Հոգե-մտաւոր

ԱՆՈՒՆԻ ԿԱՐԵՒՈՐՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ընդհանուր առումով «անուն»ը ինքնութեան արտայայտութիւնն է։ Ուրիշ խօսքով, «անուն»ը՝ ի՛նքն է, զայն կրողը, իր անունով ինքզինք կը ներկայացնէ։ Եւ այս իմաստով, անունը ամէն տեսակ յարգանքի արժանի է, ինչպէս յարգանքի արժանի է իւրաքանչիւր անհատ, իւրաքանչիւր ինքնութի՛ւն։

ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ՄԻՏՔԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Անոնք՝ որոնք զանազան գիւտերով կը ծառայեն գիտութեան, մարդկային մտքին կը ծանօթացնեն տիեզերքի Արարիչին ստեղծագործութեան ընդհանուր ծրագիրը տիեզերական օրէնքներու մասին։
Արդարեւ, մարդկային մտքին հպումն է այս տիեզերական Մտքին, եւ սովորական տաղանդի մը գործը չէ որեւէ գիւտ։ Եւ այն գիւտերը՝ որ կը բարեփոխեն ամբողջ մարդկութեան կեանքի ընթացքը՝ կը նպաստեն մարդկութեան ուղղակի։

«ԴՈ՛ՒՔ ՏՈՒԷՔ ԱՆՈՆՑ ՈՒՏԵԼԻՔԸ»

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Վերափոխման յաջորդող 4-րդ կիրակի, Սուրբ Պատարագի ընթացքին կը կարդացուի «Հինգ հազար հոգիի կերակրումը» բացատրող Ճաշու աւետարանի բաժինը. (ՄԱՐԿ. Զ 30-44)։ Վերափոխման յաջորդող այս 4-րդ կիրակին, այս տարի, կը հանդիպի 2 սեպտեմբեր օրուան։

ՀԱԿԱՊԱՏԿԵՐ ԱՐԱՐՔՆԵՐ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդկային ամբողջ կեանքը՝ հակապատկեր արարքներու ընթացք մըն է։ Արդարեւ, կեանքի մէջ որքան կան բարի, մաքուր եւ ազնիւ արարքներ, նո՛յնքան կը գտնուին ամենէն չար, աղտոտ, ստորին եւ մեղապարտ արարքներ։

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԿԵԱՆՔԻ ԱՂԲԻՒՐԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Աստուած աղբիւրն է կեանքի, լոյսի, ուրախութեան՝ բովանդակ տիեզերքին։ Օրհնութիւններ կը բխին Անկէ Իր բոլոր արարածներուն վրայ։ Եւ ուր որ ալ Աստուծոյ կեանքը մարդոց սրտերուն մէջ ըլլայ, սէր եւ օրհնութիւն պիտի տարածէ անոնց բոլորին վրայ անխտի՛ր։

ԿԻՐՔԵՐ՝ ՈՐՈՆՔ ՅԱՆՑԱՆՔԻ ԿԸ ՄՂԵՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Կիրք»ը՝ մարդկային ներքին անգիտակից մղումն է, որ ընդոծին, բնածին զգացում մըն է։ Կիրքը կարելի է հակակշռել բանականութեամբ եւ արգելք ըլլալ անոր, հաւանական վնասակար հետեւանքներու պատճառ չհանդիսանալու համար։

«ԴԱՄՈԿԼԵԱՆ ՍՈՒՐ»Ը

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Պատիժը եւ հատուցումը «Դամոկլեան սուր» մըն է, որ զսպուած կը պահէ մարդուս զանազան կիրքերը։ Պատիժի, հատուցման, նախատինքի, անպատուութեան վախը «բարերար թումբ» մըն է օրինազանցութեան եւ ընկերային զանազան զեղծումներու դէմ։

ԽՈՆԱՐՀ, ՀԱՄԵՍՏ ԵՒ ԱԶՆԻՒ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Աշխարհի բարձրացման, զարգացման եւ բարօրութեան համար պէտք եղած ազդակները ա՜յնքան վարժուած են սպասել մարդիկ՝ եւ իրաւամբ անշուշտ՝ միտքով, սիրտով եւ կարողութիւններով «մեծ մարդ»երէ, որ յաճախ կը մոռցուին եւ կ՚անտեսուին, թէ իրենց շուրջը, իրենց մօտիկը կը գտնուին ուրիշ յատկութիւններ ունեցող մարդիկ՝ խոնարհ, համեստ ե՛ւ ազնիւ անձեր, որ երբեմն, եթէ ո՛չ տաղանդ եւ զարգացում, գոնէ սրտի ազնիւ տրամադրութիւններ եւ պատուական առաքինութիւններ կը ցուցադրեն իրենց համեստ կեանքին մէջ։