Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

​Մի քանի օրեր առաջ, ԺԱՄԱՆԱԿ-ի մեր գործընկերներէն Վարանդին հետ ներկայ գտնուեցանք «Պետութիւն-եկեղեցի փոխյարաբերութիւնները հայոց պատմութեան ընթացքին» խորագրեալ բանախօսութեան, այն սպասումով, որ ըլլայ անաչառ պատմական վերլուծութիւն մը՝  ինչ որ հեռու էր մեր ակնկալութենէն: 

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Անցնող օրերուն Մայր Աթոռի շրջափակէն ներս ականջալուր եղայ իրողութեան մը, որ մէկ կողմէ խռովք պատճառեց, իսկ միւս կողմէ մտորումներու գիրկը նետեց եւ առիթ հանդիսացաւ այս տողերը գրելու:

ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ - Արաբերէնէ թարգմանեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Արդեօք պատահականութի՞ւն էր, որ ես անոր հանդիպեցայ, հիմա, նոյն այն տեղը, ուր առաջին անգամ դիտեցի զինք;

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Չեմ գիտեր, բարեբախտաբա՞ր, թէ՞ դժբախտաբար, ամրան, միա՛յն ամրան ոչ շատ երկար ամիսներուն ընթացքին կրնամ վայելել դանդաղ առաւօտները։ 

Անգարայի մէջ վերջին օրերուն տեղի ունեցաւ Բարձրագոյն զինուորական խորհուրդի տարեկան ժողովը՝ Հանրապետութեան նախագահ Ռեճեփ Թայյիպ Էրտողանի գլխաւորութեամբ։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Երեւան-Մոսկուա օրակարգը միշտ յագեցած կը մնայ տարակարծութիւններով ու հակադրութիւններով: Հորիզոնի վրայ կ՚ուրուագծուին բարդ երեւոյթներ. Հայաստան պէտք է խուսափի Ռուսաստանի հետ յարաբերութիւններու

վատթարացումէ, որովհետեւ կրնայ դէմ յանդիման մնալ իր որդեգրած դիւանագիտութեան կապակցութեամբ պահանջներու:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Պետրոս Ա. Գետադարձ (1019-1058թթ.) կաթողիկոս դարձաւ ծանր եւ աղէտալից շրջանի մը մէջ՝ երբ հայրենիքի եւ եկեղեցւոյ վիճակը ԺԱ. դարու երկրորդ քառորդէն սկսած, քայքայուեցաւ՝ տարագիր եղաւ հայ ժողովուրդը իր հայրենի երկրէն.

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

​Խղճմտանքին կրթութիւնը ամբողջ կեանքին պարտականութիւնն է։

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Գեղեցիկ պարտաւորուածութիւններուն կատարելապէս գիտակից Տիգրան Պետրոսեանը  «անպարտելիին» յաղթած էր ու 1963 թուականի մայիսի 20-ին պատուաբեր էջ մը արձանագրած էր պատմութեան մէջ։