ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հպարտութեան մասին շատ գրուած է, կը գրուի եւ պիտի գրուի տակաւին, այնքան ատեն, որ մարդ արարածը կը շարունակէ ապրիլ ու գոյատեւել:
Եթէ բառարաններուն դիմենք, հետեւեալ իմաստները կը գտնենք հպարտութեան մասին.
ԵՐԱՄ
-Զանա՞
Ու դարձեր էր ետեւ։
Ծառին բունին կռթնած, դեղին փէշին տակէն երկարող գեղեցիկ սրունքները ծալապատիկ ըրած, նստած էր Նորան տետրակ մը գրկին։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Պոլսահայ անմահ լեզուաբան ու բանասէր Հրաչեայ Աճառեան գիտական աշխատութիւններէ, բառարաններէ, բարբառներու քննական հատորներէ զատ, գրած է նաեւ իր կեանքի յուշերը, որոնց մէջ մեծ տեղ տուած է իր դպրոցական տարիներուն: Պոլսոյ կրթական կեանքը, իր ապրած թաղի անցուդարձը, մանկութեան յուշերը բացառիկ պատումով կենդանացած են Աճառեանի ճոխ գրիչով:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
-Մեր գիւղէն կար երիտասարդ մը, որուն շատ կը հաւնէի, ան ալ զիս: Շատ ուշիմ եւ համեստ էր: Ի սկզբանէ ծնողքս դէմ չէր մեր յարաբերութեան:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
«Ազատութիւն», քաղցրաշունչ բառ մը, զոր կը տենչայ մեզմէ իւրաքանչիւրը իր կեանքի հոլովոյթին… սակայն, աւա՜ղ, ի սկզբանէ դատապարտուած ենք անազատ՝ կաշկանդուած ըլլալու:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այսօր պոլսահայ անուանի նկարիչ Ժագ Իհմալեանի ծննդեան օրն է: Մեր մամուլի մէջ վերջին շրջանին շատ յիշատակուած անուն մը չէ Իհմալեան, մինչդեռ իր ապրած տարիներուն ան Պոլսոյ, Լիբանանի մամուլին մէջ եւ արուեստագիտական շրջանակներէն ներս տիրական ներկայութիւն եղած է նախ իր նկարազարդումներով, ապա գրութիւններով:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մահը եւ մահէն յետոյ կեանքի շարունակութեան մասին գոյութիւն ունին տարատեսակ վարկածներ կամ տեսութիւններ։ Նման գաղափարներու հիմքին, հոգւոյ անմահութեան մասին հաւատքը յատուկ է բազմաթիւ կրօնական եւ կրօնափիլիսոփայական վարդապետութիւններու։
ՏԱԹԵՒ ՍՈՒԼԵԱՆ
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
2018 թուականին Մատրիտի մէջ տեղի ունեցած Թուրքիա-Սպանիա 6-րդ միջկառավարական գագաթաժողովը շարունակութիւնն էր 2009 թուականին Իսթանպուլի մէջ սկիզբ առած միջկառավարական գագաթաժողովներուն:
ԵՐԱՄ
Նորան մտեր էր Զանայի կեանքէն ներս։
Մտեր էր աւելի առաջ անշուշտ, դեռ շուկայի մէջ իր յայտնութեան ընթացքին։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այս շաբաթ Հայ Առաքելական Եկեղեցին, երկուշաբթիէն մինչեւ ուրբաթ, շաբաթապահք սահմանած էր, որ նուիրուած էր գեղեցիկ ու խորհրդաւոր տօնի մը՝ Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչի Նշխարներու գիւտին: Իւրաքանչիւր քրիստոնեայի համար, մանաւանդ տագնապալի այս օրերուն, ակնածանք է անգամ մը եւս առընչուիլ հայոց մեծագոյն սուրբերէն մէկուն նշխարներու խորհուրդին, ապրիլ այն երկիւղով, զգուշաւորութեամբ եւ հաւատքով, որ աւանդած են մեր եկեղեցւոյ հայրերը:
