Հոգե-մտաւոր

ՄԱ­ՀԸ ԿԸ ԽՈՐ­ՏԱ­ԿՈ­ՒԻ ԿԵԱ՛Ն­ՔՈՎ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Քրիս­տոս իր ամ­բողջ կեան­քով եւ մա­նա­ւանդ իր կեան­քին վեր­ջին եօթ­նեա­կին ցոյց տուաւ, թէ ան­մա­հու­թիւ­նը միայն «մա­հէն ա­զատ ըլ­լալ»ու հո­գե­կան գո­յա­վի­ճակ մը չէ՛։

ՅԻՍՈՒՍ ԽԱՉՈՒԵՑԱ՛Ւ…

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ան­շուշտ, պի­տի ը­սէք, սի­րե­լի ըն­թեր­ցող բա­րե­կամ­ներ, մե­զի ան­ծա­նօթ չէ, թէ Յի­սուս խա­չուե­ցաւ։ Բայց սի­րե­լի­նե՜ր, բնաւ խոր­հա՞ծ էք կամ դուք ձե­զի հար­ցու­ցած էք, թէ Յի­սուս ին­չո՞ւ խա­չուե­ցաւ։

ՈՏՆԼՈՒԱՅԻ ԲԱՐՈՅԱԿԱՆԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Կարգ մը խոր­հուրդ­ներ օ­րի­նակ առ­նուած են կեան­քի զա­նա­զան պա­րա­գա­նե­րէն, ո­րոնց մարդ շատ ան­գամ չ՚անդ­րադառ­նար, սո­վո­րա­կան ըն­թաց­քի մէջ կ՚ան­տե­սէ եւ էա­կա­նը միշտ կը մնայ խոր­հուրդ կամ «գաղտ­նի՛ք»։

ԲՆՈՒԹԻՒՆԸ ԳԵՂԵՑԻԿ Է

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կ՚ը­սենք. «Բնու­թիւ­նը գե­ղե­ցիկ է…»։ Պայ­մա­նադ­րա­կա­նօ­րէն ը­սուած այս խօս­քով ի՞նչ ը­սել կ՚ու­զենք։

Ար­դա­րեւ, իր լայն ա­ռու­մով «բնու­թիւն» բա­ռը կը նկա­րագ­րէ մարդ­կա­յին էու­թիւ­նը։ Բայց, ընդ­հան­րա­պէս երբ կ՚ը­սենք ու յա­ճախ կը կրկնենք.

ԱՒԵՏԱՐԱՆԱԿԱՆ ԳԱԼՈՒՍՏ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մեծ պահ­քի 7-րդ Կի­րա­կին նուի­րուած է Քրիս­տո­սի Սուրբ Ե­րու­սա­ղէմ գալս­տեան յի­շա­տա­կին։ Ա­ւե­տա­րա­նա­կան-պատ­մա­կան գա­լուստ մըն է այս բա­րե­պա­տեհ դէպ­քը՝ բո­լո­րո­վին տար­բեր միւս գա­լուստ­նե­րէն։

ԱԶԱՏՈՒԹԻՒՆԸ ԿԸ ՍՏԵՂԾԷ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻ՛ՒՆ

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հոն ուր կայ ի­րա­ւունք, ի­րա­ւունք վա­յե­լում եւ ա­զա­տու­թիւն, հոն կայ նաեւ պա­տաս­խա­նա­տուու­թի՛ւն։

Ար­դա­րեւ, աշ­խար­հի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւ­նը եւ մարդ ա­րա­րա­ծին ա­րար­չու­թիւնն ալ հիմ­նուած է այս մշտնջե­նա­ւոր սկզբուն­քին վրայ։

ՏԵՍՆՈՒԱԾԸ ԵՒ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Բնաւ խոր­հե­լու ա­ռիթ ու­նե­ցա՞ծ էք սի­րե­լի­նե՜ր. աչ­քով տե­սած ո­րե­ւէ «իր», չի մնար որ­պէս պատ­կեր, այլ մեր մտքին մէջ կը փո­խա­կեր­պուի «խոր­հո՛ւրդ»ի մը՝ որ ոչ մէկ նմա­նու­թիւն կ՚ու­նե­նայ աչ­քին տե­սա­ծին հետ։

 

ՔԱՆԱԿ ԵՒ ՈՐԱԿ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ո­րե­ւէ ար­ժէք մը ի՞ն­չով կա­րե­լի է չա­փել՝ իր քա­նա­կու­թեամ­բը թէ՝ ո­րա­կո­վը։ Ի՞նչ կը խոր­հիք այս մա­սին սի­րե­լի՜ ըն­թեր­ցող բա­րե­կամ­ներ։ Ո­րե­ւէ գո­յու­թիւն, եւ կամ ո­րե­ւէ ի­րո­ղու­թիւն յարգ ստա­նա­լու հա­մար ո՞ր մէկը կա­րե­ւոր է. ա­նոր քա­նա՞­կը թէ՝ ո­րա­կը։

Էջեր