Հարթակ

ՏՔԹ. ԿԱՐՊԻՍ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ

Ազգի մը գոյութիւնը եւ ինքնութիւնը պայմանաւորուած է հողով, հայրենիքով, պետականութեամբ, իր սեփական լեզուով, մշակոյթով եւ հոգեկան-իմացական ապրումներով ու արժէքներով: Ամէն ազգ ունի իր իւրայատուկ ինքնութիւնը պահելու իրաւունքն ու ազատութիւնը, որոնք կ՚իրականան փոխադարձ պարտաւորութիւններով՝ պահել ու պաշտպանել հողը, հայրենիքը, սեփական լեզուն, մշակոյթը եւ հոգեկան ու իմացական արժէքները:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Մայթեզրին նստած տատիկին այցելութիւնը հետզհետէ ամէնօրեայ, փափաքելի այցի մը վերածուեցաւ: Տատիկը զիս իր աղջկան կը նմանցնէ ու երբ օր մը չտեսնէ՝ «Ո՞ւր ես, բալէս...» սիրով լի հնչիւններով կը դիմէ ինծի:

ԲԱԳՐԱՏ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ԳԱԼՍՏԱՆԵԱՆ (ՏԱՒՈՒՇԵՑԻ)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վերջին օրերուն բուռն քննարկումի թեմայ դարձած է «Հայոց Եկեղեցու պատմութիւն» դասանիւթը առանձին կարգով դպրոցէն ներս դասաւանդելու նպատակայարմարութիւնը, որ, սակայն, ըստ էութեան, նորութիւն չէ: Այս իմաստով փաստերու եւ հակափաստերու սակաւութիւն ալ գոյութիւն չունի:

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

Նախորդ երկու յօդուածներովս գրեցի Թուրքիոյ մէջ որպէս պէյրութահայ փորձառութեանս մասին։ Քիչ մը դուրս գալով հետազօտութեան անմիջական շրջանակէն՝ փորձեցի բացատրել, թէ ինչպիսի՞ զարգացում ապրեցաւ Թուրքիոյ եւ անոր ժողովուրդին հանդէպ իմ կեցուածքս այդ երկրի մէջ անցած գրեթէ երկու տարուան ընթացքին։

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այստեղ գիտելի է, որովհետեւ հակառակութիւն մը կայ յոյն եւ հռոմայեցի վարդապետներուն միջեւ այս խօսքին առընչուած, քանի որ Յովհան Ոսկեբերանը կ՚ըսէ, թէ առաքեալներուն մկրտութիւնը նախքան խաչելութիւնը, Յովհաննէսի մկրտութեան հաւասար է, անկատար մկրտութիւն եւ ապաշխարութիւն:

ՏՔԹ. ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Իւրաքանչիւր հայերէն լեզուով (որակաւոր) գիրք՝ նոր կանթեղ մըն է հայ գրականութեան տաճարին մէջ եւ զայն կ՚ըմբոշնենք եկեղեցիէն ներս մխացող խունկին նման...

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Զանազան լուրեր, զանազան տեսակի տեղեկութիւններ շրջան կ՚ընեն Հալէպի մասին։ Հայկական գործօնի նօսրացում, մեծ թիւով արտագաղթ, մարդուժի հարցով որոշ մտավախութիւններ եւ առհասարակ պատերազմի բովէն ելած վիրաւոր համայնքի մը մտավախութիւնները, որոնք ամէն օր կը ձեւափոխուին, կը ստանան նոր երանգներ, կը մեծնան, կը փոքրանան ու այսպէս կը դառնան հանրութիւնը յուզող մեծ ու փոքր խնդիրներ։

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

«Մեծ եղեռնի մասին գրեթէ բան չենք գիտեր»:
Գործակիցս՝ Պերնթ Օլսընն է, Նորվեկիոյ մեր գրասենեակի աշխատակազմէն մին:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Շուրջ մէկ ամիսէ ի վեր Լիբանանի ամբողջ տարածքին ընթացող բողոքի ալիքը չէ փարատած։ Երկրի արդի պատմութեան մէջ առաջին անգամն է, որ նման երկարատեւ բողոքի ցոյցեր, հաւաքներ կը կատարուին եւ հազարաւոր քաղաքացիներ կը շարունակեն տէր ըլլալ իրենց պահանջներուն, որոնց ամենէն առաջնայինը անշուշտ նոր ոչ-քաղաքական կառավարութեան մը կազմութիւնն է։

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

1930-ական թուականներուն, Երեւանի Լենինի՝ այսօր Մաշտոցի անուան պողոտայի, «Մարգարեան» ծննդատան հատուածին անցորդները, ամիսներ շարունակ, երեւի ամէն երեկոյեան նոյն տեսարանին կը հանդիպէին.
Հայեացքը ծննդատան դիմաց գտնուող նորակառոյց շէնքի պատուհանին կառչած, մայթին վրայ շարունակ անցուդարձի մէջ եղող դպրոցական պատանի մը...