ՄԱՅՐԱԿԱՆ ՍԷՐԸ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Գործաւորութիւն ընող պատանի մը, որ մօրը տասնութը զաւակներուն տասնհինգերորդն էր։ Ան երգիչ ըլլալու մեծ փափաք ունէր։ Օրին մէկը ան երաժշտութեան ուսուցիչի մը քով կ՚երթայ։ Երաժշտութեան ուսուցիչը կ՚ընդունի տղան, եւ անոր ձայնը քննելէ յետոյ՝ կ՚ըսէ. «Տղայ, դուն ձայն չունիս, ուստի երգիչ չես կրնար ըլլալ, բայց գնա՛ եւ եթէ կարող ես սորվիլ՝ արհեստի մը հետեւէ»։