Հարթակ

ԿԵՆՑԱՂԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅ ՄԷՋ

Պատրաստեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ներքեւի յօդուածը արտատպումն է «ԼՈՅՍ» եկեղեցագիտկան շաբաթաթերթի նոր շրջան, Ա. տարի 1905, թիւ 6-ի, 5 փետրուարի խմբագրականին: Յօդուածը կ՚արտատպենք, որովհետեւ անոր պարունակութիւնը այսօր եւս այժմէական եւ պիտանի է:

ՊԷՅՐՈՒԹԷՆ ԹՈՒՐՔԻԱ (Բ.)

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

Թուրքիա գացող եւ ապրող պէյրութահայուս մօտ այդ երկրի հանդէպ վերաբերմունքի զարգացման մասին պատմող զոյգ այս յօդուածներէս առաջինին մէջ, անցեալ շաբաթ, գրած էի. «Գիտակցաբար կարծես որոշեցի մէկ կողմ դնել պատկերացումներս, եւ կարելի եղածին չափ առանց կանխակալ վերաբերմունքի երթալ Թուրքիա, տեսնել աչքովս, յարաբերիլ երկրին ու մարդոց հետ…»։

ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ՝ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆԻՆ

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Իսկ որ կ՚ըսէ. «Արդէն իսկ դատապարտուած է». երեք է իմացումը:
Նախ՝ որովհետեւ մեղաւորները մեղանչելով է, որ դատապարտութեան տակ կը մտնեն, ինչպէս Ադամը պտուղը ուտելով մահկանացու եղաւ, թէեւ իննհարիւր երեսուն տարի ապրեցաւ, սակայն մահով գրաւուած էր, այդպէս ալ մեղաւորներու պարագային իմացիր: 

 

Ո՞ՒՐ Է ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹԵԱՆ «ՍԻՐՏ»Ը. ԿԱՄ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ ՊԱՐՏԱՒՈՐ ԵՆ ՃԻՇԴ ԳՆԱՀԱՏԵԼ ԻՐԱՎԻՃԱԿԸ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ցաւալիօրէն Հայաստանի քաղաքական-հասարակական կեանքը մտած է փակուղի։ Փակուղի այն իմաստով, որ բոլոր հարթակներու վրայ գոյութիւն ունի մէկ մօտեցում, որն է արագօրէն հակազդել այսօրուան իշխանութիւններուն կողմէ մշակուող, քննարկուող, ձեւաւորուող օրակարգերուն, որոնք մօտիկ ապագային, ու շատ հաւանաբար, տարուին Ազգային ժողով, ուր ալ ստանան օրէնքի ուժ։

ՓՈԽԱՆ ԴԱՄԲԱՆԱԿԱՆԻ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Օրեր առաջ հայ մամուլը գուժեց սփիւռքահայ ամենէն տարեց բանաստեղծ՝ Ժագ Յակոբեանի մահը։ Անոր համար, այս օրերուն գրական մեր աշխարհէն ներս, սուգ է, որովհետեւ ոչ եւս է երկար տասնամեակներէ ի վեր մեր գրականութեան ածուին մէջ անխոնջ վարուցան ընող մեր երիցագոյն բանաստեղծը։

ԵՈՒՃԻՆ ԷՔՄԷՔՃԻ. «ՀԱԼԷՊԻ ՄԷՋ ԱՅՍՕՐ ԱՌԿԱՅ ՏՆՏԵՍԱԿԱՆ ՏԱԳՆԱՊԸ ՄԻՋԻՆԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԵՐԵՒՈՅԹ Է»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Խօսակիցս՝ Եուճին Էքմէքճին է, հալէպահայ համայնքային այն գործիչներէն, որ Սուրիոյ պատերազմի ամենաթէժ օրերուն չհեռացաւ իր ծննդավայր՝ Հալէպէն։
Հարցազրոյցին ընդմէջէն խօսակիցս փորձեց ներկայացնել Հալէպի այսօրուան իրավիճակը՝ միշտ շեշտը դնելով այդ պատամկերտ քաղաքի վերանորոգման մեծ յոյսերուն վրայ։

ԳԻՐՔԻՆ ՀԵՏ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Նոր հիւր մը ունիմ:
Հիւր մը, որուն միայն արտաքնապէս ծանօթ էի՝ անուն, ծննդեան թուական, վայր... շատո՜նց որոշած էի աւելի մօտ հաղորդակցութեան մտնել իրեն հետ ու սերտանալ, ճանչնալ, ինքնութեան ու կոչումին ծանօթանալ, սորվիլ իրմէ, շնչել ոչ այդքան հին բոյրը:

Էջեր