Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կար ժամանակ, որ ժողովուրդը ինք կ՚ընտրէր ու կը «ստեղծէր» իր գրողը, բանաստեղծը, քննադատը, վիպասանն ու յօդուածագիրը եւ այդ մէկը սեփական որոշում ըլլալէ անդին հասարակաց կարծիքին վրայ հիմնուած իրողութիւն մըն էր։

ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ

Տեմակոժիի մէջ ընդունուած հնարքներէն մին հետեւեալն է. դիտմամբ խեղաթիւրել ընդդիմախօսիդ ըսածը կամ այդ մէկէն ընել «հեռու գացող հետեւութիւն», որ ըսածէն բացարձակապէս չի բխիր, իսկ այնուհետեւ ջախջախել այդ հնարած թեզը:

Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Հիւսիսային Ամերիկայի Արեւելեան թեմէն ներս այս տարեմուտին տեղի ունեցաւ գեղարուեստական եզակի ձեռնարկ մը, որու ծրագրին մէջ երաժշտութիւնն ու ստեղծագործական գեղարուեստական այլ ճիւղերը միահիւսուած էին։

Պրիւքսէլի մէջ, Եւրոխորհրդարանի երդիքին տակ նախընթաց օր տեղի ունեցաւ Արցախի վերաբերեալ համաժողով մը։ «Պահպանելով Լեռնային Ղարաբաղի մշակութային եւ հոգեւոր ժառանգութիւնը» խորագրեալ հաւաքոյթը կազմակերպուած էր Եւրոխորհրդարանի նախաձեռնութեամբ։

Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան այսօր աշխատանքային այցելութիւն մը կու տայ Վրաստան՝ իր պաշտօնակցին՝ Իրակլի Ղարիպաշվիլիի հրաւէրին ընդառաջ։ Երկու վարչապետներու հանդիպման առիթ կը դառնայ Հայաստան-Վրաստան տնտեսական համագործակցութեան միջկառավարական յանձնաժողովի հերթական նիստը։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Արդիւնաւէտութիւնը եւ համագործակցութիւնը կարեւոր ցուցանիշներ են ժամանակակից մարդուն համար։ Մարդիկ կը հետեւին զանազան աւանդութիւններու հետքերուն՝ աւելի երջանիկ երեւալու, աւելի յաջող ըլլալու, աւելի շատ վաստակելու եւ աւելի լաւ կեանք ապրելու համար:

Ձիւնածածկ Երեւանէն դրուագներ… Մայրաքաղաքի կեդրոնին նոյն սպիտակ քօղին տակ են՝ հայոց պատմութեան վառ դէմքերու արձաններն ու մերօրեայ քաղաքացիները։ Համահարթեցո՞ւմ…

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Լեզուախօսութիւնը Եկեղեցւոյ կեանքին առընչուող նիւթ մըն է, որ վերջին տասնամեակներուն սկսած է սխալ կերպով ընկալուիլ: Բազմաթիւ մարդիկ, հետեւելով տարբեր-տարբեր աղանդաւորական շարժումներու, կը վարակուին այս ախտով եւ կը մոլորին ճշմարտութենէն:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Պատմաբաններ թող նստին ու շարունակեն ուսումնասիրել Վասակի դաւաճան ըլլալ-չըլլալու իրողութիւնը։ Ուզեն նզովեն, ուզեն սրբացնեն. այդ մէկը հայ ժողովուրդի պատմութեան մէջ բան մը պիտի չփոխէ, որովհետեւ հայ ժողովուրդը Վասակը շուքի տակ ձգող դաւաճաններ շա՜տ ունեցաւ, ունի՛ եւ կը շարունակէ ունենալ. անձեր՝ որոնք կեանքի ամենէն դժուար պայմաններուն մէջ նոյնիսկ պատրաստ են անիրաւութիւն գործել՝ հեղձամահ ընելով ամէ՛ն տեսակ խղճմտանք ու գութ: