Արխիւ

Երեւանի պաշտօնական աղբիւրները երէկ տեղեկացուցին, որ Հայաստանի Արտաքին գործոց նախարար Արարատ Միրզոյեան պիտի մասնակցի Անթալիայի Դիւանագիտական ֆորումին։
Թուրքիա-Հայաստան բնականոնացման գործընթացի մթնոլորտին մէջ այս նիւթին վերաբերեալ սպասումը միջոցէ մը ի վեր հանրային կարծիքի ուշադրութեան առարկայ էր։

Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետը եւ Ամեն. Ս. Պատրիարք Հայրը մասնաւոր զրոյց մը ունեցան ԳՀԽ-ի նստաշրջանէն առաջ:
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի ժողովներուն ընթացքին օրակարգի վրայ են եկեղեցա-վարչական, իրաւական ու կանոնական նիւթեր:

Իսթանպուլի մէջ շաբաթավերջին տեղի ունեցաւ Պալքաններու մարմնամարզի 27-րդ առաջնութիւնը:
Հայաստանի հաւաքականէն Լեւոն Աղասեան եւ Երուանդ Մկրտիչեան յաջողեցան դասուիլ դափնեկիրներու շարքին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Քառասնորդաց պահեցողութեան 8-րդ օրն է:
Այսօրուան Սուրբ Գիրքի ընթերցումներէն, Առակաց Գիրքին մէջ հետեւեալը կը կարդանք. «Որդեա՛կ իմ, եթէ մեղաւորները քեզի գլխէ հանել ուզեն, դուն անոնց հաւանութիւն մի՛ տար» (Առ 1.10): 

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Պէյրութի «Ազդակ» օրաթերթը շաբաթավերջին թեւակոխեց իր հիմնադրութեան 95-ամեակը։ Այս յոբելեանը, ի՜նչ խօսք, շատ յատկանշական է հայ իրականութեան, հայկական զանգուածային լրատուութեան միջոցներու աշխարհին տեսակէտէ։ «Ազդակ»ը սփիւռքի՝ արդէն մատի վրայ հաշուըւած օրաթերթերէն մին է, հեղինակաւոր լրատուամիջոց, արհեստավարժ մակարդակով։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Պատերազմը մարդկութեան պատմութեան նման հին երեւոյթ մըն է։ Ըստ ուսումնասիրութիւններու, մօտաւորապէս 6 հազար տարիէ ի վեր մարդիկ «կազմակերպուած» ձեւով կը կռուին իրարու հետ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մասնաւորապէս Արցախի 44-օրեայ պատեարզմէն վերջ անվստահութեան մեծ մթնոլորտ մը ստեղծուեցաւ։ Այդ անվստահութիւնը մի միայն Հայաստանի ներքին կեանքին մէջ չէր, այլ նաեւ բազմաբովանդակ առումով կը տարածուէր մինչեւ սփիւռքի ամենահեռաւոր ափերը։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հայաստան հաստատուելէս ի վեր չկայ շաբաթ մը որ «ա՜յ ախպէր, ըստեղ ի՞նչ կայ» ըսող մը չգտնուի: Անոնց համար հարցական է հայրենադարձութեան գաղափարը, որովհետեւ հասկնալի չէ, թէ ինչպէ՞ս կրնայ ըլլալ մարդ գալ այնպիսի երկիր մը՝ որուն բնակիչները իրենք դուրս գալու ամէն ձեւերն ու ելքերը կը փնտռեն:

Աշխարհի վրայ կենսունակութեան հիմնական ցուցիչը շարժն է։ Եթէ երկրագունդը ինքնին նոյնաժամանակ երկու շրջանի մէջ է իր իսկ առանցքին եւ արեւուն շուրջ, ապա մարդը ինչպէ՞ս կրնայ անշարժ մնալ անոր վրայ։ Տեղափոխութիւնը վաղուց եղած է հաւաքական կեանքի մղիչ ուժը՝ շատ յաճախ դառնալով մեծ գործօն մը, որ պայմանաւորած է քաղաքակրթութեան սլացքը։ Շարժը նաեւ կը ձեւէ անհատը՝ նորութիւններու եւ զանազանութիւններու յորձանուտին մէջ։