Ընկերա-մշակութային

Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ծաղկազարդը մեր Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի Երուսաղէմ յաղթական մուտքի յիշատակի տօնն է։ Քրիստոս Իր երկրաւոր առաքելութեան աւարտին Երուսաղէմ եկաւ, ուր ժողովուրդը մեծ ուրախութեամբ դիմաւորեց զԻնք որպէս Թագաւոր, Անոր առջեւ փռելով իրենց վերարկուներն ու արմաւենիի ճիւղեր։

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Մեր հասկացողութեամբ՝ պուպրիկները երեխաներուն համար է, յատկապէս աղջիկներուն։ Փոքր աղջիկները կ՚ունենան իրենց պուպրիկները՝ որոնց հետ կը խաղան, անոնց մազերը կը սանտրեն, կը զարդարեն զիրենք եւ մինչեւ իսկ իրիկունները հետերնին անկողին կը տանին՝ միասին քնանալու համար, չէ՞։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի մէջ նոր գիրք մը լոյս տեսած է՝ «Զմիւռնիոյ եւ Եգէականի առափնեակի հայկական այլ գաղթօճախները (16-19-րդ դարու կէս)» խորագրով: Հեղինակը անուանի հայագէտ, պատմաբան, Գիտութիւններու Ազգային ակադեմիոյ թղթակից անդամ Ալպերթ Խառատեանն է:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Անոնք, որոնք կը փափաքէին ընդունուիլ համալսարան՝ ընդունուեցան, բացի մէկէն: Հայոց լեզուի քննութիւնը անցայ, հայոց պատմութիւն առարկայի քննութեան ձախողեցայ:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Այլեւս աւարտական դասարանի աշակերտուհի մըն եմ: Ամիսներ անց պէտք է հրաժեշտ տամ դպրոցական նստարանին: Անհոգ ու կենսուրախ կեանքէն ոստում մը պիտի կատերեմ դէպի մեծիկներու կեանք:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի մամուլը գուժեց մահը հայ գիւղագրութեան վերջին ներկայացուցիչներէն մէկուն՝ Թուրքիա ապրած եւ ստեղծագործած գրող Մկրտիչ Մարկոսեանի:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մարդը բնութեան եզակի էակն է, տինամիք մէկ տարրը։ Մարդը ընկերային էակ մըն է, կը մտածէ հաւաքական կեանքի սահունութեան եւ այլ հաւաքականութիւններու հետ մշակութային կամուրջներ կառուցելու մասին։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Խաղաղութեան խորհրդանիշները շատ են՝ աղաւնի, ձիթենիի ճիւղ, լատիներէն V տառի տեսքով բացուած եւ վեր ուղղուած մատներ եւ այլն: Սակայն, վերջին վաթսուն տարուայ ընթացքին աշխարհի մէջ երթերու, հաւաքներու, հակապատերազմական շարժումներու ժամանակ ամենաշատ գործածուող նշանը դարձած է փացիֆիք կոչուող պատկերը, որն ալ 1958 թուականի այս օրը՝ ապրիլի 4-ին Լոնտոնի մէջ առաջին անգամ հանրութեան ներկայացուեցաւ իբրեւ խաղաղութեան զինաթափման, հակապատերազմական շարժման միջազգային խորհրդանիշ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մեծ պահքի վեցերորդ կիրակին Գալստեան կը կոչուի, որ կը խորհրդանշէ՝
ա) Քրիստոսի առաջին գալուստը, որու հիմնական նպատակն էր Աստուծմէ հեռացած մարդկութիւնը վերստին վերադարձնելու Աստուծոյ, այլ խօսքով՝ մեղաւոր մարդոց մեղքերը քաւելու Իր փրկագործական զոհագործումով:

ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ

Երբ կը յիշատակենք Քառասուն Մանկանց օրը, կը վերյիշենք, թէ կանխագոյն վկաներէն հանդիսացան անոնք, նահատակուելով Սեբաստիոյ սառած լիճին մէջ յանուն Քրիստոսի՝ Հռոմէական կայսրութեան Լիկիանոս փոխ-կայսեր հրահանգով 320 թուին։