Ընկերա-մշակութային

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Օրերս մեր մեծագոյն եւ իւրայատուկ գրական-մտաւորական անձնաւորութիւններէն մէկուն՝ Կոստան Զարեանի «Սպանիա» գիրքը կը կարդամ: Այնքան հետաքրքրական եւ միաժամանակ այնքան խորունկ հատոր մը, որ կարելի չէ հատորին մէջ արձանագրուած խոր, այժէմական եւ կեանքի փիլիսոփայութեան հետ առընչութիւն ունցող մտածումներուն մասին պահ մը չմտածել, չբերել ներկայ, խորհրդածել, մտմտալ եւ փորձել հասկնալ մեր ներկան:

ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ

Վաղը ամբողջ աշխարհ կը նշէ սիրահարներու տօնը:
Եկէք՝ ծանօթանանք, թէ տարբեր ժողովուրդներ ինչպէ՛ս կը նշեն այս տօնը, սիրահարները ինչեր կը նուիրեն իրարու:

ԵՐԱՄ

Գիւղ էր եկեր միջին տարիքն անց արդէն, վաթսունի մօտերուն, մօտ տասնհինգ տարի առաջ։ Եկեր էր մինակ, բայց շատոնց քաղաք գացած գիւղի բնակիչներէն մէկուն ուղեկցութեամբ։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այսօր ՄԱԿ-ի հովանաւորութեան տակ կը նշուի որպէս Գիտութեան մէջ կիներու եւ աղջիկներու միջազգային օրը: Օրը տօնի կը վերածեն՝ մեծարելով գիտութեան նուիրուած կիներն ու աղջիկները:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Կը պակսի ազնուութիւնը: Մարդիկ դադրած եմ իրարու հանդէպ ազնիւ ըլլալէ: Նախապատուութիւնը տուած են շողոքորթութեան ու քծնանքի: Մինչդեռ բոլորը կը շարունակեն խօսիլ անկեղծութենէ եւ դիմացինէն կը պահանջեն զայն:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Վերջին մէկ տարուայ հոլովոյթին տեւական կը տեսնամ նոյն երազը: Շրջանաւարտ ըլլալու շեմին եմ: Թերեւս ամիսներէն մայիս է: Շուտով պիտի սկսին աւարտական քննութիւնները:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ամբողջ աշխարհին մէջ արծարծուած գլխաւոր նիւթը քորոնավարակի դէմ պատուաստն է: Նիւթ մը, որուն մասին մէկ տարի շարունակ կը խօսուի եւ հիմա հասած է այնպիսի փուլի, որ բուն հիւանդութեան մասին այնքան չի խօսուիր, որքան՝ պատուաստին:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ֆրանսացի հոգեբան, ընկերաբան, մարդաբան եւ պատմաբան Կիւսթաւ լը Պոնի «Ամբոխներու հոգեբանութիւնը» գիրքը ո՛չ միայն ակնարկութիւն է մեր օրերու ամենակարեւոր իրադարձութիւններուն, այլեւ ներկայ եւ ապագայ օրերու մասին նախազգուշացում մըն է դար մը առաջուընէ։ 

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Մօտաւորապէս մէկ ամիս առաջ,- խիստ ծանրաբեռնուած ըլլալով՝ ազատ ժամանակ չունէի անկէ առաջ,- Պէյրութ լոյս տեսնող «Բագին» գրական պարբերաթերթի յունիս 2020-ի թիւին մէջ (աւելի ուշ հրապարակ իջաւ) կարդացի բանաստեղծութիւն մը՝ «մերօրեայ «հայը եւ հայը» խորագրով, որ, ըստ իս, ամէն բան էր՝ բացի բանաստեղծութենէ, եւ որուն հեղինակը Թորոնթոյէն էր, բոլորովին նոր անուն մը՝ Ռուբէն Խաժակ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

- Հպարտութեամբ տառապղներն ու իրենց հպարտ կուռքով ապրողներն ու շնչողները լաւ կ՚ըլլայ, որ գոնէ մէկ անգամ այս տողը կարդան, ու կարդալէ ետք մէ՛կ վայրկեան գոնէ մտմտան, հասկնալու համար արդեօք ճշմարիտ Աստուծոյ հետ իրենց կապը առո՞ղջ հիմքերու վրայ է, թէ՞....