Թրքահայ կեանք

Օրթագիւղի Սուրբ Աստուածածին եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդը զանազան ծրագրերով միշտ կը խրախուսէ համայնքին նոր սերունդը:
Կրթաթոշակառու բազմատասնեակ համալսարանականները շաբաթավերջին հիւրընկալուեցան տարեվերջի առթիւ կազմակերպուած անմիջական հաւաքոյթով մը:

Վա­գըֆ­նե­րու ընդ­հա­նուր խոր­հուր­դին մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Տոց. Տքթ. Թո­րոս Ալ­ճա­նի ա­տե­նա­պե­տու­թեամբ Ս. Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի «Պի­լէք» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ փոք­րա­մաս­նու­թեանց հա­մայնք­նե­րէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու երկ­րորդ ժո­ղո­վը։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի եր­բեմ­նի տնօ­րէ­նու­հի Հեր­մի­նէ Գա­լուս­տեան, որ ու­սուց­չա­կան պաշ­տօն վա­րած է նաեւ Կա­լա­թա­սա­րա­յի վար­ժա­րա­նին մէջ, ե­րէկ ո­գեկո­չուե­ցաւ իր խումբ մը սա­նե­րու այ­ցե­լու­թեամբ։

Սա­հա­կեան-Նու­նեան վար­ժա­րա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րը, ո­րոնք նա­խըն­թաց օր ստա­ցած էին ի­րենց վկա­յա­կան­նե­րը, ե­րէկ ի­րի­կուն խրախ­ճան­քով մը նշե­ցին ի­րենց ու­սում­նա­կան կեան­քի յա­ջող ա­ւար­տը։

Երկար ժամանակէ ի վեր ձգձգուող հարցին ուղղութեամբ պաշտօնական քայլ:
Տ. Արամ Արքեպիսկոպոս Աթէշեան հանդիպում մը ունեցաւ Իսթանպուլի կուսակալ Վասիպ Շահինի հետ:

Փոք­րա­մաս­նա­կան վա­գըֆ­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Տոց. Տքթ. Թո­րոս Ալ­ճան ե­րէկ կա­տա­րեց գրա­ւոր յայ­տա­րա­րու­թիւն մը՝ խստօ­րէն դա­տա­պար­տե­լով Կար­սի Գորշ գայ­լե­րու միու­թեան ա­տե­նա­պետ Թոլ­կա Ա­տը­կիւ­զէ­լի կող­մէ հա­յե­րու դէմ ար­տա­սա­նուած ա­նար­գա­կան նա­խա­դա­սու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք կը պա­րու­նա­կէին նաեւ սպառ­նա­լիք­ներ։

Սա­մա­թիոյ Սա­հա­կեան-Նու­նեան վար­ժա­րա­նի շրջա­նա­ւար­տից հան­դէ­սը տե­ղի ու­նե­ցաւ մեծ խան­դա­վա­ռու­թեամբ։

Ս. Խաչ դպրե­վան­քի շրջա­նա­ւար­տից հան­դէ­սը ե­րէկ ի­րի­կուն կա­յա­ցաւ վար­ժա­րա­նի պար­տէ­զին մէջ։ Խան­դա­վառ մթնո­լորտ մը կը տի­րէր Սկիւ­տա­րի բար­ձուն­քին. հան­դէ­սը ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ պա­տուած էին Տ. Զա­քէոս Ծ. Վրդ. Օ­հա­նեան, Տ. Կո­րիւն Քհնյ. Ֆէ­նէր­ճեան, Դպրե­վան­քի ա­ռաս­պե­լա­նուն նախ­կին տնօ­րէն Հայկ Նշան, հին ու նոր դպրե­վանք­ցի­ներ, ո­րոնք փու­թա­ցած էին ջեր­մօ­րէն ող­ջու­նե­լու վար­ժա­րա­նի նոր հունձ­քը։

Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նի պար­տէ­զին մէջ ե­րէկ սար­քուե­ցաւ իֆ­թա­րի ճաշ­կե­րոյթ մը։

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի շատ սի­րուած ու յարգուած մտա­ւո­րա­կան դէմ­քե­րէն մին, որ եր­կար տաս­նա­մեակ­ներ մար­դա­սի­րու­թեան ու նուի­րու­մի խորհր­դան­շան մը ե­ղած էր պոլ­սա­հայ ի­րա­կա­նու­թեան մօտ։ Ոչ եւս է Տքթ. Հեր­մոն Ա­րաքս. սա իս­կա­պէս մեծ ու ան­փո­խա­րի­նե­լի կո­րուստ մըն է՝ որ­քան որ ալ պա­տա­հած ըլ­լայ յա­ռա­ջա­ցեալ տա­րի­քի մէջ։