ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Աստուծոյ կողմէ մարդուն տրուած մեծագոյն պարգեւը՝ ի տարբերութիւն միւս ստեղծուածներուն՝ բանականութիւնն է. սակայն, չես գիտեր ինչո՞ւ, մարդ արարած կը զլանայ այդ բանականութիւնը ի գործ դնել եւ յաճախ կը նմանի այն ստեղծուածներուն՝ որոնք բնազդով կը գործեն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Չեմ գիտեր ինչո՞ւ արդեօք, ամէն աշնանամուտի՝ 23 սեպտեմբերին, սիրոյ մասին խորհրդածելու պահանջքը կը զգամ։ Այս շրջանին մանաւանդ կը մտածեմ սիրոյ վրայ, թէ ան անվե՛րջ է՝ եթէ ան իսկական, անկեղծ սէր է:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կ՚ապրինք ժամանակաշրջանի մը մէջ, ուր ժողովուրդը յագեցած է խոստումներէն, որովհետեւ բոլոր այն խոստումները, որոնք այսօր կը բարձրաձայնուին այս կամ այն բեմին վրայէն՝ ժողովուրդի մը ճշմարիտ խնդիրները չե՛ն հետապնդեր:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բարեկամութիւնը՝ թշնամութեան հականիշ վիճակ մըն է՝ հակադիր երկու կացութիւն։ Բայց կեղծ եւ կարծեցեալ բարեկամութիւնը թշնամութեան մերձիմաստ է եւ նոյնիսկ աւելի՛ն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն հարիւր տարի առաջ հրապարակ նետուեցաւ շատ վտանգաւոր բառ մը՝ «Ամերիկանացում», ինչ որ շատերու համար մտահոգութիւն, իսկ ոմանց համար ալ անհեթեթութիւն թուեցաւ. սակայն, զարմանալին այն է, որ այդ բառը ժամանակէն շա՜տ շատ առաջ հրապարակ դուրս եկաւ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ձեր վրայ առէք իմ լուծս եւ ինձմէ սորվեցէք, որովհետեւ հեզ եմ եւ սրտով խոնարհ, եւ դուք ձեր հոգեկան հանգստութիւնը պիտի գտնէք։ Քանի որ լուծս դիւրաւ տանելի է եւ բեռս՝ թեթեւ». (ԱՄՏԹ. ԺԱ 29-30)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ամերիկացի յայտնի բանաստեղծ Ռապըրթ Ֆրոստ իր աշխատութիւններէն մէկուն մէջ կը փոխանցէ հետեւեալ միտքը. «Այն մարդը որ ուրիշները կը խնդացնէ, իր սեփական սիրտին մէջ լուռ ու տխուր է». եթէ կ՚ուզենք այս խօսքին ճշմարտութիւնը փաստել, բաւական է ուսումնասիրել հայ մեծագոյն գրողներէն Երուանդ Օտեանի կեանքը, որ հայոց մեծագոյն երգիծաբաններէն մէկն ըլլալով, իր հոգիին մէջ վիշտ ու ցաւ ունէր:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Որոշում տալ», այսինքն հարցի մը շուրջ դիրք ճշդել, տարբերակներու, տարատեսակներու մէջ ընտրութիւն ընել՝ նախընտրութիւն կատարել իրապէս շատ դժուար է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդ արարած որոշ բնաւորութեամբ մը կը ծնի՞, թէ ոչ ժամանակի ընթացքին այդ բնաւորութիւնը կը կազմուի իր մէջ՝ չեմ գիտեր, սակայն կը հաւատամ, որ ազատութիւն ու կամք ունեցող մարդը, հակառակ բնածին որոշ գիծերու, ունի ուժն ու կարողութիւնը որոշ ընտրութիւններ կատարելու՝ ինչքան ալ դժուար ու խրթին ըլլայ այդ մէկը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ուստի ամէն ատեն վստահութիւն ունենանք, քանզի գիտենք թէ որչափ մարմնի մէջ ենք, Տէրոջմէն հեռու ենք. վասնզի հաւատքով կը քալենք եւ ո՛չ թէ երեւոյթներով. ուստի վստահութիւն ունենանք եւ ալ աւելի ուզենք մարմինէն հեռանալ եւ Տէրոջը քով կենալ», կը գրէ Պօղոս առաքեալ. (Բ ԿՈՐՆԹ. Ե 6-8)։
