ՍԷՐԸ ՀԵՏԶՀԵՏԷ ԿԸ ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԻ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդուս մէջ սէրը, ընդոծին զգացում մըն է, եւ հետզհետէ կ՚աճի եւ զօրանալով կը շարունակուի։ Սէրը Աստուծոյ գոյութեան մէկ ապացո՛յցն է մարդուս մէջ, եւ կը շարունակուի մինչեւ վերջ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդուս մէջ սէրը, ընդոծին զգացում մըն է, եւ հետզհետէ կ՚աճի եւ զօրանալով կը շարունակուի։ Սէրը Աստուծոյ գոյութեան մէկ ապացո՛յցն է մարդուս մէջ, եւ կը շարունակուի մինչեւ վերջ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հռչակաւոր ֆրանսացի գծագրիչ Jean-François Millet (1814-1875), իր «Անժէլիւս» կոչուած նկարին մէջ կը նկարագրէ դեռահաս եւ գեղջուկ ընտանիք մը իրենց արտին մէջ՝ ուր միասին կ՚աշխատին։ Իրենց քով կ՚երեւին երկրագործի պարզ գործիքներ, նաեւ ձեռնասայլ մը՝ ուր դրուած են հունձով լեցուն պարկեր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ազնուութիւն կամ ազնուականութիւն՝ առաքինութիւններ են, որ մարդս նկարագրով կը զօրացնեն եւ կատարելութեան կը հասցնեն ենթական։ Ազնուութիւնը կամ ազնուականութիւնը «ազնիւ» ըլլալու այն վիճակն է, որ կը նշանակէ՝ պատուական ըլլալ, շնորհալի՛ց ըլլալ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տեսի՛լք ունենալու է մարդ եւ տեսիլք ապրելու է մարդ՝ որպէսզի կարենայ յառաջանալ եւ հասնիլ իր նպատակին։ Անշուշտ, մարդ տեսիլք ունենալէ կամ ապրելէ առաջ, պէտք է որ «նպատակ» մը ունենայ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ մը ո՜վ գիտէ քանի՞ վերամուտներ կ՚ապրի իր ամբողջ կեանքի ընթացքին։ Ո՛չ միայն իր աշակերտութեան շրջանին, այլ նաեւ՝ իր զաւակներուն, իր թոռնիկներուն վերամուտներն ալ երբ նկատի առնուի, մարդ իր ամբողջ կեանքի ընթացքին, թէեւ տարբեր զգացումներով, բայց միշտ, տեւական վերամուտի ոգեւորութիւնը կ՚ապրի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ Եկեղեցւոյ հինգերորդ տաղաւար տօնն է Խաչվերացը։ Տարուայ այս վերջին տաղաւար տօնը նուիրուած է Խաչին եւ կոչուած՝ Խաչվերաց։ Ինչպէս միւս տաղաւարներուն եւ տօներուն, այս տօնն ալ յիշատակն է պատմական եղելութեան մը՝ որուն վրայ հիմնուած է ան։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հին աշխարհի իմաստասիրական տիտաններէն Պիսակոր կ՚ըսէ, թէ՝ աշխարհ հաստատուած է հակադիր ուժերու հրաշալի՜ ներդաշնակութեանը վրայ։ Արդարեւ, ո՛չ միայն անցեալին, այսօր, մեր ներկայ կեանքին մէջ ալ կը գտնուին այնպիսի հակադիր ուժեր, որոնք ներդաշնակ կերպով կը գոյապահպանեն ու կ՚ապահովեն կեանքի տեւականութիւնը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ կը խօսինք սիրոյ մասին, սիրելու մասին, սիրոյ բարիքներուն եւ անհրաժեշտութեանը մասին։ Կը խօսինք, բայց որքան կը գործադրենք սիրոյ բարիքները, մեր կեանքին եւ մեր փոխյարաբերութիւններու մէջ որքա՞ն կ՚ապրինք սէրը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ի՞նչ կը խորհիք, սիրելի բարեկամներ, ո՞ր մէկը աւելի դիւրին է. կորսնցնել որեւէ արժէք, եւ յետոյ անիկա փնտռել, թէ չկորսնցնելու համար զայն՝ զգոյշ ըլլալ, կարելի չափով միջոցառումներու դիմել, եւ չկորսնցնելու համար խնամք տանիլ, հոգալ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
IV. Հէնրի, իր թագաւորական կնիքին վրայ սա արձանագրութիւնը դրած էր. «Արժանիքը կերպով մը կը յայտնուի»։ Արդարեւ ծածուկ մնացած եւ քօղարկուած ամէն արժանիք, ի վերջոյ կը յայտնուի եւ ամէն արժէք իր արդար տեղը կը գտնէ։ Անշուշտ ասիկա երբեմն երկար ժամանակաշրջանի մը կրնայ կարօտիլ եւ իսկակա՛ն արժանիքը, անպայմա՛ն միջոցը կը գտնէ երեւան գալու՝ յայտնուե՛լու։