ԵՐԲԵՒԻՑԷ ՉԷԻ ՄՏԱԾԱԾ
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Աստուծոյ նախախնամութիւնն ու գործերը միշտ կը դառնայ խորախորհուրդ եւ մարդ արարածը միշտ անկարող կը մնայ հասկնալու, թէ ինչ է իր Արարչին նպատակը իր առօրեայէն ներս։ Անժամանակ Աստուծոյ շփումը ժամանակաւոր մարդուն հետ միշտ անըմբռնելի կը մնայ, երբ խնդրոյ առարկան է անսահմանի եւ սահմանաւորի, անգոյի եւ գոյացութեան, անծինի եւ ծնունդ առածի յարաբերութիւնը։