ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Իւրաքանչիւր զոյգ, տնտեսական, ընկերային ու կրթական ո՛ր մակարդակին վրայ ալ գտնուի, պէտք է լաւապէս հասկնայ, որ իրական կեանքը սիրահարութեան ժամանակ մեզ կուրացնող վարդագոյն կեանքին չի նմանիր եւ մեր կամքէն անկախ պայծառ օրերու կողքին կ՚ունենանք նաեւ մշուշապատ օրեր, ինչ որ մեր մարդկային ու բնական կեանքին մաս կը կազմէ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պալաթ, իր եւ շրջակայ թաղերու ուսումնավայրերով, Պոլսոյ «Quartier Latin»ը եղած է, ազգին պարգեւած դպիր, պատուելի, ուսուցիչ եւ պատրիարքներով՝ որոնք պատկառելի թիւ մը կը կազմեն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մանուկը ուղղութեան բերելու համար ամէն ծնողք ունի տարբեր համոզում ու միջոց, սակայն ընդունինք թէ ոչ, մեր հայկական ընտանիքներէն ներս անոնցմէ ամենէն տարածուած միջոցը ծեծն է: Ընդհանրապէս Միջին Արեւելքի երկիրներուն մէջ բռնութիւնը դաստիարակութեան միջոցներէն մէկն է եւ ներկայ աշխարհի այլասերուած դրութեան դիմաց շատեր կը հաւատան, թէ այդ բռնութիւնն ու ծեծի դաստիարակութիւնն է, որ կը յաջողի Միջին Արեւելքի մէջ ընտանիք հասկացողութիւնը ամուր պահել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բոլոր մարդիկ պարտաւոր եւ պատասխանատու են փնտռել ճշմարտութիւնը, յատկապէս այն խնդիրներու մէջ՝ որոնք կը հային Աստուծոյ, եւ զայն ճանչնալէ ետք, Անոր փարիլ եւ Անոր հաւատարիմ ըլլալ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ամէն մարդ իր տարբեր ժամանակաշրջաններուն որպէս օրինակ ու տիպար կ՚ընդունի անհատ մը՝ որուն ազդեցութեան տակ կը փորձէ իր կեանքին ընթացք տալ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային հոգեբանութիւնը շատ հետաքրքրական եւ նոյնքան տարօրինակ է։ Իրականին՝ մարդը ինք անհասկնալի է։ Ամէն մարդ յարգ եւ պատիւ կ՚ուզէ վայելել, բայց նկատի չ՚առներ, թէ արժանի՞ է, թէ ո՛չ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մանուկին մօտ ձեւաւորուող բնական զգացումներէն մէկը վախն է, որ ոչ միայն մանկական, այլ համամարդկային զգացում մըն է, որ գոյութիւն ունի թէ՛ պատանիին, թէ՛ երիտասարդին, թէ՛ մեծահասակին եւ թէ ծերերուն մօտ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եօթը մեղքեր կ՚անուանուին «մահացու մեղքեր»։ Եւ սակայն այս չի՛ նշանակեր, որ այս մեղքերէն զատ միւս մեղքեր եւ յանցանքներ «մահացու» չեն եւ կամ այս եօթը «մահացու» մեղքերուն համար թողութիւն եւ քաւութիւն չկայ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մանուկին մօտ յայտնուող յոռի երեւոյթներէն մէկն է նախանձը, որ իրականութեան մէջ մանկավարժներու կողմէ որպէս «պարզ» ու «սովորական» երեւոյթ կ՚ընդունուի: Համաձայն ենք, որ այդ մէկը սովորական երեւոյթ մըն է, սակայն ծնողքին կողմէ ուշադրութեան առարկայ չդառնալու պարագային կրնայ «սովորական»ի իրավիճակէն դուրս գալ եւ վերածուիլ բնաւորութեան:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքը եւ առողջութիւնը ֆիզիքական թանկագին բարիքներ են՝ մեզի յանձնուած Աստուծմէ։ Ուստի մենք պարտականութիւնը եւ պատասխանատուութիւնը ունինք անոնց խնամք տանելու բանաւոր եւ կարելի չափով, նկատի ունենալով նաեւ ուրիշներուն կարիքները այս մասին եւ «հասարակաց բարիք»ը։
