Ընկերա-մշակութային

ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐԵՑ՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Կրօնական եռանդը այնքան եռուն էր, որ ժողովուրդը սոսկ հին երգերով եւ բացագանչութիւններով չէր բաւարարուեր, ուստի նոր երգեր յօրինուեցան, որոնք իրենց նիւթը քաղած էին Աստուածաշունչէն, սաղմոսներէն եւ մարգարէական օրհնութիւններէն։ Բայց դժբախտաբար այդ հոգեւոր երգերու հեղինակները ծանօթ չեն մեզի, ուստի չենք գիտեր, թէ ո՞ր դարու գործեր են։ Թորգոմ Պատրիարք այս իրողութեան առնչաբար կը հաւաստէ՝ ըսելով. «Ուր որ կեանք կայ եւ աճումի օրէնք, հոն միշտ ընդլայնում կայ եւ բարձրացում. իրը՝ իրողութեան, անհատը՝ ընկերութեան եւ գործը՝ դրութեան վերածուելու ընդունակութեամբ» (Գուշակեան Թորգոմ Պատրիարք, Բարեկարգութիւն Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ, Երուսաղէմ, 1940, էջ 53)։

Երեւանի մէջ վերջերս լոյս տեսաւ «Գերմանական Կվինտետ» անուն գիրքը, որու հեղինակն է յայտնի քաղաքական մեկնաբան, «Առաւօտ» օրաթերթի գլխաւոր խմբագիր Արամ Աբրահամեան։ Լրագրող ըլլալու առընթեր, հեղինակը միեւնոյն ժամանակ երաժշտագէտ է եւ արուեստագիտութեան թեկնածու։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի՝ այսօր լոյս տեսնող եւ պահպանուած թերթերէն ու ամսագիրներէն ամենէն հինն է «Աղբիւր» ամսագիրը, որ այս տարի կը տօնէ իր հիմնադրման 95-ամեակը: Ամսագիրը հարուստ անցեալ ունի. Հայաստանի անկախութենէն ետք է, որ ան կոչուած է «Աղբիւր». մինչ այդ ամսագիրը ունեցած է զանազան անուններ:

ՀԱՄ­ԲԻԿ ՊԻ­ԼԱ­ԼԵԱՆ

Տարիները որքան մեզ հեռու պահեն մեր հայրենիքէն, այնքան արագ պիտի այլասերին հայ սերունդներ: Սա ճշմարտութիւն է, մարգարէական խօսք ըլլալէ առաջ: Սա ինքնաճանաչման եւ զգօնութեան հրաւէր է, մեղադրանք ըլլալէ առաջ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Աւանդական եւ արդի հայ ընտանիքը քննութեան առած են Հայաստանի Գիտութիւններու ազգային ակադեմիոյ չորս աշխատակիցներ՝ Միհրան Գալստեանը, Ռուբէն Օհանճանեանը, Թամար Զաքարեանն ու Գայիանէ Յակոբեանը: Անոնք համատեղ հրապարակած են «Արդի հայ ընտանիքը՝ փոխակերպուող հասարակութենէն ներս» գիրքը:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայ մարմնակրթական ընդհանուր միութեան (ՀՄԸՄ) ազգային-գաղափարական ու մարդկային-բարոյական աւանդներու հունաւորման մէջ, գլխաւոր ներդրում ունեցած հիմնադիրներու շարքին, իր առանձնայատուկ տեղը կը գրաւէ մեծանուն հայ մանկավարժ ու փայլուն մտաւորական Յովհաննէս Թ. Հինդլեան, որ Փետրուարի 16-ին, 1950-ին, Պոլսոյ մէջ հրաժեշտ տուաւ մեր աշխարհին։


Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Աստուած Տասնաբանեայ պատուիրաններուն մէջ կը թելադրէ Իսրայէլի որդիներուն ու աղջիկներուն՝ ըսելով. «Պատուէ՛ քու հայրդ ու մայրդ» (Ել 20.21։ Բ.Օր 5.16), «որպէսզի միշտ բարիք գտնես եւ երկրի վրայ կեանքդ երկար ըլլայ» (Եփ 6.2-3)։ Իսկ այլուր կ՚ըսէ. «Ով որ իր հայրը կամ մայրը անիծէ՝ մահուան պիտի դատապարտուի» (Ել 21.17։ Ղւ 20.9։ Բ.Օր 21.18-20)։

14 ­Փետ­րո­ւա­րի ծնունդ է հայ մտքի եւ գը-րա­կա­նու­թեան ե­րախ­տա­ւոր­նե­րէն, յատ­կա­պէս հայ կնոջ հա­սա­րա­կա­կան զար­թօն­քին ար­ժա­նա­ւոր դէմ­քե­րէն ­Հայ­կա­նոյշ ­Մառք։
Պոլ­սա­հայ հո­գեմ­տա­ւոր մեծ ժա­ռան­գու­թեան մէջ իր կա­րե­ւոր ներդ­րու­մը ու­նի բա­նաս­տեղծ ու ար­ձա­կա­գիր, բայց մա­նա­ւանդ յան­դուգն հրա­պա­րա­կա­գիր ­Հայ­կա­նոյշ Մառ­ք, որ իբ­րեւ այդ­պի­սին ար­ժա­նի տեղ կը գրա­ւէ Սր­­բու­հի ­Տիւ­սա­բի, Զա­պէլ Ա­սա­տու­րի, ­Զա­պէլ Ե­սա­յեա­նի օ­րի­նա­կով մե­ծա­նուն հայ կին հե­ղի­նակ­նե­րու փա­ղան­գին մէջ։

Գոհունակութեամբ վերահասու կ՚ըլլանք, որ ամերիկահայ համայնքի նոր սերունդի ներկայացուցիչներէն Տքթ. Շէյտա Մելքոնեան վերջին շրջանին կ՚արձանագրէ յարատեւ վերելք ու որպէս հոգեբան՝ մանաւանդ Լոս Անճելըսի շրջանէն ներս կը դասուի իր ոլորտի յառաջատար մասնագէտներու շարքին։ Շէյտա Մելքոնեան ուսում ստացած է հեղինակաւոր համալսարաններու մէջ եւ ներկայիս կը ծաւալէ բազմակողմանի գործունէութիւն

Աշխարհի մէջ գրեթէ ամէն երկրէ ներս կը տօնուի Սիրահարներու օրը։ Այս տօ­նին առ­թիւ մարդիկ կը գնեն զանազան նուէրներ, իրենց սիրած անձերուն նուի­րե­լու հա­մար։
Այս տա­րի ա­մե­րի­կա­ցի սպա­ռող­նե­րը Ս. Վա­լըն­թայ­նի օ­րուան առ­թիւ նուէր­նե­րու ձեռք­բեր­ման հա­մար ծախ­սե­րը ա­ւել­ցու­ցած են մին­չեւ մրցան­շա­յին մա­կար­դակ։