Ընկերա-մշակութային

Հայաստանի Ազգային պատկերասրահը Յովհաննէս Այվազովսքիի 200-ամեակին նուիրուած «Արարում» խորագրով ցուցահանդէսէն յետոյ արուեստասէրներուն նոր տօն կը պարգեւէ: Կը նախատեսուի 20-րդ դարու երկրորդ կէսի հայ կերպարուեստի ամենակարկառուն ներկայացուցիչներէն մէկուն՝ գեղանկարիչ Մինաս Աւետիսեանի 90-ամեակին նուիրուած յետահայեաց ցուցահանդէս իրականացնել:

«Ժիւրայի շրջանի բնայգին» շարժանկարներու շատ դիտուած շարքի շարունակութիւնը՝ «Ժիւրայի շրջանի աշխարհը 3»ը, ճերմակ պաստառ կը բարձրանայ 2021 թուականի Յունիսի 11-ին: Այս մասին, վերջրես յայտնած է Universal Pictures սթիւտիոն։ ««Ժիւրայի շրջանի աշխարհը»ը, ճերմակ պաստառ կը բարձրանայ 2021 թուականի Յունիսի 11-ին», Twitter-ի մէջ իրազեկած է սթիւտիոն:

ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐԵՑ՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Կրօնական եռանդը այնքան եռուն էր, որ ժողովուրդը սոսկ հին երգերով եւ բացագանչութիւններով չէր բաւարարուեր, ուստի նոր երգեր յօրինուեցան, որոնք իրենց նիւթը քաղած էին Աստուածաշունչէն, սաղմոսներէն եւ մարգարէական օրհնութիւններէն։ Բայց դժբախտաբար այդ հոգեւոր երգերու հեղինակները ծանօթ չեն մեզի, ուստի չենք գիտեր, թէ ո՞ր դարու գործեր են։ Թորգոմ Պատրիարք այս իրողութեան առնչաբար կը հաւաստէ՝ ըսելով. «Ուր որ կեանք կայ եւ աճումի օրէնք, հոն միշտ ընդլայնում կայ եւ բարձրացում. իրը՝ իրողութեան, անհատը՝ ընկերութեան եւ գործը՝ դրութեան վերածուելու ընդունակութեամբ» (Գուշակեան Թորգոմ Պատրիարք, Բարեկարգութիւն Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ, Երուսաղէմ, 1940, էջ 53)։

Երեւանի մէջ վերջերս լոյս տեսաւ «Գերմանական Կվինտետ» անուն գիրքը, որու հեղինակն է յայտնի քաղաքական մեկնաբան, «Առաւօտ» օրաթերթի գլխաւոր խմբագիր Արամ Աբրահամեան։ Լրագրող ըլլալու առընթեր, հեղինակը միեւնոյն ժամանակ երաժշտագէտ է եւ արուեստագիտութեան թեկնածու։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի՝ այսօր լոյս տեսնող եւ պահպանուած թերթերէն ու ամսագիրներէն ամենէն հինն է «Աղբիւր» ամսագիրը, որ այս տարի կը տօնէ իր հիմնադրման 95-ամեակը: Ամսագիրը հարուստ անցեալ ունի. Հայաստանի անկախութենէն ետք է, որ ան կոչուած է «Աղբիւր». մինչ այդ ամսագիրը ունեցած է զանազան անուններ:

ՀԱՄ­ԲԻԿ ՊԻ­ԼԱ­ԼԵԱՆ

Տարիները որքան մեզ հեռու պահեն մեր հայրենիքէն, այնքան արագ պիտի այլասերին հայ սերունդներ: Սա ճշմարտութիւն է, մարգարէական խօսք ըլլալէ առաջ: Սա ինքնաճանաչման եւ զգօնութեան հրաւէր է, մեղադրանք ըլլալէ առաջ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Աւանդական եւ արդի հայ ընտանիքը քննութեան առած են Հայաստանի Գիտութիւններու ազգային ակադեմիոյ չորս աշխատակիցներ՝ Միհրան Գալստեանը, Ռուբէն Օհանճանեանը, Թամար Զաքարեանն ու Գայիանէ Յակոբեանը: Անոնք համատեղ հրապարակած են «Արդի հայ ընտանիքը՝ փոխակերպուող հասարակութենէն ներս» գիրքը:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայ մարմնակրթական ընդհանուր միութեան (ՀՄԸՄ) ազգային-գաղափարական ու մարդկային-բարոյական աւանդներու հունաւորման մէջ, գլխաւոր ներդրում ունեցած հիմնադիրներու շարքին, իր առանձնայատուկ տեղը կը գրաւէ մեծանուն հայ մանկավարժ ու փայլուն մտաւորական Յովհաննէս Թ. Հինդլեան, որ Փետրուարի 16-ին, 1950-ին, Պոլսոյ մէջ հրաժեշտ տուաւ մեր աշխարհին։


Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Աստուած Տասնաբանեայ պատուիրաններուն մէջ կը թելադրէ Իսրայէլի որդիներուն ու աղջիկներուն՝ ըսելով. «Պատուէ՛ քու հայրդ ու մայրդ» (Ել 20.21։ Բ.Օր 5.16), «որպէսզի միշտ բարիք գտնես եւ երկրի վրայ կեանքդ երկար ըլլայ» (Եփ 6.2-3)։ Իսկ այլուր կ՚ըսէ. «Ով որ իր հայրը կամ մայրը անիծէ՝ մահուան պիտի դատապարտուի» (Ել 21.17։ Ղւ 20.9։ Բ.Օր 21.18-20)։

14 ­Փետ­րո­ւա­րի ծնունդ է հայ մտքի եւ գը-րա­կա­նու­թեան ե­րախ­տա­ւոր­նե­րէն, յատ­կա­պէս հայ կնոջ հա­սա­րա­կա­կան զար­թօն­քին ար­ժա­նա­ւոր դէմ­քե­րէն ­Հայ­կա­նոյշ ­Մառք։
Պոլ­սա­հայ հո­գեմ­տա­ւոր մեծ ժա­ռան­գու­թեան մէջ իր կա­րե­ւոր ներդ­րու­մը ու­նի բա­նաս­տեղծ ու ար­ձա­կա­գիր, բայց մա­նա­ւանդ յան­դուգն հրա­պա­րա­կա­գիր ­Հայ­կա­նոյշ Մառ­ք, որ իբ­րեւ այդ­պի­սին ար­ժա­նի տեղ կը գրա­ւէ Սր­­բու­հի ­Տիւ­սա­բի, Զա­պէլ Ա­սա­տու­րի, ­Զա­պէլ Ե­սա­յեա­նի օ­րի­նա­կով մե­ծա­նուն հայ կին հե­ղի­նակ­նե­րու փա­ղան­գին մէջ։