ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Եթէ ուզենք նկարագրել հայրենի կեանքին վերջին վեց-եօթ տարիները, ցաւօք ո՛չ դրական որակումներով կարելի պիտի ըլլայ նկարագրել զանոնք, այլ՝ այսօրուան մեր ակնարկին կրող խորագիրին բառերով՝ ատելութեան, քէնի, ստութեան, որճրագործութիւններու, սրբութիւններու ոտնակոխումի, թշնամութիւններու եւ կորուստներու տարիներ որպէս…:
ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
-Գնա՛… եւ եկուր, երբ հաճոյքէն արթննամ:
Քիչ մը հեռացիր ինձմէ, որպէսզի երազը բաժնուի իմ ոսկորներէս:
Ես ծխել սորվեցուցի քեզի, իսկ դուն սորվեցուցիր ինծի ծխախոտին հետ ընկերութիւն ընել:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպէ՞ս պէտք է հասկնալ առակագիրին հետեւեալ համարը. «Եթէ արդարները զօրանան, ժողովուրդը կ՚ուրախանայ, բայց երբ ամբարիշտը իշխանութիւն ունենայ, ժողովուրդը կը հեծէ» (Առ 29.2):
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Գիտենք, որ լեզու մը ողջ է եւ կը մնայ, եթէ զայն խօսողներ ըլլան, կամ՝ կան: Սակայն կրկնութեան գնով օրինակ վերցնելով, կրնանք հաստատել, թէ լատիներէն գիտցողներ շատ կան, սակայն լատիներէնը մեռած լեզու է:
ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
«Վատ համերգից աւելի շատ բան կը սովորէք», ըսած էր երաժշտութեան գրականութեան մեր դասատուն ուսանողական ոսկեղեջնիկ այդ տարիներուն։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Հայ կնոջ դերի մասին շատ խօսուած է։ Անոր պայքարելու ընդունակութեան, քաջութեան ու ստեղծարար ոգիին մասին կարելի է գրել էջերով։
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Թորոնթոն բոլորովին ուրիշ քաղաք մըն էր: Առտու կանուխ էր, երբ քաղաք հասայ։ Առաջին ակնարկով չկրցայ գտնել Յակոբը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հայ ժողովուրդին ներկայ վիճակը՝ թէ՛ Հայաստանի եւ թէ սփիւռքի մէջ կարելի է վերնագրել այսպէս. «Բոլորը կը խօսին…», եւ վերնագիրին որպէս պատասխան կարելի է ըսել. «Բայց զիրար չեն լսեր…»:
ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Կքիր, սիրելիս, մինչեւ որ փոթորիկը անցնի:
-Այնքան կքեցայ, կռնակս աղեղի նման եղաւ. ե՞րբ պիտի արձակես նետդ:
[Ձեռքդ միւս ձեռքիդ կ՚երկարես, ափ մը ցեխ կը գտնես]:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Յանդիմանութիւնը օգուտ կու տա՞յ մարդուն:
Պատասխան. Եթէ անկեծ սիրտէ բխած է եւ նպատակ ունի դիմացինին օգուտն ու բարիքը, անշուշտ որ օգուտ կու տայ, բայց, եթէ ուրիշ նպատակներ կը հետապնդէ, ապա ո՛չ թէ օգուտ, այլ՝ կրնայ չարիք ըլլալ:
