար մը եղած է. ոչ թէ միայն գոյապայքար բնութեան դէմ, այլեւ ներքին կռիւ՝ իշխանութեան, փառասիրութեան եւ արդարութեան միջեւ։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Սակայն, ուրիշ էր Աստուծոյ ծրագիրը…
1948 թուականի մարտի 15-ին սկսաւ արաբ-հրեայ պատերազմը։ Նամակները դադրեցան։ Երկար ժամանակ լուր չունէի։ Հայրը այդ ընթացքին սրտի կաթուածով մահացաւ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ոգիի սով է…
Դարեր շարունակ մեծ մտածողները ահազանգած են այս տեսակ սովի մասին՝ ըսելով, թէ օր մը պիտի գայ, երբ մարդը պիտի ունենայ ամէն բան, բացի հոգեկան հանգստութենէ եւ ուրախութենէ։ Ահազանգած են, որ պիտի գայ այն օրը, երբ աշխարհը լեցուի ճոխութեամբ, լոյսերով, բայց պիտի դատարկուի հոգեկան հրճուանքէ։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Մեր առաջին հանդիպման Անժելինան նոր կորսնցուցած էր ամուսինը։
Անժելինա… Այնքա՜ն գեղեցիկ հնչեց, այնպիսի քնքշութեամբ տուաւ իր անունը, այդ ձայնին տակ թաքնուած հեքիաթ մը կար… Այո՛ հեքիաթ… Հեքիաթ մը, որ ուզեց անպայման պատմել։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Դժբախտ մանկութիւն, դժբախտ երիտասարդութիւն՝ երջանիկ մահ…
Մարդուս սիրտն ու արցունքը միայն զԱստուած կրնայ կարդալ…
Որքա՜ն դժբախտութիւն կար իր ժպիտին, բարեացակամութեան, օգտակար ըլլալուն ետին՝ միայն Տէրը գիտէր։
