Հարթակ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Լիբանանահայ համայնքէն ներս շատերուն յայտնի է Արամ Մալեանի անունը: Ան իր ազգային-հասարակական գործունէութեան սկսած է տարիներ առաջ եւ ներկայիս անդամ է մայրաքաղաք Պէյրութի քաղաքապետական խորհուրդին: 2016-ին Լիբանանի մէջ տեղի ունեցած Տեղական ինքնակառավարման մարմնի (ՏԻՄ) ընտրութիւններուն Մալեան ներկայացնելով՝ Սոցիալ դեմոկրատ հնչակեան կուսակցութիւնը (ՍԴՀԿ), անդամ դարձած է քաղաքապետական խորհուրդին:

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

2016-17 դպրոցական տարեշրջանը իր աւարտին հասած ըլլալով, շրջանաւարտից դասարաններու վկայականաց բաշխման հանդէսները ամէնուրեք են։ 

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Որ­քան բարդ է մարդ ա­րա­րա­ծը, միշտ փո­փո­խա­կան ու ան­հասկ­նա­լի: Փո­փո­խու­թիւ­նը կեան­քի պայ­ման է կար­ծես, ա­մէն օր նոր յա­րա­բե­րու­թիւն­ներ, նոր դէմ­քե­րու հետ հան­դի­պում­ներ, կար­ծիք­նե­րու բա­խում­ներ ու միտ­քե­րու փո­խա­նա­կում­ներ տե­ղի կ՚ու­նե­նան, ո­րոնք կը կո­փեն, կը յղկեն մար­դը, փոր­ձա­ռու­թիւն­նե­րով կը հարս­տաց­նեն ա­նոր միտ­քը ու ան գա­լի­քը ա­ւե­լի սթափ աչ­քե­րով կը սկսի դի­տել՝ «Մար­դը այ­սօր այն չէ, ինչ որ էր ե­րէկ», կ՚ը­սէր դա­սա­տուս տա­րի­ներ ա­ռաջ, մի­թէ սա հա­մա­կեր­պու­մը չէ՞, որ կը ստի­պէ քեզ այ­սօր չըլ­լալ ե­րէ­կուա­նը, հետզ­հե­տէ փո­խուիլ, ա­ռանց նոյ­նիսկ դուն քեզ ներ­քուստ նկա­տե­լու, քա­նի որ ար­տա­քինդ ար­դէն իսկ կ՚ա­ճի վայր­կեան­նե­րու, ժա­մե­րու, օ­րե­րու, տա­րի­նե­րու սա­հան­քով, կնճիռ­նե­րով ու սպի­տակ մա­զե­րով զար­դեր կը հիւ­սէ մարմ­նիդ վրայ:

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Կանթեղը իր աննշմարելի ու փոքր լոյսով մթութեան մէջ ճրագ է։ Այդ առկայծուն լոյսը մշտավառ դարձնողը ձէթն է, որ խաղաղութեան ու մաքրութեան խորհրդանիշ է։

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Ժամանակը կամազուրկ մարդոց թշնամին է, բայց ջանադիր մարդուն՝ ամէնօրեայ ընկերը։ Ժամանակ-ընկերը կամքի տէր մարդուն համար արագահոս եւ հապճեպ թռչող է, իսկ կամակոր մարդուն համար՝ դանդաղ, անպիտան եւ «անդամալոյծ» մը սոսկ։

ՍՕՍԻ ՄԻՇՈՅԵԱՆ-ՏԱՊՊԱՂԵԱՆ

Եթէ դուն Հալէպի փողոցները իջնես այս ամիս, անկարելի է, որ կապոյտը չտեսնես: Կիներն ու աղջիկները կապտաւուն կը դառնան մայիսին: Եկեղեցին ալ յատուկ ուշադրութիւն կը դարձնէ այս ամսուան ու կը նուիրաբերէ Աստուածածինին:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

«Փոք­րիկ օ­րիոր­դի­կը,
Նստել է սե­նեա­կը,
Լաց է լի­նում,
Լաց է լի­նում...»

Շատ հարազատ հնչիւններ են, «Սարայիկ»ը եղած է «օրիորդիկ», «կու լայ»ն՝ «լաց է լինում» , Հալէպը՝ Երեւան, բայց մեղեդին նոյնն է, նոյն սրտամօտ ու բարութիւն բուրող եղանակը, նոյն սփոփանքի ուսուցումը մանուկները զիրար կապող, ընկերասիրութիւն ու տկարին օժանդակելու սէր ու յարգանք հաղորդող:

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Շատեր կրնան առարկել եւ համաձայն չգտնուիլ տուեալ վերնագրին բացայայտած ճշմարտութեան հետ, սակայն ճշմարտութենէն կարելի չէ փախուստ տալ՝ ուզենք կամ չուզենք։ Ճշմարտութիւնը ճշմարտութիւն է։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Միացեալ Նահանգներու միջինարեւելեան քաղաքականութեան համար արաբ-իսրայէլեան օղակէն ետք հիմնական «գետին» կը համարուի Լիբանանը եւ յատկապէս երկրէն ներս գործող «Հիզպուլլահ»ը: Ու այս առումով ամերիկացիներուն համար շատ բացայայտ կերպով խնդիր դրուած է տարբեր միջոցներ գործի դնելով ոչ միայն մեկուսացնել այդ զինեալ կազմակերպութիւնը, այլ գտնել այնպիսի գործօններ, որոնց շնորհիւ կարելի պիտի ըլլայ «Հիզպուլլահ»ը դարձնել անդամալուծուած կառոյց մը:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

­ԹԵՀՐԱՆԻ ԴԷՄ ՆՈՐ ԴԱՇԻՆՔ
Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու նա­խա­գահ Տա­նըլտ Թրամ­փի Մի­ջին Ա­րե­ւելք տուած այ­ցե­լու­թե­նէն ետք ջու­րի ե­րես կը հա­նուէր Ա­մե­րի­կա­յի մի­ջի­նա­րե­ւե­լեան «նոր» քա­ղա­քա­կա­նու­թեան ընդ­հա­նուր ու­րուա­գի­ծը: