ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Անակնկալ եղաւ եւ ցաւալի, երբ երկու օր առաջ կարդացի բժիշկ Թորոս Թորանեանի մահուան գոյժը, յառաջացած տարիքին պատահած Երեւանի մէջ, ուր կ՚ապրէր վերջին շրջանին։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Պէպօ Սիմոնեանին անդրադառնալուս հիմնական դրդապատճառը՝ անոր կնոջ՝ յարգելի տիկին Ազատուհի Սիմոնեանի հետ ծանօթութիւնս է, որ տեղի ունեցաւ վերջերս՝ յատուկ առիթով մը:
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Տօն Կաթողիկէ Սուրբ Էջմիածնի տօնը, յատուկ տօնակատարութիւն մըն է հաւատքով իր հիմքերուն փարած հաւատացելոց մօտ։ Որպէս քրիստոնեայ, մենք կը նշենք համաքրիստոնէական տօներ, որոնց տօնակատարութիւնը վերապահուած են ընդհանուր քրիստոնեայ աշխարհին։
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Կասկած չկայ, որ աշխարհի յառաջատար եւ ամենէն տարածուած լրատուամիջոցները կը գտնուին Միացեալ Նահանգներու եւ անոր դաշնակից Իսրայէլի (կամ մեծահարուստ հրեաներու) հակակշիռին տակ: Այդ պատճառով յատկապէս Պաղեստին եւ Իսրայէլ հակամարտութեան լրատուութիւնն ու մեկնաբանութիւնը միշտ ի նպաստ Իսրայէլի կ՚ըլլայ. «Պաղեստինցիները ահաբեկիչ են, հրեաները՝ անմեղ զոհեր»:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Տարիներէ ի վեր եւ յատկապէս այս օրերուն, ի տես մեր հայրենիքէն հասնող անթիւ «բանգէտներու» եւ իրենք զիրենք «քաղաքագէտ» կարծող եւ վերլուծողներու հրամցուցած տուեալներուն եւ բացայայտումներուն, մեզի, սփիւռքահայերուս համար, հիմա հարց է, թէ որո՞ւ հաւատանք:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
-Աշխարհի ջուրը կը լմննայ:
Սա նախադասութիւնը օրը քանի մը անգամ կամացուկ կը շշնջամ Զաւէնիկի ականջին:
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Հնատիպ 22 գիրքերուս մէջ աչքառու է հնագոյնը՝ ԺԸ. դարու Ձեռաց Շարակնոցը իր ետին գտնուող Յիշատակարանով, ինչպէս նաեւ Շարակնոցին յաջորդ տպագրութիւնը 1850 թուին, երկուքն ալ տպագրուած Կ. Պոլիս։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Գիտեմ, որ առաջարկներս վերջ չունին: Ամէն անգամ նոր առաջարկ մը յառաջ կը քաշեմ: Բայց ի՞նչ ընեմ. ես չեմ կրնար թութակի պաշտօն ստանձնել ու կրկնել այն բոլոր խօսքերը, որոնք հազարումէկ անգամ ըսուած են ձեռնարկներու ատեն կամ թերթերու մէջ:
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Քսաներորդ դարու լման երկրորդ կիսուն Հայրենիքն ու Հայ Եկեղեցւոյ արշալոյսը Շարականի տողերով «արեգակնակերպ ճառագայթներու» վերածուեցան երջանկայիշատակ Տ.Տ. Վազգէն Ա. Մեծագործ Հայրապետի երկարատեւ եւ բացառապէս արդիւնալից գահակալութեամբ (1955-1994թթ.)։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Որոշումը՝ իրն էր: Այսպէս, այդ շաբաթ, մեր թոռնուհի Վանան, քիչ մը աւելի «երկար» մեզի պիտի մնար, ո՛չ թէ որովհետեւ Մայիս 28 էր, այլ «մեծ ֆայնըլներ», քննութիւններ ունէր եւ պատրաստուելու յարմարագոյն «վայրը», մեր տունը ընտրած էր:
