Հոգե-մտաւոր

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (ԺԵ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Իւրաքանչիւր զոյգ, տնտեսական, ընկերային ու կրթական ո՛ր մակարդակին վրայ ալ գտնուի, պէտք է լաւապէս հասկնայ, որ իրական կեանքը սիրահարութեան ժամանակ մեզ կուրացնող վարդագոյն կեանքին չի նմանիր եւ մեր կամքէն անկախ պայծառ օրերու կողքին կ՚ունենանք նաեւ մշուշապատ օրեր, ինչ որ մեր մարդկային ու բնական կեանքին մաս կը կազմէ:

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (ԺԴ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մանուկը ուղղութեան բերելու համար ամէն ծնողք ունի տարբեր համոզում ու միջոց, սակայն ընդունինք թէ ոչ, մեր հայկական ընտանիքներէն ներս անոնցմէ ամենէն տարածուած միջոցը ծեծն է: Ընդհանրապէս Միջին Արեւելքի երկիրներուն մէջ բռնութիւնը դաստիարակութեան միջոցներէն մէկն է եւ ներկայ աշխարհի այլասերուած դրութեան դիմաց շատեր կը հաւատան, թէ այդ բռնութիւնն ու ծեծի դաստիարակութիւնն է, որ կը յաջողի Միջին Արեւելքի մէջ ընտանիք հասկացողութիւնը ամուր պահել:

ԿՐՕՆԻ ԸՆԿԵՐԱՅԻՆ ՊԱՐՏԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ ԵՒ ԿՐՕՆԻ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ԻՐԱՒՈՒՆՔԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Բոլոր մարդիկ պարտաւոր եւ պատասխանատու են փնտռել ճշմարտութիւնը, յատկապէս այն խնդիրներու մէջ՝ որոնք կը հային Աստուծոյ, եւ զայն ճանչնալէ ետք, Անոր փարիլ եւ Անոր հաւատարիմ ըլլալ։

ՀՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդկային հոգեբանութիւնը շատ հետաքրքրական եւ նոյնքան տարօրինակ է։ Իրականին՝ մարդը ինք անհասկնալի է։ Ամէն մարդ յարգ եւ պատիւ կ՚ուզէ վայելել, բայց նկատի չ՚առներ, թէ արժանի՞ է, թէ ո՛չ։

ՄԱՀԱՑՈՒ ՄԵՂՔԵՐ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Եօթը մեղքեր կ՚անուանուին «մահացու մեղքեր»։ Եւ սակայն այս չի՛ նշանակեր, որ այս մեղքերէն զատ միւս մեղքեր եւ յանցանքներ «մահացու» չեն եւ կամ այս եօթը «մահացու» մեղքերուն համար թողութիւն եւ քաւութիւն չկայ։

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (ԺԱ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մանուկին մօտ յայտնուող յոռի երեւոյթներէն մէկն է նախանձը, որ իրականութեան մէջ մանկավարժներու կողմէ որպէս «պարզ» ու «սովորական» երեւոյթ կ՚ընդունուի: Համաձայն ենք, որ այդ մէկը սովորական երեւոյթ մըն է, սակայն ծնողքին կողմէ ուշադրութեան առարկայ չդառնալու պարագային կրնայ «սովորական»ի իրավիճակէն դուրս գալ եւ վերածուիլ բնաւորութեան:

ԱՌՈՂՋՈՒԹԻՒՆԸ ԽՆԱՄՔ ԵՒ ՀՈԳԱԾՈՒԹԻՒՆ ԿԸ ՊԱՀԱՆՋԷ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Կեանքը եւ առողջութիւնը ֆիզիքական թանկագին բարիքներ են՝ մեզի յանձնուած Աստուծմէ։ Ուստի մենք պարտականութիւնը եւ պատասխանատուութիւնը ունինք անոնց խնամք տանելու բանաւոր եւ կարելի չափով, նկատի ունենալով նաեւ ուրիշներուն կարիքները այս մասին եւ «հասարակաց բարիք»ը։

Էջեր