ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Սիրոյ արտայայտութիւնները հիներուն մէջ: Անոր դերը ամուսնութեան խնդիրին մէջ: Հաճոյանալու բաղձանքը, իբրեւ բնազդային զգացմունք: Արդի հասարակութեան հայեացքը սիրոյ վրայ: Հարուստ հարսնցուն:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչի՞ կը տանի յիմարութիւնը մարդուն:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Մարդուն յիմարութիւնը անոր ճամբան կ՚աւերէ եւ անոր սիրտը Տիրոջ դէմ տրտունջ կ՚ընէ» (Առ 19.3):
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Ռուսաստան պարտուա՞ծ… Կարգ մը վերլուծաբաններ՝ յատկապէս արեւմտամէտներ, քաղաքական ու ռազմական կեդրոններ եւ նոյնիսկ բազում երկիրներ կը տեսնեն, որ Ռուսաստան պարտութեան մէջ է:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ԱՄՆ մեծ զօրք բերած է Միջին Արեւելք, Իրան կը գործէ շատ զգոյշ, տարածաշրջանի ուժերու հաւասարակշռութիւնը դժուար թէ կոտրուի:
Արեւմուտքի եւ արաբական կարգ մը մայրաքաղաքներու մէջ արդէն կը մտածեն, թէ «Համաս»ի ոչնչացումը ինչպէ՛ս պիտի իրականանայ եւ ի՛նչ կրնան ապահովել:
Հայացուց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ահմատ Խալէտ Թաուֆիք: Ծնած է 10 յունիս 1962-ին: Մահացած է 2 ապրիլ 2018-ին: Եգիպտացի գրող, համալսարանի դասախօս, բժիշկ, թարգմանիչ: Համարուած է գրականութեան սարսափ ժանրի առաջին հեղինակը: Հեղինակած է երեւակայական պատումներ: Կոչուած է կնքահայր «Godfather»:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Սիրոյ արտայայտութիւնները հիներուն մէջ: Անոր դերը ամուսնութեան խնդիրին մէջ: Հաճոյանալու բաղձանքը, իբրեւ բնազդային զգացմունք: Արդի հասարակութեան հայեացքը սիրոյ վրայ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Աղքատութիւնը ամօ՞թ է:
Պատասխան. Դժբախտաբար ներկայի մեր ընկերութեան համար շատերու կողմէ աղքատութիւնը ամօթ կը համարուի եւ նոյնիսկ անարգանք:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Ռուսաստան յաղթա՞ծ… Շատ մը վերլուծաբաններ, որոնք աւելի ռուսամէտ են կամ հարցերն ու եղելութիւնները կ՚ընկալեն ըստ Ռուսաստանի ղեկավարութեան տեսանկիւններուն, կը համարեն, որ Ռուսաստան յաղթած է կամ նուազագոյնը չէ պարտուած իր ներկայ միջազգային ռազմական, տնտեսական, մշակութային... եւ այլն դիրքերով:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Վիգէն Յովսէփեան. «Խնդիրը այն է, որ կարելի չէ սփիւռքը առնել՝ որպէս գործիք։ Ընթացիկ խնդիրներէն վեր ելլելով՝ համազգային հարցերով զբաղելու բանական որեւէ ծրագիր չկայ, ոչ ալ այս ուղղութեամբ ճիգ մը կայ»:
«Հայ մարդը պէտք է հասկնայ, թէ ինք հայ կը մնայ նպատակի մը համար եւ ո՛չ անոր համար, որ իր հայրը հայ եղած է»:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Աղուոր անկեղծութեամբ միշտ կրկնած եմ, թէ անցեալ տարուան ընթացքին «երկար» հիւանդութենէս հազիւ ապաքինած, այս տարի եկած էի Հայաստան կրկին երկարօրէն վայելելու անոր արեւն ու լոյսը, աշունն ու ժամանակը: Հայրենասիրութեան չեմ կապած սեփական աշխարհս: Անոր համար կը փորձէի միշտ կիսել ամէն ուրախութիւն եւ տխրութիւն: Որովհետեւ հաստատ համոզում ունէի, որ աշխարհի վրայ չկայ մեզի նման ժողովուրդ մը, որ հայրենիքէն հեռու ըլլալով հանդերձ, այնքան կապուած ըլլայ անոր:
