Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Անցնող օրերուն Լիբանանի մէջ հողին յանձնուեցաւ Լիբանանի նշանաւոր կիներէն մէկը՝ ազնուական ծագումով Լէյտի Սըրսոք, որ մահացաւ 98 տարեկանին՝ Պէյրութի նաւահանգիստի պայթումէն վիրաւորուելէ եւ 27 օր տառապելէ ետք:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Հին եգիպտացիները եւ հին յոյները իրենց աստուածներու եւ արքաներու ի պատիւ կը կառուցէին վիթխարի արձաններ՝ մարմնաւորելով անոնց հզօրութիւնն ու ուժը։ Նման կոթողները յունարէնի մէջ կ՚անուանեն «քոլոսուս»։
ՇՆՈՒՏԱ Գ. ՀԱՅՐԱՊԵՏ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Որո՞նք են այն երեք մարդիկը, որ հայրերու հայր՝ Աբրահամը հիւրընկալեց (Ծն 18)։ Սուրբ Երրորդութի՞ւնն են։ Աբրահամի անոնց երկրպագելը ատոր փա՞ստն է։ Եւ ինչո՞ւ երբեմն յոգնակիով կը դիմէր անոնց եւ երբեմն ալ եզակի։ Արդեօք այս բանը կը փաստէ երրորդութիւնն ու մէկութիւնը։
ԵՐԱՄ
Նորան հասկցեր էր ամէն ինչ։ Փաստօրէն տեսեր էին զիրենք, եւ պատժեր Զանան։ Օր մ՚իսկ, գիշեր մ՚իսկ հանգիստ չէին ձգած։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ղալաթիոյ «Շանթ» տպարանէն 1911 թուականին լոյս տեսաւ Երուխանի մօտ տասը պատմուածքով գիրքը՝ «Կեանքին մէջ» խորագրով: Պատմուածքները, ինչպէս այդ ժամանակաշրջանի հայ գրողներուն գործերը, կեանքի արտացոլումն են:
ԱԼԵՔՍԷՅ ԻՒԱՆՈՎԻՉ ՓԱՆՏԵԼԷԵՒ
Ռուսերէնէ թարգմանեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Խորհեցայ, որ մանչուկը ազատենք իր խոստումէն, իսկ ժամապահութենէն զայն կրնար արձակել միայն զինուորական մը, ուրեմն հարց չկար: Պարզապէս պէտք էր երթալ ու գտնել զինուորական մը:
ԱԼԵՔՍԷՅ ԻՒԱՆՈՎԻՉ ՓԱՆՏԵԼԷԵՒ
Ռուսերէնէ թարգմանեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ափսո՜ս, որ չեմ կրնար ըսել ձեզի, թէ ի՞նչ էր անունը այն փոքրիկ մարդուկի եւ թէ ո՞ւր կը բնակէր ան եւ թէ ովքե՞ր են անոր հայրն ու մայրը: Մթութեան մէջ ես նոյնիսկ չհասայ, ինչպէս հարկն է, ուսումնասիրել անոր դէմքը:
Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Համաճարակին պարտադրած արտակարգ դրութիւնը վատ անդրադարձներ ունեցաւ արուեստի աշխարհին վրայ: Փակուեցան համերգասրահները, թատրոնները, չեղարկուեցան բոլոր հիւրախաղերը, փառատօները եւ նախօրօք մտածուած բոլոր ձեռնարկները:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Քունը ընդհանրապէս դարեր շարունակ մարդոց ուշադրութեան ու հետաքրքրութեան կիզակէտին գտնուած է։ Քունը կը կազմէ մեր կեանքի մէկ երրորդ մասը եւ անհրաժեշտ է աշխարհի իւրաքանչիւր շնչաւորի առողջ գործունէութեան համար։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այս տարի Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան Դպրեվանքը դարձաւ 90 տարեկան: Հաստատութիւն մը, որ սովորական հաստատութիւն մը, քարեղէն կառոյց մը չէ սոսկ, այլ ոգեղէն դարբնոց մըն է, ՏՈՒՆ մըն է, ուր մտնող իւրաքանչիւր հայ պատանի իր հոգիին ու սիրտին խորերը անջնջելի հետք մը կը ստանայ, ինչքան ալ իր այնտեղ մնացած ժամանակը կարճ ըլլայ:
