Ընկերա-մշակութային

Լուսանկարիչ Դաւիթ Յակոբեանի առաջին անհատական ցուցահանդէսը տեղի ունեցաւ Երեւանի մէջ:
Ներկայացուած քառասուն դրուագները ցոլացուցին հեղինակի վարպետութիւններն ու ստեղծագործական տաղանդը:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Վա­ղը՝ Օ­գոս­տո­սի 31-ին, հայ մե­ծա­նուն գրող Ո­ւի­լիըմ Սա­րո­յեա­նի ծննդեան օրն է: Հայ սա­րո­յեա­նա­սէր­նե­րը ա­մէն տա­րի, յա­տուկ ակ­նա­ծան­քով, այդ օ­րը կը յի­շեն մեծ գրո­ղին ա­նու­նը: Բայց այս տա­րուան Սա­րո­յեա­նի ծննդեան տա­րե­դար­ձը այլ ե­րանգ մը ու­նի:

Տ. Յովնան Արք. Տէրտէրեան. «Հայ ուսուցիչին առաքելութիւնը մեր ազգային-եկեղեցական կեանքէն ներս ունի առաջնահերթ նշանակութիւն»:
Հիւսիսային Ամերիկայի Արեւմտեան Թեմէն ներս 2016-2017 շրջանի վերամուտին ընդառաջ բազմակողանի աշխատանքային հաւաքներ՝ կրթական մշակներու մասնակցութեամբ:

Հա­յաս­տա­նի Մարմ­նա­մար­զի եւ ե­րի­տա­սար­դու­թեան հար­ցե­րու նա­խա­րա­րու­թիւ­նը յայ­տա­րա­րեց «100 գա­ղա­փար Հա­յաս­տա­նի հա­մար» հան­րա­պե­տա­կան ե­րի­տա­սար­դա­կան մրցու­մի դի­մում­նե­րու ըն­դուն­ման հո­լո­վոյ­թը: «100 գա­ղա­փար Հա­յաս­տա­նի հա­մար» հան­րա­պե­տա­կան ե­րի­տա­սար­դա­կան մրցու­մին կրնան մաս­նակ­ցիլ 16-30 տա­րե­կան ե­րի­տա­սարդ­ներ կամ հե­ղի­նա­կա­յին խում­բեր:

Ե­րե­ւա­նի Պատ­մու­թեան թան­գա­րա­նին մէջ Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան եւ Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, բա­ցու­մը կա­տա­րուած է Չե­խիա­յէն հայ­րե­նա­դար­ձած գե­ղան­կա­րիչ, ա­սեղ­նա­գոր­ծու­թեան վար­պետ եւ ձե­ւա­ւո­րող Մա­րիամ Ղա­րի­բեա­նի ձե­ռա­գործ աշ­խա­տանք­նե­րու ցու­ցա­հան­դէ­սին:

​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայ բա­րե­րար, Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի մէջ կարգ մը զար­գաց­ման ծրա­գիր­նե­րու ներդ­րող՝ Ռու­բէն Վար­դա­նեա­նի գոր­ծու­նէու­թեան մա­մու­լը յա­ճախ անդ­րա­դար­ձած է: Ինչ­պէս նաեւ լու­սար­ձա­կի տակ առ­նուած է ա­նոր տիկ­նոջ՝ Դի­լի­ջա­նի Մի­ջազ­գա­յին դպրո­ցի հա­մա­հիմ­նա­դիր Վե­րո­նի­քա Զո­նա­պեն­տի գոր­ծու­նէու­թիւ­նը: Վեր­ջերս մա­մու­լի ու­շադ­րու­թեան ար­ժա­նա­ցած է նաեւ Ռու­բէն Վար­դա­նեա­նի որ­դին՝ Դա­ւիթ Վար­դա­նեա­նը:

Ազ­գա­յին եր­գի ու պա­րի ու­ղեկ­ցու­թեամբ՝ Ռու­սաս­տա­նի մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Մոս­կուա­յի մէջ, մեթ­րո­յի կա­յան­նե­րէն մէ­կուն կից հրա­պա­րակ­նե­րէն մէ­կուն վրայ, հան­դի­սա­ւո­րու­թեամբ բա­ցուե­ցաւ հայ­կա­կան ար­տա­դա­րանք­նե­րու «Ար­մէքս­պօ» մաս­նա­գի­տա­ցուած տօ­նա­վա­ճա­ռը:

Ե­րե­ւա­նի Թէ­քէեան կեդ­րո­նը ժա­մադ­րա­վայրն էր պաշ­տօ­նա­կան հիւ­րե­րու, մամ­լոյ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու եւ մշա­կու­­թա­սէր հան­րու­թեան, ո­րուն մէջ աչ­քա­ռու էր ե­րի­տա­սար­դու­թեան մեծ թի­ւը:

​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ըստ Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի ո­րո­շու­մին՝ Բիւ­զանդ-Խան­ճեան փո­ղոց­նե­րու հատ­ման հա­տուա­ծին վրայ փռուած Վեր­նի­սա­ժը՝ հայ վար­պետ­նե­րու ձե­ռա­գործ աշ­խա­տանք­նե­րուն եւ ինք­նա­տիպ ի­րե­րուն բա­ցօ­թեայ տօ­նա­վա­ճա­ռը, ար­դիա­կան տեսք մը պի­տի ստա­նայ:

Հայ հո­գե­ւոր ե­րաժշ­տու­թեան «Շա­րա­կան» փա­ռա­տօ­նը ա­ռա­ջին ան­գամ տե­ղի պտի ու­նե­նայ յա­ռաջիկայ Սեպ­տեմ­բե­րի 14-16 թուա­կան­նե­րուն մի­ջեւ, Տա­թե­ւի վա­նա­կան հա­մա­լի­րէն ներս: