ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ սիրոյ մասին կը խօսինք, յաճախ կը թելադրենք զիրար սիրել… Ինչպէ՞ս չխօսինք սիրոյ մասին այսքան շատ, քանի որ կեանքին աւիւնն է սէրը՝ ամէն բանի պատճառը՝ որ բարի է, եւ ամէն բանի վախճանը՝ որ աստուածահաճո՛յ է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Աշխարհը որքան հարստանայ՝ մարդկութիւնը այնքան կ՚աղքատանայ, որովհետեւ ի սէր այդ նիւթականին մարդկային արժէքներն են որ կը մեռնին։
Այս մասին ինծի մտածել տուաւ մի քանի օրեր առաջ Երեւանի հիւանդանոցներէն նոր դուրս եկած տարեց պապիկ մը՝ «հիմա հիւանդութիւնը միայն հարուստներու համար է» արտայայտութեամբ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Այն ատեն Պետրոս մօտեցաւ Յիսուսի եւ հարցուց.
-Տէ՛ր, քանի՞ անգամ եթէ եղբայրս մեղանչէ ինծի դէմ՝ պէտք է ներեմ իրեն. մինչեւ եօ՞թը անգամ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այնքան ատեն որ մարդ նիւթապէս աղքատ վիճակի մէջ է, կը կարծէ որ կեանքի մէջ ժամանակը անսահմանափակ է՝ իսկ դրամը սահմանափակ, սակայն կամաց կամաց հարստութեան մը տէր դառնալով կը սկսի հասկնալ, որ իր կեանքը իր համոզումին ամբողջութեամբ հակառակն է... անսահմանափակ է դրամը՝ մինչ ժամանակը սահմանափակ, որուն դիմաց անզօր է նոյնիսկ աշխարհի ամենէն հարուստ ու «բախտաւոր» կարծուած մարդը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պօղոս առաքեալ Աստուծոյ նախախնամութեամբը եւ շնորհքով հիանալի՜ յարմարութիւն մը ունեցաւ հեթանոսներու առաքեալ ըլլալու պաշտօնէն Քրիստոսի առաքեալ ըլլալու արժանանալով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր ազգի մէջ մի՛շտ ալ անպակաս եղած են ծայրայեղականները, որոնք միջին մը չունենալով մէկ ծայրայեղութենէ միւսը անցած են:
Նման ծայրայեղական մը վերջերս հետեւեալ բողոքը կը բարձրացնէր. «Հայ Առաքելական Եկեղեցին իր ճշմարիտ առաքելութենէն շեղած եւ մուտք գործած է քաղաքական աշխարհ. եկեղեցւոյ գործը զԱստուած պաշտել է եւ Աստուծոյ փառքին ծառայել. ի՞նչ գործ ունի եկեղեցին քաղաքական կամ ազգային խնդիրներու մէջ մտնելու» եւ այս բոլորը որպէս պատճառ կը ներկայացնէր օտար աղանդաւորական շարժման մը հետեւելու:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդուս հոգեւոր աշխարհագրութիւնը նմանութեան բազմաթիւ գիծեր ունի արտաքին աշխարհի հետ՝ արտաքին աշխարհի աշխարհագրութեան հետ։ Ինչպէս բնութիւնը իր արեւը ունի, մարդը եւս ունի իր հոգւոյն մշտափայլ Արեւը, որ է Աստուծոյ Սիրոյն յայտնութիւնը յանձին Յիսուս Քրիստոսի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յաճախ կ՚ահազանգենք, որ սփիւռքի մեր գաղութները ժամանակի ընթացքին կը դատապարտուին կորուստի եւ այս ահազանգը յաճախ որպէս «սովորական» յանկերգ կ՚ընկալենք եւ չենք թափանցեր թէ ինչ վախճանի կրնայ հասցնել մեզ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Եկեղեցական իրաւաբանութիւն»ը՝ որ «Եկեղեցական Իրաւունք»ն է, յաճախ կը կոչուի «կանոնական իրաւունք», «եկեղեցական իրաւագիտութիւն»։ Հին ժամանակներէ սկսած՝ եկեղեցական կարգադրութիւնները կ՚անուանէին «կանոններ»։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
«Երբ չեն պաշտում հայ սերունդներն հայ լեզուն՝
Ինձ թւում է խարոյկի մէջ օտարի
Հազարամեայ հայոց գրքերն են կիզում
Թաղելով ազգն իմ բարի»
Յ. Շիրազ
