Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ինք­նա­տի­րու­թիւ­նը՝ ինքն­ա­գի­տակ­ցու­թեան բնա­կան մէկ հե­տե­ւանքն է։ Այն ան­ձը՝ որ իր ար­ժա­նի­քին, իր մտա­յին ու հո­գե­ւոր կա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն գի­տա­կից է եւ ըստ այնմ կը վա­րուի, ան տէ՛րն է իր ան­ձին։

Ե­րե­ւա­նի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ գե­ղա­սահ­քի ան­նա­խըն­թաց ձեռ­նարկ մը։ «Սա­ռոյ­ցի թա­գա­ւոր­նե­րը» խո­րագ­րեալ մեծ շոու մըն էր այս մէ­կը, ո­րու ըն­թաց­քին հան­դէս ե­կան ո­ղիմ­պիա­կան ա­խո­յեան­ներ, աշ­խար­հի կամ Եւ­րո­պա­յի ա­ռաջ­նու­թիւն­նե­րու դափ­նե­կիր­ներ։

Գուզ­կուն­ճու­քի Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ա­րե­ւա­գա­լի ժա­մեր­գու­թիւն, ո­րուն հան­դի­սա­պե­տեց Տ. Եղիշէ Վարդապետ Ուչքունեան։ Գուզ­կուն­ճու­քի ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ սա Մեծ պա­հոց շրջա­նի հինգերորդ Ա­րե­ւա­գա­լի ա­րա­րո­ղու­թիւնն էր, ո­րուն ներ­կայ գտնուե­ցաւ Տ. Շա­հէն Քհնյ. Օ­հա­նեան։

​Հայաստանի եւ Ռուսաստանի նախագահները երէկ հանդիպում մը ունեցան Քրեմլինի պալատին մէջ
Երեւան-Մոսկուա առանցքին վրայ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգաւորման գործընթացը միշտ առաջնահերթ

Ատր­պէյ­ճա­նի Նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիե­ւի տան­տի­րու­թեամբ այ­սօր կը սկսի Պա­քուի կլո­պալ ֆո­րու­մը, որ այս տա­րի կը կազ­մա­կեր­պուի չոր­րորդ ան­գամ։ Ա­ւան­դա­կան դար­ձած այս ձեռ­նար­կին մաս­նակ­ցու­թիւն կը բե­րեն աշ­խար­հի եօթ եր­կիր­նե­րէ նա­խա­գահ­ներ, 27 նախ­կին նա­խա­գահ­ներ, 23 նախ­կին վար­չա­պետ­ներ, եւ այլք։

Հա­յաս­տա­նի Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան այ­սօր կ՚այ­ցե­լէ Մոս­կուա, ուր հան­դի­պում մը կ՚ու­նե­նայ Ռու­սաս­տա­նի Նա­խա­գահ Վլա­տի­միր Փու­թի­նի հետ։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, Սարգ­սեան եւ Փու­թին կը քննար­կեն ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կեր այս եր­կու եր­կիր­նե­րու հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան ըն­թաց­քը զա­նա­զան ո­լորտ­նե­րէ ներս։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Վախ» կամ «եր­կիւղ» մարդ­կա­յին բնա­կան՝ ըն­դա­բոյս զգա­ցում մըն է։ Վա­խը, կեր­պով մը, անվ­տան­գու­թեան, վստա­հե­լիու­թեան կամ ա­պա­հո­վու­թեան զգա­ցա­կան կազ­մուածք մըն է՝ որ կ՚ազ­դա­րա­րէ եւ կը զգու­շաց­նէ են­թա­կան հա­ւա­նա­կան՝ կա­րե­լի՝ բայց ո՛չ ստոյգ վտան­գի մը մա­սին։

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Արամ Խաչատրեանի Երեւանի տուն-թանգարանի տնօրէնուհի Արմինէ Գրիգորեան յատուկ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
«Մենք բոլորս միասին ենք՝ կարեւոր չէ, թէ աշխարհի ո՛ր անկիւնը կը գտնուինք, մեր երակներուն մէջ նոյն արիւնը կը հոսի»:

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Ան­ցեալ շա­բաթ Լի­բա­նա­նի քա­ղա­քա­կան թիւ մէկ օ­րա­կար­գը Ա­րա­բա­կան ծո­ցի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան եր­կիր­նե­րու կող­մէ հրա­պա­րա­կուած յայ­տա­րա­րու­թիւնն էր, ո­րով «Հիզ­պուլ­լահ» կը ճանչ­ցուէր որ­պէս ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կե­րու­թիւն, այդ­պէ­սով ան­նա­խըն­թաց լա­րուա­ծու­թիւն ստեղ­ծե­լով սիւն­նի աշ­խար­հին եւ Լի­բա­նա­նի մի­ջեւ: