ՄԿՐՏՈՒԹԻՒՆ. ԿՐՕՆԱԿԱՆ ԹԷ՞ ԱԶԳԱՅԻՆ
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Ցատկելով մեքենաշարժ նաւուն վրայ, պիտի բարձրանայի վերի յարկ, եթէ օրը արեւոտ էր։ Ուղղութիւնս դէպի Պոլսոյ Ասիական ափը պիտի ըլլար։ Սպիտակ պոչ մը թողելով իր ետին, նաւը պիտի հատէր կապոյտը Վոսփորին։ Տասնհինգ-քսան վայրկեան ետք պիտի իջնէի Սկիւտարի ափը, անմիջապէս զգալով, որ եկած եմ Արեւելք։