ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Հայ գրականութիւնը չունի ուրիշ գրող մը, որուն ոճը միանգամայն ըլլայ անհարթ, ոչ-դիւրընկալելի, դիւրահաղորդ ու ներգործական, որքան Ինտրայինը՝ պարարտացած քնարա- փիլիսոփայական տարրերով. մէկ խօսքով՝ ճարպոտ, սակայն ոչ-ճապաղ1. տաժանելի, սակայն ոչ-արհեստական2, եւ այս բոլորը՝ «Ներաշխարհ» գլուխ գործոց երկին մէջ, գրուած 1898-1900 թուականներուն, իսկ տպուած վեց տարի ետք՝ 1906-ին, Կ. Պոլիս:
Պատրաստեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Պոնտօ ցեղախումբերու սովորութիւններէն
- Պոնտոյի ցեղախումբերը կը պատկանին հնդկական ցեղախումբերուն եւ Օրիսա շրջանին մէջ կ՚ապրին:
ԵՐԱՄ
Եկէք, այս անգամ, այս դահլիճը, դիմացի բեմն ու անոր վրայի երաժիշտները, զորս կը տեսնենք, տարբեր ակնոցով զննենք։ Անգամուայ մը համար նայինք անոնց ամենաիրական ակնոցով, որ կարելի է դնել մեր աչքերուն։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այսօր ծննդեան 157-ամեակն է հայ նշանաւոր ճարտարապետ, հնագէտ Թորոս Թորամանեանի: Հայ ճարտարապետութեան պատմութեան գիտական ուսումնասիրութեան հիմնադիրն է ան:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Անցեալ աշունը արիւնոտ էր: Նռան գոյնը խանգարեց ըմբոշխնելու աշնան խորհրդաւոր օդն ու ոսկեզօծ երանգները: Ձմեռը պաղ էր ու սառնամանիք:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Նորէն հանրաշարժի մէջ:
Այս անգամ տեղի ունեցաւ հրաշք մը. ինքզինքս բացայայտեցի, ես իմ վրայ զարմացայ:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Վերջին օրերու լրահոսին մէջ, յետպատերազմեան շրջանի բազում լուրերէն այս մէկը մանաւանդ գրաւեց ուշադրութիւնս. Ստեփանակերտի մէջ կ՚ընդլայնեն եղբայրական գերեզմանոցը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Բոլորս անպայման ունինք մեր կեանքերուն անփոխարինելի հետք թողած գիրքեր, որոնք երբ նոյնիսկ քանի անգամ կարդանք, անոնք մեր մէջ միշտ առաջին անգամուայ տպաւորութիւնը, զգացումները, հետաքրքրութիւնը դարձեալ կ՚արթնցնեն։ Գրական տեսանկիւնէ «Մատանիներու տիրակալը» բացարձակապէս այն գիրքերէն է, որ կ՚առանձնանայ թէ՛ իր բովանդակութեամբ եւ թէ իւրաքանչիւր մանրամասնութեամբ։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
«Ես պէտք է որ դրամ գտնեմ, ամսական 30 ոսկի եւ «Նոր կեանքը» հանեմ. ահա գործս: Արփիարը հիմա հոս է ու գիտես որ չէ թէ հինգ ոսկի, հինգ փարա գտնելու կարող չէ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
• «Մենք՝ հայերս ընդունելով չենք ընդունում: Այնքան որ, նոյնիսկ նախընտրում ենք խաբել մեզ: Ստել մեր երկիրը:
