Հարթակ

ՇԱՆԹ ՔԵՇԻՇԵԱՆ. «ԴԱՄԱՍԿՈՍԻ ՄԷՋ ՅԱՏԿԱՊԷՍ ԱՐԱԲԱԿԱՆ ԴԵՍՊԱՆԱՏՈՒՆԵՐՈՒ ՎԵՐԱԲԱՑՈՒՄԸ ԿԱՐԵՒՈՐ ՆԱԽԱՆՇԱՆ Է»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ի զուր չէ ըսուած, որ մայրաքաղաքը երկրի մը իսկական հայելին է։ Հոն է, որ տեղի կ՚ունենան յառաջիկայ գործընթացները պատրաստող դէպքեր ու հոն է նաեւ, որ կը վճռուի երկրի իրական ճակատագիրը։

ԼԻԲԱՆԱՆԱՀԱՅ ՃՈՐՃ ԿԻՒԼԷՍԷՐԵԱՆ. «ԼԻԲԱՆԱՆԻ ՀԱՄԱՅՆՔԱՅԻՆ ԴՐՈՒԹԻՒՆԸ ՄԵԾԱԳՈՅՆ ԱՐԳԵԼՔ Է ՈՐԵՒԷ ԲԱՐԵՓՈԽՄԱՆ ՀԱՄԱՐ»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Եթէ որեւէ լիբանանցիի հարց տաք, թէ ի՞նչ է երկրին առջեւ ծառացած, նաեւ անոր յառաջընթացին արգելք հանդիսացող գլխաւոր խնդիրը, եթէ ձեր խօսակիցը անկեղծ է, վստահօրէն պիտի ըսէ, որ Լիբանանի մեծագոյն խնդիրը անոր կառավարման դրութիւնն է, որ հիմնուած է համայնքային բաժանումներու վրայ։

ԵՐԵՒԱՆԻ ՄԷՋ ԾԱԳՈՒՄՈՎ ՀԱՅ ԴԱՍԱԽՕՍԸ ԸՍԱՒ, ՈՐ «ՂԱՐԱԲԱՂԸ ԾԱՆՐ ԳՈՒՆԴ Է ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՄԱՐ»

Յ. ՊԱԼԵԱՆ

Բառացի թարգմանութիւնը կը նշանակէ, որ Ղարաբաղը ծանր բեռ է Հայաստանի համար (Le Kharapagh est un boulet pour l’Arménie): Աքսորավայրերու եւ թիարաններու մէջ դատապարտեալներու ոտքին կ՚ամրացնէին երկաթեայ ծանր գունդ, որպէսզի չփախչին:

ԱՌԱՋՆԱՀԵՐԹԸ

ՍԱՐԳԻՍ ՓՕՇՈՂԼԵԱՆ

«Ըմբոստացած, խելագարուած, չտանելով հին կեանքը էլ անծիր դաշտում այդ հաւաքուած նրանք կռուի էին ելել»: (Ե. Չ.)
Եթէ տանելի կեանք մը ըլլար, ի հարկէ կռուի հարկ չէր ըլլար. սակայն օրերը եւ պարագաները կը ստիպեն, առանց ապագայի համար հաստատ երաշխիք մը տալու:

ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

-Կաթ բերի՞ր, վաղը Համբարձում է, կաթնապուր պիտի եփեմ:
Համբարձման նախօրէին կ՚ըսէր վաթսունն անց Տիկին Աննան իր ամուսինին. մեր դրացին էր Տիկին Աննան, մայրս ու մեծ մայրս իրմէ աւանդաբար ընկալած այս սովորութիւնը հաւատքով կը պահէին:

ՍՈՒՐԻՈՅ ԴԷՄ ՏՆՏԵՍԱԿԱՆ ՊԱՏԵՐԱԶՄԸ. ՔԱՆԻ ՄԸ ԴԻՏԱՐԿՈՒՄՆԵ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սուրիոյ իրավիճակին մասին գրող վերլուծաբաններ վերջին շրջանին սկսան կարեւոր շեշտադրումներ կատարել այն մասին, թէ երկիրը հարուածող տագնապը մտած է նոր փուլ մը։ Փուլ, որ կրնայ ըլլալ երկարատեւ ու մանուածապատ ամենատարբեր բարդութիւններով։

«ՎՈ՞ՎԱ» (Բ.)

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

Անցեալ սիւնակով Համշէն առաջին մուտքիս մասին պատմած էի։
Կարինէն բարձրացած էինք դէպի հիւսիս, լեռնանցքներու ընդմէջէն հասած պատմական Համշէն, այսինքն Համամաշէն, հոն ուր Համամ Ամատունի իշխանը հասած էր իր հօր՝ Շապուհի, եւ տասներկու հազար Այրարատեան նահանգի բնակիչներու հետ 789-790 թուականներուն, արտագաղթելով Արաբական իշխանութեան տակ ինկած Հայաստանէն։ 

ՆԿԱՐԻՉ ԳՐԻԳՈՐ ԿԱՐԱՊԵՏ. «ՆԵՐԿԱՅ ԱՇԽԱՐՀԻՆ ՄԷՋ, ՈՒՐ ԱՄԷՆ ԲԱՆ ԽԱԹԱՐՈՒԱԾ Է, ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԷՏԸ ԿԸ ՇԱՐՈՒՆԱԿԷ ԴԻՄԱԴՐԵԼ»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Լիբանանահայ նկարիչ Գրիգոր Կարապետ կը պատասխանէ մեր հարցումներուն։
-Յարգելի Գրիգոր, գիտեմ, որ երկար ժամանակէ ի վեր նուիրուած էք նկարչութեան ասպարէզին: Ի՞նչն էր, որ ձեզ մղեց դառնալ նկարիչ:
-Փոքր տարիքէս միշտ գծած եմ, երգած եմ եւ թատերական ներկայացումներու մասնակցած եմ

Էջեր