ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ո՛վ Տէր, իմ զօրութի՛ւնս, քեզ պիտի սիրեմ։ Տէրը իմ վէմս, ամրութիւնս եւ փրկիչս է։ Իմ Աստուածս իմ պարիսպս է, ես անոր կը յուսամ, Անիկա իմ վահանս եւ իմ փրկութեանս եղջիւրը եւ իմ բարձր աշտարակս է». (ՍԱՂՄ. ԺԸ 1-2)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ներկայ աշխարհի մեծագոյն հարցերէն մին անգործութիւնն է, որ իր ազդեցութիւնը կ՚ունենայ թէ՛ անհատներու կեանքին եւ թէ տնտեսութեան վրայ. սակայն ըսենք, որ ամէն ժամանակ ունեցած է իր «անգործութիւն»ը եւ աշխարհը տնտեսական ի՛նչ վիճակի մէջ ալ գտնուած ըլլայ, մի՛շտ գոյութիւն ունեցած են անգործներ՝ որոնք ստեղծած են անգործութիւնը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Վշտը անխուսափելի է այս աշխարհի վրայ։ Յիսուս ի՛նքն ալ բացայայտ կերպով մը կ՚արտայայտէ այս ճշմարտութիւնը. «Այստեղ, այս աշխարհի վրայ նեղութիւն պիտի ունենաք», եւ կ՚աւելցնէ. «սակայն քաջալերուեցէ՛ք, որովհետեւ ես յաղթեցի աշխարհին». (ՅՈՎՀ. ԺԶ 33)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անցնող երեք օրերու ընթացքին ճաղատ թէ մազաշատ, աղջիկ թէ տղայ բոլորը պսակեցինք. սակայն պէտք չէ մոռնալ, որ կայ դրամին հակառակ կողմը. իւրաքանչիւր միութիւն ունի նաեւ բաժանում մը. պսակողներուն կողքին բաժնողները եթէ չըլլան, կը կարծենք արդէն սէրը սէր ըլլալէ կը դադրի:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Աղը աղէկ է, բայց եթէ աղը անհամնայ, ինչո՞վ պիտի համովցնէք. ձեր անձին մէջ աղ ունեցէք եւ իրարու հետ խաղաղութիւն ունեցէք». (ՄԱՐԿ. Թ 49)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անցնող երկու յօդուածներով օգնեցինք, որ Մ. Գուշակի օժանդակութեամբ մեր հայ երիտասարդները՝ ճաղատ թէ՛ մազաշատ յաջողին գերել իրենց սիրած օրիորդներուն սիրտը, սակայն չկարծուի, որ օրիորդներուն համար ալ գուշակութիւններ ու կախարդութիւններ նախատեսուած չեն. օրիորդները եւս ունին իրենց սիրտին տիրած մէկը եւ տիրանալու համար Մ. Գուշակը անհրաժեշտ կրնայ ըլլալ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքի զանազան փորձութիւնները, գայթակղութիւնները բարոյական, անտեսանելի հարուածներ են՝ որոնք մարդուս պատճառ կը հանդիսանան՝ շեղելու ուղիղ ճամբէն եւ հետեւելու անօրէնութեան ու չարութեան ճամբուն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Լիայոյս ենք, որ երէկուան մեր յօդուածին հետեւելով իր գլխուն վրայ մազ ունեցող իւրաքանչիւր երիտասարդ իր քայլերը դէպի ամուսնութիւն սկսաւ առաջնորդել. սակայն նկատի ունենալով, որ ընթերցողներուն մէջ կրնան գտնուիլ ճաղատներ, կու գանք Մոգական գիրքէն այլ լուծում մը առաջարկել (վերջապէս ձեր մեղքը չէ՛ որ ճաղատ դարձած էք. թող բնութիւնը ամչնայ):
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տառապանք եւ վիշտ՝ ամենէն հին գոյութիւն ունեցող խնդիրն է աշխարհի վրայ։ Այս հարցով եթէ ակնարկ մը նետենք յունական կամ հռովմէական հին աշխարհի վրայ, եւ քննենք նշանաւոր փիլիսոփաներու տեսութիւնները՝ գրեթէ նոյն բանն է որ կը յանձնարարուի վշտին իբր դարման, հեշտասիրութիւն՝ Եպիկուրով եւ անտարբերութիւն՝ Ստոյիկեան Զենոնով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Դո՞ւք ալ ձեր սիրտը գերող աղջկան սիրտը կալանաւորելու համար ամէն տեսակ զոհողութիւն յանձն առած, սակայն նպատակակէտին չէ՞ք հասած. ձեր կատարած անձնուիրութիւնը անպտո՞ւղ մնացած ու ձեր սիրած օրիորդը անհաս երա՞զ մնացած է. ձեր մղած անխոնջ պայքարէն որպէս արդիւնք լոկ երեւակայութի՞ւն մնացած է. ապա այս յօդուածը ձեզի համար է:
