Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ղալաթիոյ «Շանթ» տպարանէն 1911 թուականին լոյս տեսաւ Երուխանի մօտ տասը պատմուածքով գիրքը՝ «Կեանքին մէջ» խորագրով: Պատմուածքները, ինչպէս այդ ժամանակաշրջանի հայ գրողներուն գործերը, կեանքի արտացոլումն են:
ԱԼԵՔՍԷՅ ԻՒԱՆՈՎԻՉ ՓԱՆՏԵԼԷԵՒ
Ռուսերէնէ թարգմանեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Խորհեցայ, որ մանչուկը ազատենք իր խոստումէն, իսկ ժամապահութենէն զայն կրնար արձակել միայն զինուորական մը, ուրեմն հարց չկար: Պարզապէս պէտք էր երթալ ու գտնել զինուորական մը:
ԱԼԵՔՍԷՅ ԻՒԱՆՈՎԻՉ ՓԱՆՏԵԼԷԵՒ
Ռուսերէնէ թարգմանեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ափսո՜ս, որ չեմ կրնար ըսել ձեզի, թէ ի՞նչ էր անունը այն փոքրիկ մարդուկի եւ թէ ո՞ւր կը բնակէր ան եւ թէ ովքե՞ր են անոր հայրն ու մայրը: Մթութեան մէջ ես նոյնիսկ չհասայ, ինչպէս հարկն է, ուսումնասիրել անոր դէմքը:
Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Համաճարակին պարտադրած արտակարգ դրութիւնը վատ անդրադարձներ ունեցաւ արուեստի աշխարհին վրայ: Փակուեցան համերգասրահները, թատրոնները, չեղարկուեցան բոլոր հիւրախաղերը, փառատօները եւ նախօրօք մտածուած բոլոր ձեռնարկները:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Քունը ընդհանրապէս դարեր շարունակ մարդոց ուշադրութեան ու հետաքրքրութեան կիզակէտին գտնուած է։ Քունը կը կազմէ մեր կեանքի մէկ երրորդ մասը եւ անհրաժեշտ է աշխարհի իւրաքանչիւր շնչաւորի առողջ գործունէութեան համար։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այս տարի Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան Դպրեվանքը դարձաւ 90 տարեկան: Հաստատութիւն մը, որ սովորական հաստատութիւն մը, քարեղէն կառոյց մը չէ սոսկ, այլ ոգեղէն դարբնոց մըն է, ՏՈՒՆ մըն է, ուր մտնող իւրաքանչիւր հայ պատանի իր հոգիին ու սիրտին խորերը անջնջելի հետք մը կը ստանայ, ինչքան ալ իր այնտեղ մնացած ժամանակը կարճ ըլլայ:
ԵՐԱՄ
Միգիշերեայ լարումէն, սպասումէն, զիրար կորսնցնելու հաւանականութեան տածած վախէն յետոյ Զանայի եւ Նորայի գիրկընդխառնումը լճի մօտ, մէկզմէկու վերագտնումն ու փոխադարձ վստահութեան վերականգնումը՝ եթերեային վիճակի մը հասցուցած էին զիրենք։
Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ինչպէս տեղեկացուցած էինք, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Հրատարակչական բաժինը օգոստոս ամսուն լոյս ընծայած է հատոր մը, որ կ՚ընդգրկէ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին՝ 1951-2019 թուականներու տարեգրութիւնը եւ կենսամատենագիտութիւնը։
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ձմրան վերջին ամիսն էր:
Այլեւս կը զգացուէր գարնան շունչը: Առաջին ծաղիկը՝ ձիւնծաղիկը ճեղքելով հողի պաղ շերտը՝ գլուխը վեր էր հաներ ու կը ժպտար արեւուն:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Թերեւս շատերը ինծի պէս յուզած է կամ կը յուզէ այն հարցը, թէ ինչպէս Հայկ Նահապետի սերունդին յաջողեցաւ մինչեւ օրս գոյատեւել: Չէ՞ որ մենք փոքր ածու մըն ենք, թիւով սահմանափակ: Ունինք հազարամեակներու պատմութիւն, եւ այդ հոլովոյթին տոկացած ենք բազում ոսոխներու հարուածներուն:
