ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Յոյսը եւ պատերազմը միասին կը քալեն։ Պատերազմի ամենէն ահաւոր պատկերին մէջ յոյսի նշոյլ մը կայ։ Պատերազմը անդառնալին է, այլ որ կը կորսուի մահուան եւ սուգին մէջ, բան մը որ անդարձ է, կորուստ է եւ սուգ։ Իսկ յոյսը այդ վիճակներէն դուրս գալու գլխաւոր ճանապարհն է։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Կազզէի «խաղաղութիւն»ը յաւիտենական չէ…
Միջին Արեւելքի մէջ արձանագրուող զարգացումները յաճախ անմիջական կապ կ՚ունենան շրջանին մէջ կարեւոր դերակատարութիւն ունեցող «խաղացող» երկիրներու ընտրական օրակարգերուն հետ։
Յ. ՊԱԼԵԱՆ
Գրականութիւնը ըլլալու համար իր ժամանակի ոգեկանութեան հարազատ եւ ոչ միայն իրապաշտ արտայայտութիւնը, գերանցելու համար նոյն այդ ժամանակը դառնալով արժէք, ինքզինք կ՚իրագործէ (կամ չ՚իրագործեր) գրողի, ընթերցողի, գրախօսողի եւ գրական քննադատի քառասիւն շրջագիծին մէջ:
Գրականութիւնը եւ բանաստեղծութիւնը բազմակողմ արուեստներ են:
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Այն պահուն, երբ Սինկափուր կը յիշատակէ իր 200-րդ տարեդարձը, 2019 թուականին, բնակիչները կ՚անդրադառնան երեք արժէքներու՝ անկեղծութեան, բազմամշակութայնութեան եւ ինքնորոշման, որոնք օգնած են ձեւաւորելու ժամանակակից ազգը:
Թէեւ Սինկափուր անկախութեան 50-րդ տարին նշեց 2015 թուականին, սակայն երկիրը ժամանակ չկորսնցուց պատրաստելու յաջորդ տօնակատարութիւնը՝ Սինկափուրի 200-րդ տարեդարձը՝ հանդիսութիւններով, ցուցահանդէսներով եւ փառատօներով, ամբողջ 2019-ին ընթացքին, նշելու համար ժամանման 200-ամեակը՝ սըր Սթամֆորտ Ռաֆըլզի, որ բրիտանական «Իսթ Ինտիա» ընկերութեան համար Սինկափուրը ստեղծեց որպէս առեւտրական կայան:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Աչքերը հանդիպեցան իրարու, բարեւեցին: Բարեւը հնչիւն հագաւ՝ «Նստէ՛ք», ու մեքենայական շարժումներով մէկը ձախ ձեռքը երկարեց, միւսը ձեռքը բռնած, աչքերը սեւեռեց դիմագիծին, ճակտին եւ սկսաւ մեկնութեան.
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ընթերցողներուն կը ներկայացնեմ փունջ մը բաանստեղծութիւններ սուրիացի բանաստեղծ՝ Նիզար Քապանիէն:
Նիզար Քապանին ծնած է 1923-ին: Բանաստեղծ եւ քաղաքական գործիչ:
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Նախորդ շաբաթուայ սիւնակով գրած էի Գնալը կղզիի մէջ առաջին ժամերուս մասին, ինչպէս նաեւ մակերեսային անդրադարձ կատարած՝ հայերէն լեզուի պոլսահայոց կողմէ օգտագործման նիւթին։ Այս ու յաջորդող սիւնակներով կը սկսիմ բանալ այդ կծիկը, լեզուաբանական-մշակութային, մարդաբանութեան վերլուծական գործիքակազմի հպանցիկ կիրառումով։
Հաւաքեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ընդհանրական եւ Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցւոյ սրբազան հայրերը իրենց գրութիւններուն մէջ յաճախակի կերպով անդրադարձած են պահեցողութեան մասին, երբեմն ալ նոյնիսկ ամբողջական ճառեր ու գրութիւններ նուիրած են բացատրելու համար պահքի ինչութիւնը: Այս գրութեան մէջ այդ գրութիւններէն փունջ մը պիտի ներկայացնեմ ընթերցողներուն, որպէսզի հաղորդակից դառնան Ս. Հայրերու հոգեմտաւոր գաղափարներուն, որոնք Ս. Գիրքի ընթերցանութեան կողքին պիտի օգնեն պահեցողին գտնելու ճշմարիտ ճանապարհը, որ պիտի առաջնորդէ դէպի խաղաղ նաւահանգիստ:
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Երջանկայիշատակ Մեսրոպ Պատրիարքի վախճանումը ցաւառիթ էր մասնաւորապէս իր հոգեւոր զաւակներուն համար։ Մեր հովուապետի կորստեան վիշտը, մասնաւորապէս իր մասին խոկալու, անցեալի անմոռանալի յիշատակները անգամ մը եւս մտաբերելու, երբեմն իր ձայնը լսելու եւ կամ իր պատգամները կարդալու համար լաւ առիթ հանդիսացաւ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Մինչ կը պատրաստուէի ԺԱՄԱՆԱԿ-ի յօդուածիս վերջին տողերը աւարտել, Հալէպէն կը հասնէր ցաւալի լուրը։
Հալէպ գտնուող եւ մարդասիրական առաքելութիւն իրականացնող հայ սակրաւորներէն մին կը վիրաւորուէր, կոխելէ ետք կերպընկալէ պատուած ականի մը վրայ, որուն հետեւանքով ան ծանր կերպով կը վիրաւորուէր ու հիւանդանոց կը փոխադրուէր։
