Ընկերա-մշակութային

ԿԱԽԱՐԴՈՂ ՃԱԽՐԱՆՔԸ

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

«Ծաղ­կուած թեր­թեր. Թռչուն­նե­րուն կա­խար­դող ճախ­րան­քը հայ­կա­կան ձե­ռա­գիր­նե­րուն մէջ». մա­նուկ­նե­րու հա­մար պատ­րաս­տած իր ա­ռա­ջին պատ­կե­րա­գիր­քը այս­պէս խո­րագ­րած է Մես­րոպ Մաշ­տո­ցի ա­նուան Մա­տե­նա­դա­րա­նի «Մաշ­տոց» հիմ­նադ­րա­մը: 
Գա­ղա­փա­րին հե­ղի­նա­կը՝ Մա­տե­նա­դա­րա­նի Մի­ջազ­գա­յին կա­պե­րու բաժ­նի վա­րիչ Վար­դի Քէ­շի­շեան, ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ին յայտ­նեց, թէ հա­կա­ռակ ա­նոր որ պատ­կե­րա­գիր­քը մա­նուկ­նե­րու եւ պա­տա­նի­նե­րու հա­մար է, սա­կայն մե­ծե­րը եւս հա­ճոյ­քով կրնան առ­նել ի­րենց ձեռ­քը եւ ներ­կել թռչուն­նե­րը, ո­րոնք պատ­կե­րուած են գիր­քին մէջ եւ ո­րոնց­մով մեր նշա­նա­ւոր ծաղ­կող­նե­րը զար­դա­րած են ձե­ռա­գիր մա­տեան­նե­րը:

ԴԱՍԱԿԱՆ ՀԱՅԱԳԷՏՆԵՐՈՒ ԺԱՌԱՆԳ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի մէջ, վերջին օրերուն կը գտնուէր Միշիկընի համալսարանէն Փրոֆ. Գէորգ Պարտաքճեան, որ հայրենիքի մէջ մասնակցեցաւ իր նոր հրատարակուած գիրքի շնորհանդէսին: «Պատմաբանասիրական յօդուածներ» խորագրով այս ժողովածոն ներկայացուեցաւ Գէորգ Պարտաքճեանի ծննդեան 75-ամեակին նուիրուած նիստին ընթացքին, որ կազմակերպուած էր Հայաստանի Գիտութիւններու ազգային ակադեմիոյ կողմէ, յոբելեանական ձեռնարկն ու շնորհանդէսը եւս տեղի ունեցան նոյն ակադեմիոյ նախագահութեան նիստերու դահլիճին մէջ:

ԿԻ ՏԸ ՄՈՓԱՍԱՆ՝ ՓԱՐԻԶԵԱՆ ԿԵԱՆՔԻ «ԹԱՐԳՄԱՆԻՉ»Ը

Պատրաստեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Կի տը Մոփասան Ֆրանսայի առօրեայ կեանքը նկարագրող բազմաթիւ պատմուածքներու, վիպակներու եւ վէպերու հեղինակ է։ Ծնած է 1850-ին, Տիէփ քաղաքին մէջ։ 

ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ՝ ՖՐԱՆՍԱԽՕՍՈՒԹԵԱՆ ԱՅՍ ՏԱՐՈՒԱՆ ՍԻՐՏԸ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Հազարամեակ մը առաջ ֆրանսերէնը Միջերկրական ծովու ափերուն փռուած, Կիլիկիոյ հայկական թագաւորութենէն ներս, հայկական արքունիքի պաշտօնական գրագրութեան եւ արուեստի լեզուներէն էր:

ԿՈՍՏԱՆ ԶԱՐԵԱՆ. ՀԱՅ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ԻՄԱՍՏԱՍԷՐ ԳԵՂԱՊԱՇՏԸ

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայ մարդու իմացական ու յուզական աշխարհը՝ Հայ Հոգին խորապէս պեղելու եւ գեղեցկագոյն լեզուով ու ոճով արտայայտելու առինքնող արուեստին մեծ վարպետն է Կոստան Զարեան, որուն ծննդեան 133-րդ տարեդարձը կը նշենք Փետրուարի 2-ին։

ԱՐԴԵՕՔ ԱՐԴԱՐՈՒԹԻՒՆ «ԳՈՅՈՒԹԻ՞ՒՆ» ՈՒՆԻ

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Արդեօք արդարութիւն մնացա՞ծ է։ Արդարութեան մօտեցման եղանակներդ փոխուա՞ծ են, թէ՞ ոչ արդարութեան հաստատման ու պաշտպանման համար ոգի ի բռին կը պայքարիս։ Արդարութիւնը ի՞նչ նշանակութիւն ունի քեզի համար։ Կը հաւատա՞ս անոր զօրութեան եւ «առկայութեան»։

ՍԷՐԸ ԱԶԱՏ ԸՆՏՐՈՒԹԻՒՆ Է, Ո՛Չ՝ ԿԱԽՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ

Սիրահարներէն յաճախ կարելի է լսել․ «Ես չեմ կրնար ապրիլ առանց իրեն»։ Այս խօսքերէն ետք իւրաքանչիւր հոգեբան, իւրաքանչիւր հասուն, յարաբերութիւններու մէջ փորձառու մարդ կը մտածէ ո՛չ թէ սիրոյ, այլ՝ կախուածութեան մասին:

ԹԵՐԱԿՂԶԻԻ ՅԻՍՈՒՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԵԿԵՂԵՑԻՆԵՐԸ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Տակաւին թարմ է լուրերուն այն ազդեցութիւնը, որ ունէինք մօտ անցեալին՝ հեռատեսիլէն կամ լրատուական այլ միջոցներէն, հետեւելով Խրիմ թերակղզիին իրադարձութիւններուն: Ցուցարարներուն միջեւ բախումները, Խրիմի Ինքնավար Հանրապետութիւնը Ռուսաստանի՞, թէ՞ Ուքրայնոյ կազմին մէջ ըլլալուն համար կռիւները թերեւս վերջ գտած են, եւ Խրիմէն կարճ ժամանակուան համար Հայաստան եկող մեր հայրենակիցները կը խօսին փոքրիկ այդ հանրապետութեան խաղաղ կեանքին մասին:

«ՆՇՈՅԼ ՀՐՃՈՒԱՆՔԻ»

Կը ներ­կա­յաց­նէ՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Ըսուած խօսք է, թէ ընթերցումը շարժում, հոգեշարժ, սրտաշարժ, կեա՛նք, հաղորդութիւն է. երբեմն յուզում, երբեմն վերթեւում, երբեմն վերասլաց ձգտում, երբեմն խաղաղ վայելում, երբեմն բողոք ու ընդվզում, երբեմն խոկում ու որոնում, երբեմն գիւտ ու երջանկութիւն. գունաթափում, ո՛չ տափակութիւն, ո՛չ ինքնաժխտում, որովհետեւ մարդը ինքը կեա՛նք է եւ շարժում։

Էջեր