Ընկերա-մշակութային

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Վեր­ջերս պա­տա­հած դէպք մը ա­ռիթ դար­ձաւ անդ­րա­դառ­նա­լու Ե­րե­ւա­նի փո­ղոց­նե­րու ա­նուն­նե­րուն եւ ա­նոնց մէջ նշմա­րե­լու զար­մա­նա­լի ա­նուա­նա­կո­չում­ներ: 
Ծա­նօթ սփիւռ­քա­հայ մը Ե­րե­ւան ե­կած էր եւ գիրք մը բե­րած էր ին­ծի, հե­ռա­ձայ­նե­ցի, որ­պէս­զի եր­թամ եւ առ­նեմ զայն:

Ուսումնասիրեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Շնորհքի սկզբունքը (Հմմտ. Ծն 6.8)
«Բայց Նոյ Տիրոջը առջեւ շնորհք գտաւ» (Ծն 6.8)։ 
«Գտնել» բայը արտայայտութեան ձեւ մըն է, որ կը նշանակէ «ստանալ», «ընդունիլ»։ 

Լիբանանահայ բժշկական միութեան տան մէջ տեղի ունեցաւ դասախօսական երեկոյ՝ նուիրուած միութեան եւ Հայկական բժշկական միջազգային ընկերակցութեան պատմութեան:

Կեդրոնական սանուց միութեան մէջ, երէկ երեկոյեան տեղի ունեցաւ լրագրող ու բանաստեղծուհի Վերճիհան Զիֆլիօղլուի «Աչք» գիրքին շնորհանդէսը։ Սա հեղինակի չորրորդ հայերէն գիրքն է։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանը այս օրերուն կ՚ապրի բազմազան կեանքով: Մէկ կողմէ իրանական Նեւրուզն է, որուն առիթով Հայաստան ժամանած են մեծ թիւով իրանցիներ՝ իսլամական Նոր տարին հոս նշելու, միւս կողմէ Ֆրանսախօսութեան միջազգային օրուան առթիւ կրկին հիւրեր ժամանած են Ֆրանսայէն եւ այլ երկիրներէն:

ԱՐՄԵՆԱԿ ԵՂԻԱՅԵԱՆ

Այս շաբաթ մտային կարիքներս գոհացնող յօդուած կարդացած չէի, ուստի խոր անբաւարարութեան զգացումով ալ անցընելու վրայ էի օրերս: Չեմ ըսեր, անշուշտ, թէ չկար նման յօդուած, այլ պարզապէս ինծի չէր հանդիպած այդպիսին:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Լուսանկարչութեան աշխարհի հնագոյն թանգարանի՝ Նիւ Եորքի Ճորճ Իսթմընի թանգարանին մէջ, ի թիւս բազում հազուագիւտ լուսանկարներու եւ իրերու, կը պահպանուի նաեւ լուսանկարչական ժապաւէնի փաթոյթ մը, որ իր պատմութեամբ եզակի է, եւ որուն 36 քատրերուն վրայ նաեւ պոլսահայ նշանաւոր լուսանկարիչ Արա Կիւլէրին դիմանկարը կայ:

Հիլտա Գալֆաեան-Փանոսեանի գլխաւորած կազմակերպութիւնը կը նշէ իր հիմնադրութեան 25-ամեակը:
«Մաշտոց» հայ լեզուի պաշտպանութեան եւ զարգացման յոբելեար միութիւնը կը ծաւալէ բազմակողմանի գործունէութիւն:

Պատրաստեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Գիւտ Կաթողիկոսի վախճանումէն ետք, Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Ս. Աթոռը թափուր էր։ Այդ ժամանակներուն կաթողիկոսական իշխանութիւնը միայն հոգեւորական շրջանակի մէջ հեղինակութիւն ունէր։ Այս թշուառ պայմաններուն տակ, 478-ին կաթողիկոս կ՚ընտրուի վախճանեալ Գիւտ Կաթողիկոսի գործակից՝ Ս. Յովհաննէս Մանդակունի Հայրապետը։ 

ՎԱ­ՐԱՆԴ ՔՈՐԹ­ՄՈ­ՍԵԱՆ

Քառասնորդաց պահեցողութեան վեցերորդ եւ վերջին Կիրակին կը կոչուի Գալստեան Կիրակի: Գալստեան, այսինքն՝ գալուստ, ժամանում: 
Ստեփանոս Քհնյ. Մանդինեանցը, իր «Աստուածպաշտութիւն Հայաստանեայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցւոյ» աշխատասիրութեան մէջ, այսպէս կը բացատրէ Գալստեան Կիրակին. «Քրիստոսի առաջին գալուստը՝ մեղաւորները դատապարտութենէն փրկելու համար. եւ երկրորդ գալուստը՝ մեղաւորները յաւիտենապէս դատապարտելու համար»։