Հարթակ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Էնտրու Քլեմենթ Սերգիս՝ հայկական արմատներով, անգլիացի դերասան, բեմադրիչ եւ գրող։ Ծնած է 20 Ապրիլ 1964 թուականին Անգլիոյ Ուեսթ Լոնտոն թաղամասին մէջ։

ՄԱՐԻԱՆԱ ՊԵՐԹԻԶԼԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Սահմանին նստած՝ կը սպասեմ, որ խաղաղի, վերադառնամ տունս, ինքնութեանս եւ հարազատներուս:

ԶԵՆՈԲ ՔՀՆՅ. ՆԱԼՊԱՆՏԵԱՆ

Մարդկային ուղեղը այնպէս կազմուած է, որ որոշ մարդիկ յարատեւ պահանջքը կը զգան զանազան հրամաններու, առաջարկներու, թելադրութիւններու, որպէսզի անմիջապէս գործի լծուին եւ զանոնք կատարեն կոյր հնազանդութեամբ եւ ամենայն խղճմտութեամբ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Խորէն Արամունիի անունին առաջին անգամ հանդիպած եմ 1990-ականներու աւարտին, երբ Պէյրութ հասած «Բաց Նամակ» գրական պարբերականին մէջ այլ անուններու կողքին կ՚երեւար նաեւ անոր անունը:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Ո՞ւր կը տանին զիս, ի՞նչ ալ տաքուկ տեղ մը մխրճած են, մօրս փորիկին չափ տաքուկ, բայց այդ հոտը չունի, աղի ու անախորժ բան մը կայ այս հոտին մէջ, քիչ մըն ալ՝ ծուխի հոտ, հազս կը բերէ: Կ՚երեւի պտոյտի կը տանին, քիչ ետք կը վերադարձնեն կ՚երեւի մօրս գիրկը, աղբարիկներուս ու քոյրիկներուս հետ համով կաթ կը ծծենք:

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Նիւթականով հարստանալ, դրամ դիզել, հարստութիւն ձեռք ձգել, կեանքը բարօր դարձնել, բարեկեցիկ, բայց զեղխ կեանք մը ապրիլ։ Ահա ներկայ դարուս հազիւ աշխարհը նոր ճանչցած երիտասարդին «մարմաջ»ը, որ տիւ ու ցայգ ոգի ի բռին ճիգ չի խնայեր վերոնշեալ հաճոյաձիգ «նպատակ»ներն ու «մոլուցք»ները իրականացնել։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Նոյեմբերի 6-ին Հայաստանի Հանրապետութեան արտաքին գործոց նախարար Եդուարդ Նալպանտեան կը ժամանէր Թել Աւիւ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Լիբանանի մէջ տեղի ունեցած զարգացումները միայն տեղական բնոյթ չունին: Նախապէս ալ գրած ենք այս մասին՝ շեշտելով, որ Պէյրութը միջինարեւելեան մեծ քարտէսին վրայ այն փոքր ու նուրբ կէտն է, որ կը համարուի կարեւոր տարրալուծարան մը, ուր կը մշակուին բախումի սահմանագիծերն ու կանոնները:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Կամուրջին վրայ էինք ես եւ պատմաբանը: Կը քալէինք չորս կողմի դալարութիւնը ծծելով, թարմութիւն մը կը սահէր դալար այգիներէն դէպի մեր ներսիդին, ու զովութիւն մը կը գալարէր կամուրջին տակէն հոսող Եփրատի կարկաչին հետ միահիւսուելով:

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

1920-ական թուականներուն էր, երբ մարաշցիք, այլ հայերու նման ցրուեցան ի սփիւռս աշխարհի եւ օթեւան գտան ասպնջական Հալէպի հիւրընկալ ափերուն եւ Լիբանանի գեղածիծաղ աւանին մէջ։