Ընկերա-մշակութային

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ննջեցեալները աւելի շատ ունին մեր աղօթքներու կարիքը, քան ողջերն ու հիւանդները: Հոգին չի մահանար, այն կը շարունակէ ապրիլ: Մենք մեր սիրելիներէն, հարազատներէն կը բաժնուինք ժամանակաւոր:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Անցնող օրերուն հաւկիթներու առատութիւն էր ամէն տեղ. ներկուած, ձեւաւորուած, գունափոխուած եւ նախշազարդուած հաւկիթները Զատկուան սեղաններու զարդը դարձան: Իբրեւ Զատկուան խորհրդանիշ, հաւկիթը նաեւ վաճառուեցաւ տուրմի, քաղցրեղէնի եւ այլ ուտեստեղէնի տեսքով:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Տարրաբանական տարրերու պարբերական աղիւսակին՝ Մենտելիեւի աղիւսակին մէջ յեղափոխական փոփոխութիւններ կատարած եւ այդ աղիւսակին նոր տարրեր ներմուծած աշխարհահռչակ հիւլէական բնագէտ Եուրի Յովհաննիսեանն այս օրերուն կրկին Հայաստան էր:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Սրբազան Պօղոս առաքեալը կորնթացիներուն ուղղած իր առաջին նամակին մէջ նախ կը խօսի Քրիստոսի յարութեան մասին, ապա կ՚անդրադառնայ մեր յարութեան, ուր կ՚ըսէ. «Եթէ Քրիստոս յարութիւն առած չէ՝ զուր է մեր քարոզութիւնը, զուր է նաեւ ձեր հաւատքը» (Ա.Կր 15.14). եւ «Քրիստոս արդարեւ մեռելներէն յարութիւն առած է, որպէս առաջին օրինակ մեռելներու յարութեան:

ՆՈՐԱ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Սուրբ Յարութեան տօնը մեր ազգային մշակոյթի կրօնական ամենագլխաւոր բաղադրիչներէն մին է: Մեծ Զատիկը հայ քրիստոնեայ մարդուն դարաւոր հաւատքին սրբազան ծիսակատարութեան եւ տեղ մըն ալ անոր ինքութեան եւ գոյատեւման երթը բնորոշող երեւոյթ է:

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԷՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

-Զիս ո՞ւր կը տանիս, հա՛յրիկ:
-Հողմին ուղղութեամբ, որդի՛ս:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Աւագ շաբաթուան այս խոհական օրերուն յաճախ կը յիշեմ մտաւորական Վահրամ Լալայեանը։ Ես զինքը անձնապէս չճանչցայ եւ ինծի պէս շատեր իր կենդանութեան ընթացքին չճանչցան այդ համեստ ու երիտասարդ մտաւորականը, որ Արցախի իր մէկ անկիւնին մէջ համեստաբար կ՚ապրէր ու կ՚արարէր…

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Անցեալը որպէս քաղցր յուշ ծոցագրպանս է: Ներկայի մէջ կը սաւառնիմ, յաճախ մոռնալով կանգառի մասին: Բոլոր մտածումներս ալ կապած եմ ապագային:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Պտոյտ մը երանելի տարիներու վրայէն: Անհոգ եւ ուրախ, բազմազբաղ ու կենսուրախ տարիներ, երբ ծովը ծունկերէդ կու գայ, իսկ քննութիւններու շրջանին կը սուզուիս:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

2022 թուականի վերջաւորութեան, Հաղարծինի վանական համալիրին մէջ, կը բացուի մշտական ցուցադրութիւն մը, որ բացառիկ պիտի ըլլայ իր տեսակին մէջ: Ցուցահանդէսը պիտի ներկայացնէ Տաւուշի վանքերուն մէջ ստեղծուած ձեռագիր ժառանգութիւնը։