ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Միշտ ուրախ եղէք Տիրոջմով, դարձեալ կ՚ըսեմ՝ ուրախ եղէք…». (ՓԻԼՊ. Դ 4)։
Ուրախութիւնը՝ խնդրութիւն եւ բերկրանքը, ուրախ ըլլալը ներքին հոգեկան խաղաղութեան, հաւատքի եւ վստահութեան արգասիքն է եւ միա՛յն Յիսուս Քրիստոսի արեամբ փրկուած, վերստին ծնունդ ունեցող հաւատացեալը կրնայ ճշմարիտ ուրախութիւն ունենալ, որովհետեւ ան ունի խաղաղութեան եւ ուրախութեան աղբիւրը, խաղաղութեան եւ սիրոյ իշխանը՝ Յիսուս Քրիստոսը, որուն յանձնուած է իր ամբողջ կեանքը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի շաբաթ առաջ համահանցի մէջ դարձեալ տարածում գտաւ այն տեսանիւթը, ուր «Շնորհալի» երգչախումբի համերգի ժամանակ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսը ոգեւորուած ժողովուրդին հետ միասն «Հայեր միացէ՛ք» յայտնի երգը կ՚երգէր:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Երբ Յիսուս կ՚անցնէր, տեսաւ ի ծնէ կոյր մարդ մը։
«Աշակերտները հարցուցին Իրեն.
«Վարդապե՛տ, մեղքը որո՞ւնն է, որ այս մարդը կոյր ծնած է. ի՞րն է, թէ իր հօրը եւ մօրը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տակաւին սփիւռքի մէջ երբ կը շարունակուի հնչել «մարդուժի պատրաստութեան» արձագանգները, Երեւանի մէջ հանդիպեցայ երիտասարդի մը, որ (դժբախտաբար թէ բարեբախտաբար չե՛մ գիտեր) մարդուժ մըն է. գիտակից ու հայրենասէր երիտասարդ մը, որ Հայագիտական բաժինը աւարտելէ ետք մի քանի տարի զբաղած է ուսուցչութեամբ, սակայն կեանքի պայմանները զինք հասցուցած են հայրենիք:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Այսօր կան շատեր, որոնք կը խորհին, թէ հրաշքներու դարը անցած է։ Սակայն ամէն օր հազարումէկ հրաշքներ կը պատահին մեր մէջ եւ մեր շուրջը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այսօր ծննդեան օրն է հայ գրող, բանաստեղծ եւ գրականագէտ Կոստան Զարեանին (բուն անունով Կոստանդին Եղիազարեան)։ Թէեւ Զարեան ծնած չէ Պոլսոյ մէջ, սակայն մեծ գործունէութիւն ունեցած է այդտեղ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կիրակին յատկապէս կը զանազանուի շաբաթէն, որուն ժամանակագրականօրէն կը յաջորդէ ամէն շաբաթ, իսկ անոր արարողական պարտաւորութիւնը կիրակի կը փոխուի բոլոր քրիստոնեաներուն համար։ Սաղմոսերգուն կ՚ըսէ. «Այս օրը ըրաւ Տէրը, եկէ՛ք ցնծանք եւ ուրախանանք». (ՍԱՂՄ. ՃԺԸ 24)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Աստուծոյ դէմ բորբոքող այս անգամ իգական սեռի ներկայացուցիչ մըն է՝ Շուշանիկ Կուրղինեան, որ ապրած է 1876-1927 թուականներուն միջեւ: Մինչեւ օրս լաւապէս չուսումնասիրուած գրողներէն մէկն է Շուշանիկ, որ պէտք է իր ուրոյն տեղը ունենայ հայ գրականութեան մէջ՝ Սիպիլի, Զապէլ Եսայեանի եւ այլ իգական սեռի ներկայացուցիչ գրողներու կողքին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Մտածական»ը յատկապէս փնտռտուք մըն է։ Մարդուս հոգին կը փնտռէ հասկնալ «ինչո՞ւ»ն եւ «ինչպէ՞ս»ը քրիստոնեայ կեանքին եւ ընդհանրապէս «կեանք»ին, որպէսզի յարի եւ պատասխանէ Տիրոջ իրմէ խնդրանքին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երէկուան մեր գրութեան մէջ «Կը վախնան քեզմէ, բռնակալ Ալլահ» խորագրեալ յօդուածով խօսեցանք Մինաս Պետրոսեանի «Բողոք առ Աստուած» բանաստեղծութեան մասին, ուր բանաստեղծը հայ ժողովուրդին դժբախտութեան հիմնական պատճառ կը նկատէր զԱստուած:
