Հարթակ

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇ­ԿԷ­ՐԵԱՆ

Այս ի­րա­կան կեան­քէ առ­նուած պատ­մու­թիւ­նը մե­զի կու գայ Հիւ­սի­սա­յին Քա­րո­լայ­նա նա­հան­գի Նայթս­տէյլ քա­ղա­քէն, ուր բը-նա­կու­թիւն հաս­տա­տած է Փրէտլ ըն­տա­նի­քը։
Այդ ըն­տա­նի­քին Քէյ­թի ա­նու­նով դուստ­րը որ­դեգ­րու­թեան տրուած էր, երբ ան տա­կա­ւին ե­րե­խայ էր։

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԻ­ՔԱ­ՅԷ­ԼԵԱՆ

Մարդիկ, որոնք շատ կը կարդան, մարդիկ, որոնք լաւ պաշար ունին եւ խօսելու կարողութիւն, միշտ զիրենք լսողներ կը փնտռեն: Իրենց ամբարած գիտելիքներն ու կեանքի փորձառութիւնները կ՚ուզեն բաժնեկցիլ ուրիշներու հետ, թէ՛ այդ ձեւով լիցքաթափուելու եւ թէ՛ դիմացինին ալ օգտակար դառնալու հաճոյքը ունենալու:

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Անուշ ձայն մը կը բախի լսողութեանս, շատ մօտ ու սրտամօտ: Կողքի սենեակէն երաժշտական գործիքներուն ձայնն է, որ կը հոսի ու կը տարածուի իր հունին մէջ խաղաղութեամբ հոսող առուակի մը պէս: Կ՚ըլլան չէ՛ պահեր, երբ մարմաջ մը կը պարուրէ էութիւնդ խաղաղ հնչիւններ լսելու:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Իրապաշտութիւնը շատերու համար հաճելի բառ մըն է, շատերու համար ոչ այնքան, իսկ որոշ տոկոսի մը համար նոյնիսկ անընդունելի եւ տաղտկալի:
Յաճախ կը լսենք, որ մարդիկ կը կրկնեն, թէ աս կամ ան մարդը իրապաշտ մտածող է, իրապաշտ գրող է, իրապաշտ խորհող է, իրապաշտ գործիչ է, իրապաշտ ղեկավար է, կամ իրապաշտութեան ջատագով է, իրապաշտութեան կրող է, եւ այլն, եւ այլն:

Ուսումնասիրեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Անէծքներուն ցանկը աւելի երկար է, քան՝ օրհնութեանց։ Բոլոր անոնք, որոնք կը խոտորին Տիրոջ ճանապարհէն՝ «Անոր գործերուն մէջ անէծք, տառապանք եւ յանդիմանութիւն պիտի ղրկէ՝ իր չար գործերուն եւ Տէրը ձգելուն համար, մինչեւ որ շուտով բնաջինջ ըլլայ ու կորսուի» (Բ. Օր 28.20)։

ՆՈՐՎԱՆ ԱՐՔ. ԶԱՔԱՐԵԱՆ

Ֆրանսական լեզուին մէջ հաւատք բառը (la foi), ունի իր համահնչունը՝ (le foie) այսինքն լեարդը, մեր ֆիզիքական մարմնոյն այն օրկանը, որ տարրալուծարանի պաշտօնը կը վարէ, մաքուր արիւնը զտելով աղտոտէն։ Մաքուրը՝ ղրկելով դէպի սիրտ, իսկ աղտոտը՝ դէպի դուրս։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անց­նող մէկ շաբ­թուան ըն­թաց­քին բա­ւա­կան «խառն» ի­րա­վի­ճակ տի­րած է Սու­րիոյ հիւ­սի­սա­յին շրջան­նե­րուն մէջ… «ոչ-հան­գիստ» վի­ճակ մը կը տի­րէր:
Պատ­ճա­ռը կապ ու­նէր Ամերիկայի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու նա­խա­գահ Տա­­նըլտ Թրամ­փի օ­րեր ա­ռաջ կա­տա­րած յայ­տա­րա­րու­թեան մա­սին, ո­րու մէջ ան իր հեր­թա­կան «ան­կան­խա­տե­սե­լի» վար­­-մուն­քով կը յայտ­նէր, թէ՝ «Ա­մե­րի­կան իր զօր­քե­րը պի­տի քա­շէ Սու­րիա­յէն»:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սուրիոյ պատերազմի սկզբնական շրջանին՝ այդ օրերու Իսրայէլի անվտանգութեան հարցերու նախարար Մոշէ Եահալոն «կը բացայատէր», որ իր երկիրը Սուրիոյ հարցերուն «դիմակայելու» համար ստեղծած է երեք կարմիր գիծեր, որոնց համար ալ անհրաժեշտ պահուն իրենք պատրաստ են յարմար լուծումներ կիրարռել: Այդ «կարմիր գիծեր»ը հետեւեալներն էին.

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Ինքնաշարժը կը յառաջանայ: Բնութիւնը արագ շարժումներով կարծես կը սուրայ ինքնաշարժին հակառակ ուղղութեամբ: Երկու կողմերէն ծառերուն նորածիլ ճիւղերը, տակաւին մերկ ու անհոգի կը թուին, մինչ լեռնաշղթաները թեւաբաց կը դիմաւորեն ինքնաշարժը գեղեցիկ խճանկարներ գծելով:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մի քանի օրեր առաջ յիշատակեցինք մեր Տիրոջ եւ Փրկիչին՝ Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ յարութիւնը: Տօն, որ քրիստոնէական եկեղեցւոյ մեծագոյն եւ ամենէն կարեւոր տօնը կը համարուի: