ԳԱՆՁԸ ՊԱՀԵԼ, ԶԱՐԳԱՑՆԵԼ ՈՒ ՓՈԽԱՆՑԵԼ
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Դիմատետրի էջերուն վրայ, վերջերս, կը պսպղան ձեռարուեստի նմոյշներ. Կիլիկիոյ շրջանի՝ Այնթապ, Սվաս, Մարաշ, նաեւ Վան, Ուրֆա, ասեղնագործութեան նուրբ երանգները, գեղեցիկ հիւսուածքը ուշադրութեան կը հրաւիրեն ակնդիրը:
Ենթագիտակցութիւնդ քեզ ակամայ կը փոխադրէ ծննդավայր՝ Հալէպ, ուր ՍՕԽ-ի դարմանատան կից համեստ վաճառասրահ մը գոյութիւն ունէր, որ դարձեալ այս գեղեցկութիւնը կը սփռէր, կը կանչէր կարծես, խուլ կանչով մը հինէն եկած. գաւառներու մէջ հայ մամիկներու հիւսած ձեռակերտը կար հոն ու նորերը կու գային զարդարել այդ հին արժէքը, նոր դրոշմներով, նորամուծութիւններով հինին նորի տեսք կու տային: