Հարթակ

Հե­ղի­նակ՝ ՅՈՎ­ՆԱՆ ԱՐՔ. ՏԷՐ­ՏԷ­ՐԵԱՆ
Կը ներ­կա­յաց­նէ՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Նոր հրատարակուած գիրքը դարձեալ աշխատասեղանիս վրայ է։ Հեղինակը՝ մեր շատ սիրելի Յովնան Սրբազանն է։ Հետաքրքրական վերնագիր մըն է, որովհետեւ իւրաքանչիւր յուշ իրօք ապրուած է եւ շատերուն տարբեր զգացումներ ապրեցուցած եւ առթած է։

Աշխատասիրեց՝ ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ, 
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Արդարութենէն ետք երկրորդ ընդհանուր պարտաւորութիւնը Սէրն է: Սուրբ Գիրքին մէջ Սէր բառը շատ անգամ կը նշանակէ, սէր՝ Աստուծոյ հանդէպ եւ սէր՝ ընկերոջ հանդէպ, ինչպէս Պօղոս առաքեալ կ՚ըսէ. «Եթէ մարդոց եւ հրեշտակներու լեզուները խօսիմ, բայց սէր չունենամ, ի՞նչ տարբերութիւն կ՚ունենամ պղինձէ շեփորէն, որ կը հնչէ, կամ ծնծղաներէն, որ կը ղօղանջեն» (Ա.Կր 13.1):

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայագիտական մեծարժէք ժառանգութեան տէր՝ բազմավաստակ հեղինակութիւն է Փրոֆ. Սիրարփի Տէր-Ներ-սէսեան, որուն ծննդեան 122-րդ տարեդարձը կը նշենք սեպտեմբերի 5-ին։
Բանասէր ու պատմաբան, յատկապէս բիւզանդագիտութեան եւ հայկական մանրանկարչութեան խորիմաց հետազօտող՝ Սիրարփի Տէր-Ներսէսեան (1896-1989) գիտական իր ամբողջ ճանաչողութիւնը, կորովն ու աշխատանքը նուիրաբերեց հայ ժողովուրդի ուրոյն եւ հարուստ մշակոյթն ու արուեստը աշխարհին ծանօթացնելու՝ գիտական համակողմանի արժեւորման լոյսին բերելու ծառայութեան։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Սեպտեմբեր 7-էն 8-ի լուսցող գիշերը, 46 տարի առաջ, Փարիզի հիւանդանոցներէն մէկուն մէջ, մեր կեանքէն առյաւէտ հեռացաւ հայ գրականութեան տաղանդաւորներէն Նշան Պէշիկթաշլեան (1898-1972), որ սերունդներու յիշողութեան մէջ յաւերժ պիտի ապրի իբրեւ սփիւռքահայ երգիծագրութեան արժանաւոր իշխանը։

ՆԱ­ԹԱՆ ՊԵՏ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Շուէ­տի Ըն­կեր­վար-ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան կու­սակ­ցու­թիւ­նը այն կու­սակ­ցու­թիւնն է, որ 1928-էն մին­չեւ օրս գրա­ւած է քուէար­կող­նե­րուն քուէ­նե­րը ըս-տա­նա­լու ա­ռա­ջին դիր­քը եւ ա­ւե­լի քան 50 տա­րի կա­ռա­վա­րու­թիւն­ներ գլխա­ւո­րած է:
Այդ 50 տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին ըն­կեր­վար-ժո­ղովր­դա­վար­նե­րը յա­ջո­ղե­ցան նուա­զեց­նել ըն­կե­րա­յին ան­հա­ւա­սա­րու­թիւ­նը եւ վերջ դնել ա­մէն տե­սա­կի խտրա­կա­նու­թեան:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սուրիոյ մէջ ընթացող զարգացումներուն լոյսին տակ, այս օրերուն կարեւոր տեղ կը տրամդրուի Իտլիպին։
Նահանգը, որուն մասին գուցէ առաջին անգամ միայն վերջերս լսած էր Միացեալ Նահանգներու նախագահ Տանըլտ Թրամփ, ստացած է բաւականին մեծ կարեւորութիւն, եթէ յատկապէս հաշուի առնենք, որ Իտլիպի ազատագրումէն ետք Սուրիոյ եօթ տարիներէ ի վեր ընթացող «հակամարտութիւն»ը նոր կարեւոր շրջափուլ մը պիտի թեւակոխէ։

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

-Մա՛մ, ասո՞նք են շատրուանները, որոնց մասին յաճախ կը պատմէիր ինծի:
-Այո՛, տղաս: Քիչ ետք բոլորը կը ցայտեն ու, պատմածիս պէս, կը տեսնես անոնց երաժշտութեան համեմատ գունաւոր պարը:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

«Ես իմ հայ ժողովուրդիս համար կ՚ուզեմ երգել»:
Օգոստոս 2018, Սիտնի, Աւստրալիա: Քաղաքի կեդրոնական մասին մէջ կը շրջագայիմ՝ վայելելով անոր ու բնութեան արտասովոր գեղեցկութիւնը: Բայց այդ գեղեցկութեանը մէջ կար նշանաւոր երաժիշտ-յօրինող Վերտիի «Այտա» օփերայի ներկայացումին նկար-յայտարարութիւնը, որ ողողած էր ամբողջ փողոցները: 

ՎԱ­ՐԱՆԴ ՔՈՐԹ­ՄՈ­ՍԵԱՆ

Նախորդ գրութիւնով անդրադարձանք մեր Տիրոջ սորվեցուցած աղօթքի երրորդ նախադասութեան Աստուածաշնչական հասկացողութեան մասին: Այս գրութեամբ, պիտի տեսնենք, թէ Ընդհանրական եւ մեր Եկեղեցւոյ Սուրբ Հայրերը ինչպէս մեկնած են այս խնդրանքը:

Աշխատասիրեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Մեր նախորդ գրութեան մէջ ըսած էինք, որ մեզի կը ներկայանան երկու կարծիքներ, սակայն եւ այնպէս ի վերջոյ պէտք չէ տարակուսիլ, թէ Աւետարանը գրուած է Մարկոսի կողմէ։   
Պէտք է նկատի առնել սակայն Մարկոսի աւետարանին վերջին տասներկու համարներուն վերաբերեալ խնդիր յառաջացած հարազատութեան հարցը (16.9-20), որ սուր վիճաբանութեանց խնդրոյ առարկայ եղած է Նոր կտակարանի մասնագէտներուն միջեւ։