Հոգե-մտաւոր

ԵԿԵՂԵՑԻՆ՝ ԵԿԵՂԵՑԻԷՆ ԴՈՒՐՍ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր թուականէն 90 տարիներ առաջ՝ 1930-ական թուականներուն որոշ հայ «հաւատացեալներ» որոշեցին եկեղեցւոյ մէջ կատարուած պատարագներէն տարբեր պաշտամունք կատարել սրահներու եւ սեփական տուներու մէջ՝  ոչ-եկեղեցականներու առաջնորդութեամբ, որուն մասին օրուան մամուլները արձագանգեցին «Հայ Եկեղեցիին սպառնացող վտանգ մը եւ մեր հոգեւոր իշխանութեան անտարբերութիւնը» խորագիրով:

ԵՐԲ ՅԻՍՈՒՍ ԷԻ…

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Յանկարծ տեսայ, թէ Սողոս կը մեկնի դէպի Դամասկոս՝ որպէսզի ինծի հաւատացողները բերէ Երուսաղէմ: Զայրացայ եւ այդ զայրոյթիս իբր հետեւանք երկիրնքը փայլատակեց. Սողոս գետին ինկաւ ու ալ լռութիւնս խզեցի. «Սաւուղ, Սաւուղ, ինչո՞ւ զիս կը հալածես» ըսի:

ԿԵԱՆՔԸ ԴԵՌ ՆՈՐ ԿԸ ՍԿՍԻ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ամենամեծ հաճոյքներէս մին է յաճախ թղթատել երէցկնոջս Աննիկ Գալփաքճեանի ճոխ գրադարանին գիրքերը եւ թղթածրարներու մէջ գտնուող զանազան գրութիւնները։ Ասիկա առիթ մըն է թէ՛ մտապէս զարգանալու, քանի որ մարդ միշտ եւ շարունակ պահանջքը ունի մտապէս զարգանալու, սորվելու եւ ինքզինք գերազանցելու, եւ թէ «ապրել»ու մեր սուրբ միութիւնը։

ՀԱՅ ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԷՏ ՄԸ՝ ՓԱՐԻԶԻ ԿԵԴՐՈՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հակառակ աւելի քան դար մը հնութեան, համաշխարհային գրականութեան տիտաններէն մին կը շարունակէ մնալ ռուս գրող Լ. Թոլսթոյ, որ առաւելաբար յայտնի է իր «Պատերազմ եւ խաղաղութիւն», «Աստուծոյ Թագաւորութիւնը մեր մէջ է», «Աննա Քարենինա», «Պատանեկութիւն» եւ այլ գործերով, որոնք նկատուած են աշխարհի ամենէն շատ ընթերցուած գիրքերու ցանկերուն մէջ:

ԱՍՏՈՒԱԾԸ ՏԵՍՆԵԼ ԲՆՈՒԹԵԱՆ ԾՈՑԻՆ ՄԷՋ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Անձնական պիտի ըլլայ արտայայտութիւններս, բայց ապաւինելով իմ սիրելի՜ ընթերցող բարեկամներուս հանդուրժողութեան կ՚ուզեմ խօսիլ իմ անցեալ երկու տարուան կեանքիս մասին՝ ուր առիթը ունեցայ իմ հոգեւոր աչքով տեսնելէ աւելի՝ մարմնական աչքով ալ տեսնելու զԱստուած իր ամբողջ էութեամբ։

ԼՔԵԱԼ ՏՈՒՆԵՐԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հայաստանի փողոցներով անցած ժամանակ ուշադրութիւնս կը գրաւէ հսկայական կառոյցներ, որոնք աւելի քան մի քանի տասնամեակներ՝ գուցէ հասնելով մինչեւ Սովետական Միութիւն, կը շարունակեն մնալ անմարդաբնակ ու լքեալ վիճակի մէջ:

ԱՐՈՒԵՍՏԱԿԱՆԸ ԵՒ ԲՆԱԿԱՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Երբ գրիչը՝ ձեռքս կը պատրաստուէի գրել, յանկարծ, աչքիս առջեւ եկաւ գրասեղանիս վրայ գտնուող արուեստական ծաղիկներու փունջը։ Անիկա միշտ հոն էր, բայց այս անգամ աւելի եւս ուշադրութիւնս գրաւեց։

ՎԱԶԳԷՆ ՍԱՐԳՍԵԱՆԻ ՎԱԽԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր կեանքի ընթացքը յոյսերու կատարման եւ միաժամանակ յուսախաբութեան ճանապարհորդութիւն մըն է եւ այդ վերջին յուսախաբութիւնը մարդու կեանքին մէջ տխրութիւն եւ տեղ մըն ալ վախ կը յառաջացնէ եւ մենք մարդկային կը նկատենք այդ վախը:

Էջեր