Ընկերա-մշակութային

«Եւ­րո­տե­սիլ-2017» եր­գի մրցոյ­թին Հա­յաս­տա­նը պի­տի ներ­կա­յաց­նէ մե­ներգ­չու­հի Ար­ծուիկ Յա­րու­թիւ­նեան, որ ե­րէկ մամ­լոյ ա­սու­լիս մը սար­քեց Ե­րե­ւա­նի մէջ։ «Ար­մէնփ­րէս» գործակալու­թեան հա­ղոր­դում­նե­րով, ան ամ­փոփ տե­ղե­կու­թիւն­ներ տուաւ նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տանք­նե­րուն շուրջ եւ ընդգ­ծեց, թէ պի­տի ջա­նայ ը­նել լա­ւա­գոյ­նը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս օ­րե­րուն Ե­րե­ւա­նի մէջ «Աու­րո­րա» մար­դա­սի­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թեան հա­մա­հիմ­նա­դիր­ներ՝ Ռու­բէն Վար­դա­նեա­ն եւ Նու­պար Ա­ֆէեա­ն լ­րագ­րող­նե­րուն հետ յա­տուկ հան­դիպ­ման ըն­թաց­քին յայտ­նե­ցին 2017 թուա­կա­նի «Աու­րո­րա» մրցա­նա­կի յա­ւակ­նորդ­նե­րուն ա­նուն­նե­րը: Հա­յե­րուն հիմ­նած մի­ջազ­գա­յին այս մրցա­նա­կը կը շնոր­հուի Ե­ղեռ­նէն վե­րապ­րած­նե­րու ա­նու­նով եւ ի ե­րախ­տա­գիտու­թիւն ա­նոնց, ո­րոնք փրկու­թեան ձեռք մեկ­նած են հայ ժո­ղո­վուր­դին:

«Լվովի հայկական տաճարի վերածնունդը»՝ կը մատուցուի գեղարուեստական բարձր ճաշակով:
Երեւանի մէջ, Ազգային Պատկերասրահի երդիքին տակ կազմակերպուած ցուցահանդէսը բացուեցաւ հանդիսաւորապէս:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

24 Ապ­րի­լի ա­մե­նէն մեծ ու նշա­նա­կա­լից մշա­կու­թա­յին ձեռ­նար­կը, ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Ա­լեք­սանդր Սպեն­դիա­րեա­նի ա­նուան Օ­փե­րա­յի եւ պա­լէի ազ­գա­յին ա­կա­դե­մա­կան թա­­տ­րո­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցած հա­մերգն էր, ո­րու ըն­թաց­քին աշ­խար­հաս­փիւռ հայ ե­րա­ժիշտ­նե­րու կա­տար­մամբ հնչե­ցին Ա­րամ Խա­չատ­ուրեա­նի, Բար­սեղ Կա­նա­չեա­նի, Ա­լան Յով­հան­նէ­սի, Առ­նօ Բա­բա­ջա­նեա­նի, Ե­դուարտ Միր­զո­յեա­նի, Ղա­զա­րոս Սա­րեա­նի, Էտ­կար Յով­հան­նի­սեա­նի, Ա­լեք­սանդր Յա­րու­թիւ­նեա­նի, Ա­ւետ Տէր­տէ­րեա­նի, Կոնս­տանդին Օր­բե­լեա­նի, Ա­լեք­սանդր Ա­ճէ­մեա­նի, Կո­մի­տա­սի, Սերժ Թան­քեա­նի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րէն:

​Թոփ­հա­նէի Tütün Deposu-ի մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ «102 քայլ» խո­րագ­րեալ հա­մերգ մը, որ ձօ­նուած էր հա­յոց Մեծ ե­ղեռ­նի 102-րդ տա­րե­լի­ցին։ Ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րը մօ­տիկ հե­տաքրք­րու­թիւն ցոյց տուին այս ձեռ­նար­կին նկատ­մամբ, որ կազ­մա­կեր­պուած էր Music of Armenia-ի եւ Anadolu Kültür-ի հա­մա­տեղ նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ։

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Չկայ գո­յակ մը այս երկ­նա­կա­մա­րին վրայ, որ «ճշմար­տու­թեան» եւ «ա­նա­չա­ռու­թեան» կողմ­նա­կի­ցը չէ։ Երբ հարց տաս շրջա­պա­տի մար­դոցդ, որ ճշմար­տու­թեա՞ն կամ ստա­խօ­սու­թեան կողմ­նա­կից են, ընդ­հա­նուր յայ­տա­րար-պա­տաս­խան մը կը ստա­նաս։ Բո­լորն ալ «ճշմար­տա­խօս» եւ «ճշմար­տու­թեան» պաշտ­պան­ներն ու ջա­տա­գով­ներն են, ո­րոնք ո­գի ի բռին կը փոր­ձեն կեղ­ծամտու­թեան եւ կեղծ­պա­րիշ­տու­թեան քօ­ղին տակ սու­տը՝ ճշմա­րիտ, տգե­ղը՝ գե­ղե­ցիկ, յի­մա­րը՝ ի­մաս­տուն, ան­յա­ջո­ղա­կը՝ յա­ջո­ղակ, ա­պի­կա­րը՝ կա­րող, ա­նու­սը՝ ու­սեալ, մե­ղա­ւո­րը՝ ան­մեղ, ան­գոյ­նը՝ երփ­նե­րանգ ներ­կա­յաց­նել հան­րու­թեան աչ­քին։

Մար­սէյ­լի մէջ վեր­ջերս նշուե­ցաւ Սա­հակ-Մես­րոպ երգ­չա­խում­բի հիմ­նադ­րու­թեան 40-ա­մեայ յո­բե­լեա­նը։ Խմբա­վար Խա­չիկ Եըլ­մա­զեա­նի մա­կա­նին ներ­քեւ այս երգ­չա­խում­բը կը գոր­ծէ չորս տաս­նա­մեա­կէ ի վեր եւ իր նման­նե­րու շար­քին սփիւռ­քեան ի­րա­կա­նու­թեան մէջ ու­նի շատ յա­ւակ­նոտ դիրք մը։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Քա­նի մը օր ետք գա­րու­նը Հա­յաս­տա­նի մէջ իր լիի­րաւ ի­րա­ւունք­նե­րուն կը տի­րա­պե­տէ: Ար­դէն ա­ռա­ւօ­տուն քա­ղա­քին մէջ քեզ ա­ռա­ջին ող­ջու­նող­նե­րը կ­­՚ըլ­լան ծաղ­կած ծա­ռե­րը, ո­րոնք ճեր­մակ ծա­ղիկ­նե­րով կ՚ա­ւե­տեն գար­նան գա­լուս­տը, իսկ ա­նոնց­մով հիա­ցող­նե­րը եւ ա­ռատ բեր­քին սպա­սող­նե­րը կ՚ա­ղօ­թեն, որ խիստ ցրտա­հա­րու­թիւն մը չըլ­լայ եւ գար­նան բերքն ու բա­րի­քը ա­ռատ ըլ­լան ամ­րան ա­միս­նե­րուն:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

Իւ­րա­քան­չիւր աշ­խա­տան­քա­յին ճամ­բոր­դու­թեան եւ ոչ հայ­կա­կան հան­դի­պում-ժո­ղով­նե­րուս եւ ե­լոյթնե­րուս ըն­թաց­քին միշտ ալ հե­տա­մուտ կ՚ըլ­լամ ներ­կա­յաց­նե­լու, գէթ հա­մա­ռօտ, իմ՝ հա­յուս պատ­մու­թիւ­նը: Պէտք չէ եր­բեք ակն­կա­լել, որ ամ­բողջ աշ­խարհ գիտ­նայ մեր պատ­մու­թիւ­նը: