Հարթակ

ՎԱ­ՐԱՆԴ ՔՈՐԹ­ՄՈ­ՍԵԱՆ

«Աշ­խար­հիկ հարս­տու­թիւ­նը գոր­ծա­ծե­ցէք այն­պէս՝ որ Աս­տու­ծոյ բա­րե­կա­մու­թիւ­նը շա­հիք, որ­պէս­զի երբ այս աշ­խար­հէն ել­լէք, ձեզ յա­ւի­տե­նա­կան յար­կե­րու մէջ ըն­դու­նի­ն» (Ղկ 16.9)

Աշ­խար­հի վրայ տար­բեր տե­սա­կի հարստու­թիւն­ներ կան: Կայ նիւ­թա­կան հարս­տու­թիւն: 

Ֆութպոլի նախկին աստղ Ռոնալտինօ (տես նկարը) պիտի ամուսնանայ յառաջիկայ Օգոստոս ամսուան մէջ։ Մինչեւ հոս արտակարգ ոչ մէկ դէպք, սակայն եկո՛ւր, տե՛ս, որ ան երկու աղջկան հետ միեւնոյն ժամանակ պիտի կնքէ այդ պսակադրութիւնը…

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

«Հողն ալ սիրտ ունի՝ եթէ սիրտ ունինք այդ սրտին տրոփը զգալու։
Հողն ալ կեանք ունի՝ եթէ շունչ ունինք այդ կեանքին շունչը զգալու։
Կրակը կրցաւ այրել դաշտին խոտը, ցորենին ցօղունն ու հասկը, ծառին ճիւղն ու պտուղը, տունին գերանն ու ձեղունը։ Հարուածը կրցաւ քանդել պատն ու սիւնը, խորտակել քանդակն ու խաչքարը։ Բայց ո՛չ կրակը եւ ո՛չ ալ հարուածը կրցան իջնել մինչեւ հողին ու քարին սիրտը, ուր կը բաբախէր հայուն սիրտը» (Գարեգին Ա. Կաթողիկոս)։

ՍԱՐԳԻՍ Յ. ՄԻՆԱՍԵԱՆ

Այս տարուան Ապրիլին ընթացք առած «Թաւշեայ յեղափոխութիւն»ը համերաշխութեամբ աւարտեցաւ, պարտադրելով նախագահ Սերժ Սարգսեանի հրաժարականը։ Հայաստանի Խորհրդարանը, երկրորդ քուէարկութեամբ, 59 ձայներու մեծամասնութեամբ, Մայիս 8-ին վարչապետ ընտրեց ժողովրդական շարժումի առաջնորդ Նիկոլ Փաշինեանը:

Աշխատասիրեց՝  ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ 

- «Մար­մին Տէ­րու­նա­կան» եր­գէն ա­մի­ջա­պէս ետք ի՞նչ տե­ղի կ՚ու­նե­նայ։
- «Մար­մին Տէ­րու­նա­կան» եր­գէն ան­մի­ջա­պէս ետք սար­կա­ւա­գը կը ձայ­նէ. «Դպիր­նե՛ր, Սաղ­մո՛ս եր­գե­ցէք մեր Տէր Աս­տու­ծոյն» քաղցր ձայ­նով հո­գե­ւոր եր­գե՜ր եր­գե­ցէք, եւ «դպրիր­նե­րը օ­րուան խոր­հուր­դին հա­մա­ձայն Սրբա­սա­ցու­թիւն կ՚եր­գեն, իսկ սար­կա­ւագ­նե­րը վեր՝ Սուրբ Սե­ղան կը բե­րեն սրբա­զան Հա­ցը եւ ան­մա­հու­թեան Բա­ժա­կը»։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անց­նող օ­րե­րուն հրա­պա­րակ ե­լած «Նոր Հա­յաս­տան, Նոր Հայ­րա­պետ» նա­խա­ձեռ­նու­թեան հա­մար գլխա­ւոր նպա­տակ կը հան­դի­սա­նայ Ա­մե­նայն Հա­յոց Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տին իր պաշ­տօ­նէն հե­ռա­ցու­մը։ 
Տար­բեր ա­ռիթ­նե­րով, յա­ճախ ա­նա­խորժ եւ Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ զա­ւակ­նե­րուն ան­յա­րիր վար­քով մը ար­տա­յայ­տուած մօ­տե­ցում­նե­րը հիմ­նա­կա­նին մէջ վի­րա­ւո­րա­կան բնու­թագ­րում­ներ կը բո­վան­դա­կեն Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի, ա­նոր գա­հա­կա­լին եւ ա­ւե­լի քան 700 միա­բան­նե­րուն հան­դէպ։

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Անուշ, մեղմ ու քաղցրահունչ հին մեղեդին որքա՜ն հաճելի կը թուի լսողութեան, որքա՜ն հարազատ ու անկրկնելի կախարդանք մը կը կրէ ան իր հնչիւններուն մէջ, հինն ու նորը շաղախող կարողութիւն մըն է նաեւ իր մէջ կուտակ-կուտակ պահուած, երբեք չհինցող, միշտ նորոգուող բարեկամութեան մը պէս:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդկութիւնը կ՚ապրի ժամանակաշրջանի մը մէջ, ուր ամէն բան սկսած է ծայրայեղութեան երթալ: Միջին ճանապարհ կամ միջին ընտրութիւն կարծես չէ մնացած մարդոց առջեւ՝ բացի ծայրայեղութիւններու երթալէ: Ծայրայեղութիւն ամէն ինչի մէջ՝ ապրուստի, հանգիստի, հաւատալիքներու, ըմբռնումներու, համոզումներու, մշակոյթի, ազատութեան, բարոյականութեան, հաւատքի, եւ այլն, եւ այլն:

Աշխատասիրեց՝ 
Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

- Ե՞րբ, ի՞նչ­պէս եւ ի՞նչ­պի­սի պայ­ման­նե­րու մէջ գրի առ­նուե­ցաւ «Հա­ւա­տամք»ը։
- Քրիս­տո­նէու­թեան ա­ռա­ջին իսկ դա­րէն, Ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ եւ ա­նոր կող­քին յայտ­նուե­ցան ա­ղանդ­ներ, կամ հեր­ձը-ւա­ծող­ներ, ո­րոնք ճշմա­րիտ հա­ւատ­քէն շե­ղած ան­ձեր կամ խմբակ­ցու­թիւն­ներ էին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ան­ցեալ շա­բաթ լսե­լի դար­ձած յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րը ցոյց կու տան, որ Սու­րիոյ հիւ­սի­սա­յին հա­տուած­նե­րու խնդի­րը այ­սօր սկսած է դառ­նալ երկ­րի գլխա­ւոր խնդիր­նե­րէն մին։ 
Խօս­քը ան­շուշտ կը վե­րա­բե­րի Սու­րիոյ հիւ­սի­սա­յին շրջան­նե­րուն մէջ գոր­ծող քրտա­կան զի­նեալ խմբա­ւո­րում­նե­րուն մա­սին, ո­րոնք անց­նող գրե­թէ ե­րեք տա­րի­նե­րուն մեծ ճի­գեր ի­րա­կա­նաց­նե­լով յա­ջո­ղած են ստեղ­ծել մա­սամբ ինք­նա­վար շրջան­ներ։