ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի օրեր առաջ, ԺԱՄԱՆԱԿ-ի մեր գործընկերներէն Վարանդին հետ ներկայ գտնուեցանք «Պետութիւն-եկեղեցի փոխյարաբերութիւնները հայոց պատմութեան ընթացքին» խորագրեալ բանախօսութեան, այն սպասումով, որ ըլլայ անաչառ պատմական վերլուծութիւն մը՝ ինչ որ հեռու էր մեր ակնկալութենէն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կայսեր ընծաներով վարձատրուած՝ Պետրոս կաթողիկոս վերադարձաւ Հայաստան, բայց 1024 թուականներուն ան հեռացաւ Սեբաստիոյ Սենեքերիմ թագաւորի մօտ եւ այնտեղ մնաց մինչեւ 1029 թուականը, երբ առ ժամանակ Կարսի Աբաս թագաւորի մահուան առթիւ վերադարձաւ Անի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պետրոս Ա. Գետադարձ (1019-1058թթ.) կաթողիկոս դարձաւ ծանր եւ աղէտալից շրջանի մը մէջ՝ երբ հայրենիքի եւ եկեղեցւոյ վիճակը ԺԱ. դարու երկրորդ քառորդէն սկսած, քայքայուեցաւ՝ տարագիր եղաւ հայ ժողովուրդը իր հայրենի երկրէն.
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երկարաշունչ յօդուածաշարքէ մը ետք հասանք Լինքընի նամակի վերջին նախադասութեան. «Տես, թէ ի՛նչ կրնաս ընել». այս տողին մէջ ամփոփուած է ուսուցիչի մը պարտաւորութիւնը.
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
«Սորվեցուր անոր հաւատա՛լ ինքն իր անձին. այլապէս ան պիտի հաւատայ մարդոց».
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Խղճմտանքին կրթութիւնը ամբողջ կեանքին պարտականութիւնն է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
«Թող ան համբերութիւն ունենայ խիզախ ըլլալու»։ Աշակերտական կեանքին համար համբերութիւնը կարեւոր է, որովհետեւ աշակերտը շատ բան կ՚ուզէ ձեռք բերել եւ ակնթարթի մը մէջ, սակայն կեանքը ամէն բան անմիջապէս չի տարմարդուն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ, անուրանալի ճշմարտութիւն մըն է, թէ՝ միշտ հետամուտ է եղած նախ՝ ուրիշներուն սխալները տեսնելու, մատնանշելու, քննադատելու, դատապարտելու եւ այսպէս յաճախ ուրիշներու հետ զբաղելու։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
«Սորվեցուր անոր երբեք իր սիրտին եւ հոգիին վրայ գին չդնել». Լինքըն կ՚ուզէ, որ իր զաւակը նիւթապաշտ այս աշխարհին մէջ հասկնայ ու ըմբռնէ, որ կան արժէքներ, որոնք նիւթականով կարելի չէ ձեռք բերել. ինչպէս օրինակ՝ մարդկային ներքին արժէքները, արժանապատուութիւնը եւ այլն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Երբ Հայ Եկեղեցին ընդունեց Յուլեան եւ Գրիգորեան տոմարները եւ Նոր տարին տեղափոխուեցաւ յունուար 1՝ ենթարկուելով աստղագիտական սկզբունքներու, այսինքն՝ մեր մոլորակի արեւի շուրջ կատարած հերթական պտոյտի օրինաչափութիւններուն, այն զգեստազրկուեցաւ եւ կորսնցուց իր խորհրդաւորութիւններէն շատ բան։
