Ընկերա-մշակութային

Շուէ­տի հնա­գոյն թան­գա­րա­նի՝ Թա­գա­ւո­րա­կան զի­նա­պա­լա­տին մէջ կ՚ի­րա­կա­նա­ցուին Հա­յաս­տա­նի օ­րեր, ո­րոնք կազ­մա­կեր­պուած են թան­գա­րա­նի եւ Հա­յաս­տա­նի մօտ Շուէ­տի դես­պա­նու­թեան հա­մա­տեղ ջան­քե­րով:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Օ­դա­նաւ­ներ, գնացք­ներ, կառ­քեր… Ձ­­մե­ռնա­յին տասն օ­րուան ճա­նա­պարհ: Ե­րե­ւա­նէն դուրս ե­կանք այն օ­րե­րուն, երբ Հա­յաս­տա­նի մէջ կրի­փի ա­ռա­ջին տե­սա­կի H1N1 են­թա­տե­սա­կի բռնկում կար, դպրոց­նե­րը գոց էին, հի­ւան­դա­նոց­նե­րը լե­ցուն՝ հի­ւանդ­նե­րով, կը յայ­տա­րարուէր, որ կրի­փի վի­րիւ­սը Հա­յաս­տան հա­սած է դուր­սի եր­կիր­նե­րէն, եւ օ­դա­նա­ւե­րու, գնացք­նե­րու, կա­յա­նա­տե­ղի­նե­րու, օ­դա­կա­յան­նե­րու եւ բո­լոր մար­դա­շատ վայ­րե­րու մէջ, ուր­կէ ան­ցանք տա­սը օ­րը, ա­մէն մէկ փռշտա­ցող, հա­զա­ցող կամ պա­ղա­ռու­թեան նշան ու­նե­ցող անձ մե­զի հա­մար «զինուած» վա­րա­կա­կիր էր, որ­մէ քիչ մը ար­դէն զա­ւեշ­տի հաս­նող զգու­շու­թեամբ կը փոր­ձէինք հե­ռու մնալ:

«Չըփ­լաք ա­յաք­լար քում­փա­նեա­սը»ի Թոփ­հա­նէի աշ­խա­տա­նո­ցին մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ շա­հե­կան ձեռ­նարկ մը, որ խո­րագ­րուած էր «Հէր ան հէր շէյ օ­լա­պի­լիր»։

Հա­յաս­տա­նի Զար­գաց­ման հիմ­նադ­րա­մին ա­ջակ­ցու­թեամբ Փետ­րուա­րի 8-­12 թուա­կան­նե­րուն հայ­կա­կան 21 ըն­կե­րու­թիւն­ներ միաս­նա­կան տա­ղա­ւա­րով մը երկ­րի սննդաար­դիւ­նա­բե­րու­թեան ո­լոր­տը կը ներ­կա­յաց­նեն Մոս­կուա­յի մէջ տե­ղի ու­նե­ցող «Փրոտ Էքս­փօ-2016» մի­ջազ­գա­յին ցու­ցա­հան­դէ­սին:

Բուն Բա­րե­կեն­դա­նի առ­թիւ շա­բա­թա­վեր­ջին Հա­յաս­տա­նի մէջ տե­ղի ու­նե­ցան ա­ւան­դա­կան խրախ­ճանք­ներ։ Թէ՛ Ե­րե­ւա­նի մէջ եւ թէ ա­րուար­ձա­նա­յին շրջան­նե­րէն ներս, նաեւ երկ­րի մար­զե­րուն մէջ տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րը ստեղ­ծե­ցին մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։

Հայ ե­կե­ղե­ցին այսօր թե­ւա­կո­խած է Մեծ պա­հոց շրջա­նը։ Շրջան մը, որ կը կո­չուի Քա­ռաս­նոր­դա­կան պա­հե­ցո­ղու­թեան շրջան կամ ժո­ղովր­դա­յին բա­ցատ­րու­թեամբ աղ ու հա­ցի շրջան։

Այս շա­բա­թա­վեր­ջին կը տի­րէ Բա­րե­կեն­դա­նի խան­դա­վա­ռու­թիւ­նը։ Մեր հա­մայնքն ալ ա­ւան­դա­կան ո­գե­ւո­րու­թեան մը մթնո­լոր­տին մէջ ոգեւորութեամբ կ՚ող­ջու­նէ Բուն բա­րե­կեն­դա­նը։

ՇՈՒ­ՇԻԿ ՄԱԻ­ՍԱ­ԳԱ­ԼԵԱՆ

Հին ժա­մա­նակ հայ­կա­կան տօ­նե­րէն ա­մե­նէն ու­րախն ու ա­մե­նա­տա­րա­ծուա­ծը Բա­րե­կեն­դանն էր։ Ա­նի­կա կը յա­ջոր­դէր Ս. Սար­գի­սի տօ­նին եւ կը տե­ւէր մին­չեւ Մեծ պահ­քի նա­խօ­րեա­կը։

Ճա­բո­նա­կան Հո­կաի­տօ կղզիին վրայ ե­րէկ սկսած է ա­մե­նա­մեայ «Ձիւ­նի եւ սա­ռոյ­ցի փա­ռա­տօ­նը», ո­րու շրջա­նակ­նե­րէն ներս տա­ղան­դա­ւոր քան­դա­կա­գործ­ներ մի­լիո­նա­ւոր մար­դոց դա­տին կը յանձ­նեն սա­ռոյ­ցէ ու ձիւ­նէ պատ­րաս­տուած ի­րենց հսկա­յա­կան աշ­խա­տանք­նե­րը:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

«Միայն լա­ւա­գոյ­նը ըն­դու­նե­լի է ին­ծի հա­մա­ր»
«Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեա­նի ա­նու­նը եւ գոր­ծը շատ մեծ նշա­նա­կու­թիւն ու­նին Փոր­թու­գա­լի մէջ: