Հարթակ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Այս օրերուն աշխարհի տարածքին ամէն ինչ բարդ է ու գրեթէ աննախատեսելի: Ո՛չ ոք գիտէ, թէ վաղուան լոյսին հետ ի՜նչ ուրուականներ պիտի ծնին կամ կրնան ծնիլ:

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Խօսք. «Ծառան տան մէջ մնայուն չէ» (Յհ 8.35):
Մեկնութիւն. Չորս է իմացումը. նախ՝ մարմնաւոր ծառաները մնայուն չեն տան մէջ, որովհետեւ իշխանութիւն չունին, այլ՝ սպասաւորելու ու աշխատելու համար կան, իսկ թագաւորներուն որդիները տան մէջ որպէս իշխողներ կան եւ տան ժառանգորդներ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Վերջին շաբաթներուն մենք նկատեցինք, անշուշտ, որ Փաշինեանի հրաժարականին հետամուտ քաղաքական ուժերը փողոցին մէջ յստակ պահանջ մը ներկայացուցին։ Բայց եւ այնպէս, այդ բողոքի հաւաքներէն, երթերէն եւ անհնազանդութեան գործողութիւններէն անդին՝ աւելի քան յստակ դառնալ սկսած է, որ Հայաստանի քաղաքական «անիշխանական» իշխանութեան համար անհանգիստ է մարդ մը։

Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ

Անկախ ձեր տարիքէն՝ հիւանդանոցին մէջ ծնող տեսնելը միշտ ճնշող եւ խանգարող հանգամանք է: Դուք ձեզ անօգնական կը զգաք, քանի որ անոնք անզօր են ու խոցելի:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

27 սեպտեմբերին ընթացք առած եւ մինչեւ 9 նոյեմբեր շարունակուած Արցախի պատերազմը տակաւին երկար ժամանակ քննարկման առարկայ պիտի դառնայ։ Սա ո՛չ միայն երկու կողմերուն կրած մեծ կորուստներու իրական պատճառները գտնելու, այլ նաեւ՝ պատերազմական առումով որոշ խնդիրներու բացայայտման համար է։

ՀՐԱՆԴ ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ

Ամէն մարդ ազգագէտ,
Ամէն մարդ աշխարհագէտ,
Ամէն մարդ ապագայագէտ,
Ամէն մարդ ատելագէտ,
Ամէն մարդ աքսիագէտ․․․

ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ

Կառավարման ժողովրդավարական համակարգի տէր պետութիւններու մէջ գայթակղութեան մը կամ ծանրակշիռ ձախողութեան մը պարագային երկրին ղեկավարը կը հրաժարի: Այսպէս՝ Արեւմտեան Գերմանիոյ ամենէն ականաւոր վարչապետներէն Ուիլի Պրանտթ 1974-ին հրաժարեցաւ իր պաշտօնէն, երբ պարզուեցաւ, թէ իր մտերիմ օգնականներէն մէկը Արեւելեան Գերմանիոյ գաղտնի սպասարկութեան՝ Սթազիի գործակալ մըն է:

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Պատմական շրջան մը կ՚ապրինք
ականատեսը կ՚ըլլանք բոլոր դէպքերուն
մանրամասնօրէն կը հետեւինք բոլոր անցուդարձերուն
այն աստիճան
որ ձայները կը խլացնեն այլեւս մեր ունկերը
պատկերները կը մթագնեն մեր էութիւնը
եւ պարոյկը կը յայտնուի՝ «ա՞ս ենք մենք»...

ՆՈՐԱ ԲԱՐՍԵՂԵԱՆ

Սալայատակէն սողոսկացող դեկտեմբերեան ցո՞ւրտն էր ամբողջ մարմինս դողացնողը, պատկերասփիւռէն ցուցադրուող ահաւոր պատկերնե՞րը, թէ՞ դուրսը որոտացող ռումբերուն դղրդիւնները… Անկարող էի ճշդել, անկարող եմ նաեւ այսօր:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Ո՜վ Ռոնտա. երբեմն չեմ կրնար անիրաւութիւնը ընդունիլ, աւելին՝ անկումիս պատասխանատուութիւնը ուրիշին վրայ կը նետեմ:
-Դուն ուրիշներուն բեռները չե՛ս վերցներ վրադ սէրէն մղուած, այլ՝ կ՚ուզես որ քու ծանր բեռներդ նետես հիւանդ՝ ոչ առողջ մարդուն վրայ: