ՍՈՆԱ ՏԷՐ ՊՕՂՈՍԵԱՆ-ՏԱՐԱՔՃԵԱՆ
Գարնանային ծաղկուն բնութեան մէջ մայրը կը մեծարենք: Մա՜յր քաղցրահնչիւն բառ, հրաշալի, հոգեգրաւ էութիւն է, որուն առջեւ կու գանք խոնարհիլ անխտիր բոլորս՝ մեծ թէ փոքրիկ, անոր ամէն ձեւով մեր երախտագիտական զգացումները արտայայտելու պարտքը նոր չէ մեր ժողովուրդին համար:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
-Երթանք տեղ մը ճաշենք, տղա՛ք,- կ՚ըսէ Սագօ:
-Այո՛, համաձայն եմ, երթանք,- կը յօժարի Վարդան:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Բարի սամարացիին առակը (Ղկ 10.25-37).
«Օրէնքի ուսուցիչ մը ելաւ եւ Յիսուսը փորձելու համար ըսաւ.
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Ճիշդ երկու տարի է, որ բաժնուած եմ Պոլիսէն։
Գրեթէ երկու տարի ապրած էի Պոլսոյ մէջ։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Երրորդ հարցում.- Ինչպէ՞ս խօսք կ՚ըսուի, ըստ յառաջ բերուած խօսքին:
Պատասխան.- Եւ կ՚ըսեմ, նոյնպէս տասը կերպով. նախ՝ որովհետեւ նոյնն է բնական խօսքը եւ յառաջ բերելը, ասոր նման նոյնն է Բանն՝ անմարմին ծնած եւ մարմինով երեւցած:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Մուսուլէն մինչեւ Ռաքքա, ԻՇԻՊ-ի հակիրճ «կենսագրական»ը։
Ապու Պաքըր Ալ Պաղտատիի երեւումը առաջինն էր վերջին հինգ տարիներուն ընթացքին։
Աստուածամօր տաճարի բոցերու պատկերներուն հետեւեցայ հեռատեսիլէն: Անխօս: Մտածելու ունակութիւնս կորսնցուցած: Անզօրութեան զգացումով համակուած:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Հաւատարմութիւնը պարկեշտ քաղաքացիին բնորոշ ամենէն կարեւոր գիծերէն մին է։ Հաւատարմութիւն այն երկրին, ուր կ՚ապրիս եւ հաւատարմութիւն այն հողին, որուն շնորհիւ կ՚ամրապնդես կեանքդ եւ զարկ կու տաս ծրագիրներուդ իրականացման գործին։
Մեզմէ իւրաքանչիւրը իր լեզուին տակը ի ծնէ ունի պզտիկ, աննշան, բարակ խլնաթաղանթային մաշկ մը (band), որ կը կոչուի սանձ-սանձիկ (frenulum): Այս կապը ոչ մէկ պաշտօն ունի եւ ոչ մէկ ձեւով արգելք կը հանդիսանայ լեզուի շարժումներուն:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
-Այս ի՞նչ ծաղիկ է, տատի՛կ,- կը հարցնեմ մայթեզրին ամէն օր նստող, բանջարեղէն վաճառող տատիկին, որ այսօր արտադրութիւնը գեղեցկացուցած է եասամանի բուրաւէտ փունջերով ու դեղին, դաշտային ծաղիկներով:
-Սարերի ծաղիկ է, էլի, էս օրերին է ծաղկում,- կ՚ըսէ:
